علی بن عیسی رمانی در علوم قرآنی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

ابو الحسن علی بن عیسی رمانی که به «اخشیدی» نیز شهرت دارد؛ تفسیری به نام «الجامع الکبیر فی التفسیر» دارد که عبدالملک بن علی مؤذن هروی آن را خلاصه کرده است. [۱]

او عالمی دانا و فرزانه و در فقه و اصول و تفسیر توانا بود. خردگرا بود و راه خردگرایان را می‌پیمود. ابو حیان توحیدی درباره او می‌گوید: «کسی مانند او دیده نشده است که در فزونی دانش و بینش شناخته شده و در حل معضلات توانا باشد؛ علاوه بر خداگونه بودن و تدین کامل او، فصاحت او در کلام و بیزاری او از زشتی‌ها و عفت و پاکی او قابل توجه است».

کتاب دیگر وی در اعجاز قرآن به نام «النکت فی اعجاز القرآن» در دست است. [۲]

شیخ طوسی و طبرسی فراوان از تفسیر او بهره گرفته‌اند. شیخ، تفسیر او را به نیکی و میانه‌روی یاد می‌کند[۳].[۴]

منابع

پانویس

  1. معجم المفسرین، ج ۱، ص۳۳۴.
  2. طبقات المفسرین، ج ۱ ص۴۱۹، شماره ۳۶۵.
  3. تفسیر التبیان، ج ۱، ص۱.
  4. معرفن، محمد هادی، تفسیر و مفسران، ج۱، ص۴۳۲.