عمر بن مطاع جعفی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
عمر بن مطاع جعفی
آرامگاه شهدای کربلا
نام کاملعمر بن مطاع جعفی
جنسیتمرد
از قبیلهجعفی
پدرمطاع جعفی
محل زندگیکوفه
تاریخ شهادت۶۱ هجری
محل شهادتکربلا
محل آرامگاهکربلا
از اصحابامام حسین
حضور در جنگواقعه عاشورا

مقدمه

«عمر»[۱] فرزند مطاع جعفی مردی شجاع و نامدار بود[۲]. اصالت یمنی داشت[۳] و احتمالاً در کوفه می‌زیسته. نقل کرده‌اند که در روز عاشورا از امام حسین(ع) اجازه میدان رفتن گرفت و در ضمن مبارزه به تجلیل از آن حضرت پرداخت[۴].

خوارزمی رجز او را این گونه نقل کرده است:

اَنَا بْنُ جُعْفي واَبي مَطاعٌ{{{2}}}
وَاَسْمَرٌ سِنانُهُ لَماعٌ{{{2}}}
قَدْ طابَ لي في یَوْمي الْقَراعُ{{{2}}}
من پسر جعفی هستم و پدرم مطاع است و در دستم شمشیری برّنده می‌باشد؛ و نیزه‌ای که پیکان آن می‌درخشد و پرتوافشانی آن دیده می‌شود؛ امروز جنگیدن در راه حسین(ع) برای من گوارا است و از او باید دفاع کرد.

برخی علاوه بر رجز فوق، ابیات زیر را نیز در ادامۀ رجز او آورده‌اند:

یُرْجی بِذاكَ الْفَوْزُ وَالدِّفاعُ{{{2}}}
صَلّی عَلَیهِ المَلِكُ المَطاعُ{{{2}}}
امیدوارم با این کار رستگار شوم و گرمی آتش را در روزی که بازدارنده‌ای نیست، از خود دور کنم؛ درود خدای اطاعت شده بر او (حسین(ع)) باد.

او پیوسته جهاد کرد تا به فیض شهادت نایل آمد[۵].[۶]

منابع

پانویس

  1. نام وی را برخی عمرو نیز گفته‌اند (انصارالحسین، شمس الدین، ص۱۰۵، الدار الاسلامیة).
  2. ریاض الشهادة، ج۲، ص۱۴۱.
  3. انصار الحسین(ع)، ص۱۰۵، الدار الاسلامیة.
  4. عشره کامله، ص۳۹۴.
  5. مقتل الحسین، خوارزمی، ج۲، ص۲۲، انوارالهدی.
  6. جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص۲۷۹-۲۸۰؛ راجی، علی، مظلومیت سیدالشهداء ج۲، ص ۶۷.