عون بن مسلم بن عقیل

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

«عون» فرزند «مسلم» در منابع کهن نام و نشانی ندارد؛ ولی فاضل دربندی وی را از شهدا دانسته بر این باور است که پس از برادرش احمد، در حالی که ندای «یا لثارات مسلم»[۱] سر داده بود وارد میدان نبرد گشت و پس از جنگی طاقت‌فرسا و کشتن دویست تن، برای رفع خستگی و تجدید قوا از میدان بازگشت. در آن هنگام با تیر عمر بن صبیح به درجۀ رفیع شهادت نائل آمد[۲].[۳]

منابع

  1. جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا

پانویس

  1. جمله فوق جنبه شماری دارد و به معنای گرفتن انتقام و خونخواهی می‌باشد.
  2. اسرار الشهادة، ج۲، ص۲۸۵؛ جواهر الایقان، ص۸۷.
  3. جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص ۳۰۱.