عید فطر در معارف دعا و زیارات

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

فطر در اصل به معنای شکافتن است. افطار روزه‌دار را نیز از آن جهت افطار گفته‌اند که روزه‌دار با خوردن و آشامیدن روزه‌اش را به پایان می‌برد یا می‌شکند. عید فطر نیز روز افطار و روزه گشودن در پایان یک ماه روزه‌داری است.

امام سجاد (ع) از خدای متعال درخواست می‌کند که روز عید فطر را برای مسلمانان روز مبارک و مغفرت و توبه قرار دهد: «اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ... وَ بَارِكْ‏ لَنَا فِي‏ يَوْمِ‏ عِيدِنَا وَ فِطْرِنَا...»، «بار خدایا درود بفرست بر محمد و خاندان او... و این روز عید و روزه گشودن را بر ما مبارک گردان، چنان کن که روز عید از شمار بهترین روزهایی باشد که بر ما گذشته و عفو تو را به سوی ما آورده و گناه را از ما زدوده است... ای خداوند، ما در این روز عید فطر، روز عید و شادمانی مؤمنین... توبه می‌کنیم... بار خدایا چنین توبه‌ای را از ما بپذیر و از ما خشنود شو و ما را در آن توبه ثابت قدم گردان»[۱].

گفتنی است که عید فطر از جمله عیدهای بزرگ مسلمانان در سرتاسر جهان است[۲].[۳]

منابع

پانویس

  1. نیایش چهل‌و‌پنجم.
  2. صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، سروش، تهران، ۱۳۷۵، چاپ دوم؛ قاموس قرآن، سید علی اکبر قرشی، دارالکتب الإسلامیة، تهران، ۱۳۷۱، چاپ ششم، لسان‌العرب، محمدبن منظور، نشر ادب حوزه، قم، ۱۴۰۵.
  3. شیرزاد، امیر، مقاله «عید فطر»، دانشنامه صحیفه سجادیه، ص ۳۵۵.