عیص
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
مقدمه
«عیص» موضعی است در بلاد بنی‌سلیم و دارای آبی به نام «ذنبان العیص»،[۱] که تا مدینه چهار شب راه فاصله داشت.[۲] برخی نیز از العیص به عنوان دره‌ای از آن مردم جهینه یاد کرده، آورده‌اند که این منطقه، بین شهر مدینه و دریا واقع بوده از سمت چپ و از کناره غربی جبل الاجرد به اضم و کوههای متصل به آن، منتهی می‌‌شود. ایشان در ادامه، این وادی را از حراری معرفی کرده‌اند که بین اضم و ینبع قرار دارد و چشمه‌ها و قریه‌های فراوان دارد. از این مکان در ضمن نقل حوادثی از جمله سریه حمزة بن عبدالمطلب(س)[۳] و سریه زید بن حارثه[۴]سخن گفته شده است.[۵]
منابع
پانویس
- ↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۱۷۳.
- ↑ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۶۶.
- ↑ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۵۹۵.
- ↑ واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۵۳؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۶۶.
- ↑ بلادی، عاتق بن غیث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص۲۱۹.