غراب

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

«غراب» کوه سیاهی است در غرب مدینه که راه اصلی شام از آن می‌گذرد. این کوه را بواسطه رنگ سیاه و زردش، امروزه «حَبَشی» گفته می‌شود به فاصله هفت فرسنگی مدینه قرار دارد و در اطراف آن به سمت شمال، انشعاباتی به نام «غُرَّب» وجود دارد. «یاقوت حموی» هم در کنار ذکر کوهی در نزدیک مدینه بدین نام، با استناد به اشعار شعرایی چون عدی بن رقاع، غراب را موضعی معروف در دمشق برشمرده است.[۱] از این مکان در ذکر غزوه بنی لحیان نام برده شده و آن را در شمار منازل رسول خدا(ص) و یارانش یاد کرده‌اند.[۲].[۳]

منابع

پانویس

  1. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۱۹۰.
  2. {{عربی"فقال ابن اسحاق: فسلك على غراب، جبل بناحية المدينة على طريق الشام، ثم على محيص، ثم البتراء، ثم صفق ذات اليسار فخرج على بِين، ثم على صُخَيرات اليمام، ثم استقام به الطريق على المحجّة من طريق مكة}}. (ابن هشام، السیرة النبویه، ج۲، ص۲۷۹)
  3. بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص۲۲۳.