غمیم

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

غمیم که بسیار از آن در حدیث و مغازی یاد شده، موضعی است بین مکه و مدینه بین رابغ و جحفه[۱] که رسول خدا(ص) آن را به مردی به نام أوفی بن مواله عنبری اقطاع فرمود و بر او شرط نمود که در عوض، راه ماندگان و پناهندگان را اطعام کند.[۲] موضع معروف «کراع الغمیم» منسوب به آن است.[۳].[۴]

منابع

پانویس

  1. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۲۱۴. نیز ر. ک. بکری، معجم ما استعجم، ج۳، ص۱۰۰۶.
  2. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۲۱۴.
  3. بکری، معجم ما استعجم، ج۳، ص۱۰۰۶.
  4. بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص۲۲۹.