غیاث بن ابراهیم تمیمی اسدی بصری عربی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

ابومحمد غیاث بن ابراهیم تمیمی اسدی بصری عربی اهل بصره بود،[۱] ولی در کوفه اقامت داشت.[۲] وی از اصحاب[۳] و راویان امام صادق(ع)[۴] بود و از امام کاظم(ع) و اسحاق بن عمار روایت نقل کرده است.[۵] محمد بن خالد برقی، عبدالله بن سنان، محمد بن ابی عمیر و دیگران از او روایت نقل کرده‌اند.[۶] نجاشی وی را توثیق کرده و گوید که کتابی در زمینه حلال و حرام داشته که به باب‌های مختلفی تنظیم شده بود.[۷] مقتل امیرالمؤمنین(ع) نام کتاب دیگر وی است.[۸] برخی از رجال شناسان او را همان غیاث بن ابراهیم بن زید بتری از اصحاب امام باقر(ع)دانسته‌اند.[۹] مرحوم آقابزرگ تهرانی تفسیری برگرفته از تفسیر فرات بن ابراهیم کوفی را به غیاث نسبت داده[۱۰] که گفته می‌‌شود چنین نسبتی خطاست[۱۱].[۱۲]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. رجال النجاشی ۲/۱۶۵ خلاصة الاقوال ۲۴۵.
  2. رجال النجاشی ۲/۱۶۵ خلاصة الاقوال ۲۴۵.
  3. رجال الطوسی ۲۷۰ رجال البرقی ۴۲.
  4. رجال النجاشی ۲/۱۶۵ خلاصة الاقوال ۲۴۵.
  5. جامع الرواة ۱/۶۵۸.
  6. تنقیح المقال ۲/۳۶۷.
  7. رجال النجاشی ۲/۱۶۵ خلاصة الاقوال ۲۴۵.
  8. الفهرست (طوسی) ۱۲۳ الذریعه ۲۲/۳۱.
  9. معجم رجال الحدیث ۱۳/۲۳۳.
  10. الذریعه ۴/۲۹۶.
  11. تفسیر فرات ۲۱.
  12. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۶۰۱.