فاروق اکبر

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

حضرت امیر(ع) در معرفی خویش می‌فرماید: «أَنَا الْفَارُوقُ الْأَكْبَرُ»[۱]. «إِنِّي الْفَارُوقُ الْأَكْبَرُ»[۲]. «أَنَا الْفَارُوقُ الْأَكْبَرُ وَ أَنَا الْإِمَامُ لِمَنْ بَعْدِي وَ الْمُؤَدِّي عَمَّنْ كَانَ قَبْلِي»[۳]؛ «منم بزرگ‌ترین کسی که بین حق و باطل فرق می‌گذارد، و منم پیشوای پس از خود و وصی پیامبری که پیش از من بود».

عناوینی که نشان می‌دهد علی(ع) مشعل راه هدایت در ظلمات جهالت‌ها و فتنه‌ها است، فراوان است. لقب‌هایی چون السراج المنیر، العلم الهادی، امام الحق، القرآن الناطق، الصراط المستقیم، حبل الله المتین، نشان‌دهنده این معنایند[۴].

منابع

پانویس

  1. ری‌شهری، محمد موسوعة الامام علی بن ابی‌طالب(ع)، ج۸، ص۲۰۶، ح۳۶۳۱؛ شیخ صدوق، علل الشرائع، ص۱۶۴، ح۳؛شیخ طوسی، الامالی، ص۲۰۶، ح۳۵۲؛ مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۲۶، ص۳۱۷، ح۸۵؛ فروخ صفار، بصائر الدرجات، ص۲۰۲، ح۵.
  2. ری‌شهری، محمد، موسوعة الامام علی بن ابی‌طالب(ع)، ج۸، ص۲۰۶، ح۳۶۳۲؛ فروخ صفار، بصائر الدرجات، ص٢٠٠، ح۲.
  3. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۱، ص۱۹۸، ح۳؛ فروخ صفار، بصائر الدرجات، ص۱۹۹، ح۱.
  4. مختاری، علی، مقاله «نام‌ها و لقب‌های امام علی»، دانشنامه امام علی ج۱۰، ص ۳۷۳.