فضل بن یونس در معارف و سیره رضوی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

او از گروه واقفیه است و از امام کاظم(ع) نقل حدیث می‌کند، او را از اهل بغداد و از ثقات نوشته‌اند، او از حسن بن محبوب و محمد بن ابی مجمر حدیث روایت کرده است، احمد بن ابی عبدالله برقی در رجال خود او را از اصحاب امام کاظم نوشته و گوید: فضل بن یونس کاتب اصلش از کوفه بود و در بغداد اقامت گزید.

شیخ ابوجعفر طوسی او را از اصحاب موسی بن جعفر(ع) نوشته و گوید: او از واقفیه بود و در بغداد سکونت داشت، ودر فهرست نیز گفته: او کتابی تألیف کرده که حسن بن محبوب از او نقل می‌کند، نجاشی هم او را در رجال خود ذکر می‌کند و گوید او از نقات است و کتابی هم دارد که حسن بن محبوب آن را از وی نقل کرده است.

او از امام رضا(ع) یک حدیث نقل می‌کند، او می‌گوید: ما وارد مدینه شدیم و قصد داشتیم به مکه برای مناسک حج برویم، هارون الرشید هم در مدینه بود و قصد داشت به مکه برود، جمعی از دوستان من در منزل بودند و غذا آورده بودند و ما قصد داشتیم طعام بخوریم.

در این هنگام غلام آمد و گفت شخصی به نام ابوالحسن در منزل است و می‌خواهد به خانه بیاید، من به او گفتم اگر ابوالحسن همان شخصی است که من می‌شناسم تو در راه خدا آزاد هستی، من بلافاصله از اطاق بیرون شدم و دیدم امام رضا(ع) می‌باشد، گفتم بفرمایید داخل منزل، او هم وارد شد، بعد از این که طعام خورده شد امام رضا(ع) فرمود: ای فضل هارون برای شما نوشته ده هزار دینار به حسین بن یزید بدهید، شما هم اکنون این دینارها را به او پرداخت نمایید. او گفت: به خداوند سوگند آنها نزد من چیزی ندارند و اگر من آن ده هزار دینار را بدهم از دست من خواهد رفت ولی اگر شما می‌خواهید دینارها را می‌دهم.

امام رضا(ع) به او فرمودند: شما ده هزار دینار را به او بدهید، و قبل از این که شما به منزل خود بروید جای آنها پر خواهد شد، حسین بن یزید آمد و حواله خود را گرفت، او می‌گوید: هنوز من به منزل خود نرسیده بودم که جای آن پُر شد همانگونه که امام فرموده بودند.[۱]

منابع

پانویس