قطن

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

قطن را آب یا کوهی در سرزمین بنی اسد در ناحیه فید یا نجد گفته‌اند.[۱] برخی هم از آن به عنوان کوهی از آن بنی عبس بن بغیض که برخوردار از آب فراوان و نخیلات بود یاد کرده‌اند.[۲] ضمن این که از قطن همچنین به عنوان موضعی در سرزمین الشربه نام برده شده است. [۳] از این موضع، در ذکر سریه ابی سلمة بن عبدالاسد به قطن در سال دهم هجری سخن به میان آمده است.[۴] کوه قطن، در حال حاضر هم، موضعی معروف در گوشه چپ وادی الرمه است و تا مدینه، در حدود ۳۳۰ کیلومتر، فاصله دارد.[۵]

منابع

پانویس

  1. محمد بن جریر طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج۳، ص۱۵۵؛ بکری، معجم ما استعجم، ج۳، ص۱۰۸۳؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۳۷۴-۳۷۵.
  2. یاقوت حموی، معجم البلدان، ص۳۷۴-۳۷۵.
  3. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۳۷۵.
  4. محمد بن جریر طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج۳، ص۱۵۵؛ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۲، ص۶۱۲.
  5. بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص ۲۵۵.