ماهیت وحی از منظر شیخ مفید عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی به بررسی پدیده وحی از دیدگاه شیخ مفید می‌پردازد. این مقالهٔ ۲۵ صفحه‌ای به قلم مرتضی کشاورز و احمد بهشتی نگاشته شده و در فصلنامه پژوهش‌های فلسفی کلامی (شماره ۵۲، تابستان ۱۳۹۱) منتشر گشته است.[۱]
چکیده مقاله
نویسندگان در ابتدای چکیده مقاله خود می‌نویسند: «متکلمان اسلامی بر جنبه الهی بودن وحی اتفاق نظر دارند، اختلاف آنان در خصوص چگونگی کلام خدا و حدوث و قدم کلام الهی است. شیخ مفید معتقد به الهی بودن وحی است. به نظر او، خداوند الفاظ وحیانی را خلق می‌کند و پیامبر به طور مستقیم یا باواسطه این الفاظ وحیانی را شنیده و بیان می‌کند».
نویسندگان در ادامه چکیده مقاله خود می‌نویسند: «شیخ مفید منکر نزول معارف کلی وحیانی به طور دفعی و جمعی است. علاوه بر تصریح شیخ مفید بر اینکه وحی کلام خداست، اعتقاد وی به عصمت انبیا، اعجاز قرآن و خاتمیت پیامبر اسلام (ص) کاشف دیدگاه وی در خصوص الهی بودن وحی است».[۱]
