مسیب بن نجبه فزاری در معارف و سیره حسینی
مسیب بن نجبه فزاری از یاران برجستۀ علی (ع) بود. وی در قیام توابین به خونخواهی شهدای کربلا، پس از کشته شدن سلیمان بن صرد رهبر توابین، پرچم نبرد را به دست گرفت و دلیرانه جنگید تا کشته شد.
مقدمه
شهادتش در سال ۶۵ هجری در "عین الورده" بود[۱]. از اینکه توفیق شهادت در رکاب سیدالشهدا را نیافته بود بشدت اندوهگین بود و این حسرت را در خطابهای که در جمع توابین ایراد کرد، بر زبان آورد و از اینکه با رسیدن نامه و پیک امام، از فداکاری در راهش مضایقه کرده و یاریش نکرد، خود و جمع یاران را ملامت کرد[۲][۳].
منابع
پانویس
- ↑ مروج الذهب، ج۳، ص۹۴؛ تاریخ الاسلام، ذهبی، ج۵، ص۲۴۸.
- ↑ حیاة الامام الحسین، ج۳، ص۳۶۲.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۴۵۵.