معمر بن خلاد بغدادی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

ابوخلاد معمر بن خلاد بن ابی‌خلاد بغدادی از اصحاب امام کاظم[۱] و امام رضا(ع) بود[۲] و از امام رضا(ع)، [۳] معاویة بن وهب[۴] و ریّان بن صلت روایت کرده است.[۵] رجال‌نویسان وی را اهل بغداد و فردی موثق دانسته‌اند. راویانی مانند محمد بن عیسی بن زیاد،[۶]جعفر بن محمد بن اسماعیل، [۷] صفار،[۸] و معاویه بن حکیم از ابوخلاد حدیث شنیده و روایت کرده‌اند.[۹] کلینی نوشته است که ابوخلاد از جمله راویانی است که امامت امام جواد(ع) را از امام رضا(ع) نقل کرده است.[۱۰] شیخ طوسی دو اثر برای او ذکر کرده است: یکی با عنوان کتاب و دیگری کتاب الزهد[۱۱].[۱۲]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. رجال البرقی، ص۵۳.
  2. رجال الطوسی، ص۳۹۰.
  3. رجال النجاشی، ج۲، ص۳۷۳.
  4. تنقیح المقال، ج۳، ص۲۳۴.
  5. اختیار معرفة الرجال، ص۵۴۷.
  6. رجال النجاشی، ج۲، ص۳۷۳.
  7. اختیار معرفة الرجال، ص۵۰۲.
  8. الفهرست (طوسی)، ص۳۳۶.
  9. جامع الرواة، ج۲، ص۲۵۲.
  10. الکافی، ج۱، ص۳۲۰ و ۳۲۱.
  11. الفهرست (طوسی)، ص۱۲۵.
  12. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۷۷۲ - ۷۷۳.