معمر بن خلاد بغدادی در معارف و سیره رضوی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

معمر بن خلاد بن ابی‌خلاد بغدادی، از روایان حدیث از امام رضا (ع) بود. وی می‌گوید: «به امام رضا (ع) عرض کردم: هرگاه پدر و مادرم مذهب حق را نشناسند، دعایشان کنم؟ امام (ع) فرمودند: برای آن‎ها دعا کن و از جانب آن‎ها صدقه بده، و اگر زنده باشند و مذهب حق را نشناسند با آن‎ها مدارا کن؛ زیرا رسول خدا (ص) فرمودند: خدا مرا به رحمت فرستاده نه به بی‌مهری و نافرمانی»[۱].[۲]

معمر بن خلاد در راویان امام رضا در مسندالرضا

او از بزرگان اصحاب امام رضا(ع) است و روایات زیادی از آن حضرت نقل می‌کند، وی از ثقات راویان و محدثان جلیل القدر بوده و مورد اعتماد علما و رجال حدیث می‌باشد، احمد بن ابی عبدالله برقی در رجال خود او را از اصحاب امام کاظم(ع) نوشته است، ولی نجاشی او را از اصحاب امام رضا(ع) می‌داند.

شیخ طوسی در الفهرست معمر بن خلاد را از مؤلفان نوشته و گوید او کتابی در زهد تألیف کرده که محمد بن عیسی از وی روایت می‌کند، علامه حلی نیز او را در بخش اول خلاصه ذکر کرده و گوید او از اصحاب امام رضا(ع) بوده و از ثقات اهل حدیث می‌باشد.

او از امام رضا(ع) روایات زیادی در اصول و فروع و سنن و آداب نقل می‌کند، وی می‌گوید: امام رضا(ع) فرمودند: هرکس در منزل خود غذا می‌خورد و اگر چیزی از آن بر زمین افتاد باید بردارد، و اگر در بیابان طعامی خورد و چیزی از آن بر زمین ریخت باید آن را برای پرندگان و درندگان بگذارد.[۳]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس