مفهوم‌شناسی وحی و الهام در لغت قرآن و روایات (مقاله)
| مفهوم‌شناسی وحی و الهام | |
|---|---|
| در لغت، قرآن و روایات | |
 | |
| رتبه علمی | علمی پژوهشی |
| زبان | فارسی |
| نویسنده | محمد حسین‌زاده |
| موضوع | وحی، الهام، وحی در قرآن، وحی در حدیث |
| مذهب | شیعه |
| منتشر شده در | دوفصلنامه قرآن‌شناخت |
| وابسته به | موْسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی |
| محل نشر | قم، ایران |
| تاریخ نشر | پاییز و زمستان ۱۳۸۸ |
| شماره | ۴ |
| شماره صفحات | از صفحه ۴۵ تا ۷۲ مجله |
| ناشر الکترونیک | پایگاه مجلات تخصصی نور |
مفهوم‌شناسی وحی و الهام در لغت، قرآن و روایات عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی به بررسی مفهوم وحی می‌پردازد. این مقالهٔ ۲۸ صفحه‌ای به قلم محمد حسین‌زاده نگاشته شده و در دوفصلنامه قرآن‌شناخت (شماره ۴، پاییز و زمستان ۱۳۸۸) منتشر گشته است.[۱]
چکیده مقاله
- نویسنده در ابتدای چکیده مقاله خود می‌نویسد: «وحی و الهام دو منبع اختصاصی معرفت دینی‌اند. در این مقاله، معانی و کاربردهای وحی و الهام را در لغت، قرآن و روایات شرح داده، مشخص می‌سازیم که این دو واژه براساس کدامین معنا یا کاربرد منبع معرفت دینی‌اند. تعارضی که ممکن است در ابتدای امر میان مدارک و منابع درباره تفسیر لغوی وحی به نظر برسد، با راه حلی از درون آنها قابل رفع کتابت و وحی است».
- نویسنده در ادامه چکیده مقاله خود می‌نویسد: «افزون بر آن، به رغم وجود پاره‌ای اختلاف نظرها، معنای لغوی القا الهام کلام پنهان است و سرعت در معنای آن اخذ نشده است؛ چنان که معنای لغوی در نفس است و الهی و ربانی بودن مقوم معنای لغوی آن نیست. در کاربردهای قرآنی وحی، چه درباره پیامبران باشد و چه درباره غیر ایشان، معنای لغوی وحی اراده شده و بعضی ویژگی‌هایی که مربوط به مصادیق است ، دخالتی در ساختار معنای آن ندارد؛ چنانکه درباره الهام نیز این سخن صادق است. اما در روایات و عرف مسلمانان وحی و الهام از آن نظر که منبع معرفت دینی‌اند ، معنای اصطلاحی خاصی دارند».[۱]
فهرست مقاله
- چکیده؛
- مقدمه؛
- مفهوم‌شناسی وحی؛
- واژه‌شناسی الهام؛
- کاربرد وحی و الهام در قرآن و روایات:
- کاربرد وحی در قرآن و روایات؛
- انحای وحی؛
- کاربرد الهام در قرآن و روایات؛
- وحی و الهام در عرف متدینان و اهل کلام؛
- نتیجه‌گیری؛
- پی‌نوشت‌ها؛
- منابع.
دربارهٔ پدیدآورنده
