مقدس‌ماب

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

  • "مقدس‌ماب" کسانی هستند که به ظاهر، خود را به قداست و تقوی آراسته می‌کنند و از درون به بیماری خودخواهی و خودپسندی دچارند و عوام الناس آن‌ها را مقدس می‌پندارند.
  • طبق روایات بیشترین کارشکنی‌ها علیه حضرت از طرف کسانی است که ادعای موافقت با امام را دارند و خود را از منتظران حضرت (ع) می‌دانند. اینان، امام را نه به خاطر پیاده کردن اسلام اصیل، بلکه برای همراه کردن امام با آرزوهای خود می‌خواهند. اینان چون کارها را بر وفق مراد خود نمی‌بینند، با سلاح دین و مذهب به جنگ امام می‌روند که به فرموده امام صادق (ع): "چه‌بسیار کسانی که ادعای پیروی او را دارند، ولی پس از ظهور از او رو برمی‌گردانند"[۱]. امام باقر (ع) می‌فرماید:... حضرت مهدی (ع) به سوی کوفه رهسپار می‌شود. در آن‌جا شانزده هزار نفر از بتریه، مجهز به سلاح در برابر حضرت می‌ایستند؛ آنان قاریان قرآن و دانشمندان دینی هستند که پیشانی‌های‌شان از عبادت بسیار، پینه بسته، چهره‌های آن‌ها بر اثر شب‌زنده‌داری زرد شده و نفاق سراپای‌شان را پوشانده است. آنان یک‌صدا فریاد برمی‌آورند، ای فرزند فاطمه! از همان راه که آمده‌ای برگرد، زیرا به تو نیازی نداریم. حضرت مهدی (ع) در پشت شهر نجف، از ظهر روز دوشنبه تا شامگاه بر آنان شمشیر می‌کشد و همه را می‌کشد[۲][۳].


منابع

پانویس

  1. میزان الحکمه، ج ۱، ص ۲۹۲.
  2. غیبة طوسی، ص ۲۸۳؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۱۶؛ بحار الانوار، ج ۲، ص ۵۹۸.
  3. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۶۸۹.