مقصود از صیحه و فزع آسمانی در علایم ظهور چیست؟ (پرسش)
| مقصود از صیحه و فزع آسمانی در علایم ظهور چیست؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
| مدخل اصلی | مهدویت |
| تعداد پاسخ | ۱ پاسخ |
مقصود از صیحه و فزع آسمانی در علایم ظهور چیست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
پاسخ نخست
آقای علی اصغر رضوانی، در کتاب «موعودشناسی و پاسخ به شبهات» در این‌باره گفته است:
«این دو علامت در روایات به عنوان علایم ظهور حضرت مهدی (ع) معرفی شده است. از امام باقر (ع) در حدیثی نقل شده: وإنّ من علائم خروجه... صیحه من السماء فی شهر رمضان[۱]. از امام صادق (ع) در حدیثی نقل شده: ...اَلْفَزْعَةُ فِي شَهْرِ رَمَضَانَ ... هِيَ آيَةٌ تُخْرِجُ اَلْفَتَاةَ مِنْ خِدْرِهَا وَ تُوقِظُ اَلنَّائِمَ وَ تُفْزِعُ اَلْيَقْظَانَ[۲]. امام زمان (ع) در توقیع خود به علی بن محمد سَمَری فرمود: ... آگاه باش، هر کس قبل از خروج سفیانی و صیحه، ادعای مشاهده کند او دروغگو و افترا زننده است[۳].
در این روایات دو احتمال وجود دارد:
- اینکه مقصود از صیحه و فزع همان ندایی باشد که از جبرئیل بلند می‌شود و همه را به فزع می‌اندازد.
- احتمال دیگر این است که مقصود از آن دو عذاب دنیوی و جنگ‌های جهانی باشد که به توسط بشر قبل از ظهور حضرت مهدی (ع) تحقق می‌یابد، مانند انفجارهای اتمی در سرتاسر عالم در یک زمان، به این نحو که اصل این گونه انفجارها در اروپا و آمریکا و روسیه و چین تحقق می‌یابد به نحوی که همه را به جزع و فزع وا می‌دارد، ولی مسلمین از آن در امانند و تنها صدایش به گوش آنان می‌رسد»[۴].
منبع‌شناسی جامع مهدویت
پانویس
- ↑ و همانا از علایم خروج مهدی... حدوث صیحه‌ای در ماه رمضان است» کمال الدین، ص ۳۲۸، ح ۷
- ↑ «و فزعی در ماه رمضان حادث خواهد شد که زنان جوان را سراسیمه از پشت پرده‌ها بیرون می‌آورد و انسان خواب را بیدار و بیدار را به فزع وا می‌دارد» الغیبه، نعمانی، ص ۲۵۲
- ↑ احتجاج طبرسی، ج ۲، ص ۲
- ↑ رضوانی، علی اصغر، موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص ۵۲۹.