نامۀ ۲ نهج البلاغه

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

نامه دوم نهج البلاغه بخشی از گزارشی است که امام علی(ع) درباره جنگ جمل به کوفیان ارائه می‌دهد. شریف رضی بخشی از آن، یعنی بخش مربوط به تشکر امام از کوفیان برای یاری و فرمان‌برداری از او را آورده است. از این‌رو و زمان ایراد نامه سال ۳۶ هجری است.

فرازی از نامه

... و خداوند از جانب اهل بیت پیامبرتان به شما مردم کوفه جزای خیر دهد، نیکوترین پاداشی که به فرمان‌بران و شاکران درگاه خویش عنایت می‌فرماید، که حرف ما را شنیدید و به‌کار بستید و دعوت شدید و اجابت کردید[۱].

منابع

پانویس