نسبت علم مدرن و وحی نبوی (مقاله)
نسبت علم مدرن و وحی نبوی | |
---|---|
زبان | فارسی |
نویسنده | خلیل منصوری |
موضوع | علم غیب |
مذهب | شیعه |
محل نشر | قم، ایران |
ناشر الکترونیک | وبگاه سماموس |
نسبت علم مدرن و وحی نبوی عنوان مقالهای است که با زبان فارسی به بررسی شاهدان غیب و اسرار میپردازد. این مقاله به قلم خلیل منصوری نگاشته شده و در وبگاه سماموس منتشر گشته است.[۱]
چکیده مقاله
- در ابتدای مقاله آمده است: «در این نوشتار تأملی بر روی دو مفهوم علم مدرن (که به عنوان پدیدهای کاملاً جدید از دل فلسفه اومانیستی خارج شده) و وحی نبوی (که پدیدهای کاملا متافیزیکی و شهودی است) انجام شده تا نسبت میان آن دو دانسته شود. در ادامه بحث، به این مسأله پرداخته شده است که آیا نسبت میان آن دو در روش و محتوا و هدف از باب همپوشانی یا از باب وازنش و یا پذیرش است؟ آیا اصولا میتوان جز نسبت تخالف میان دو نسبت دیگری را باز شناخت؟ اگر میان آن دو از جهت مفهوم کلی دانش و شناخت ارتباطی است آیا این ارتباط از باب اشتراک در لفظ است یا معنا؟ و اگر در بعد معنایی است تا چه اندازه میتوان قایل به اشتراک شد؟ مراتب تشکیکی آن چیست؟ چگونه میتوان میان آن دو نسبت را باز شناخت و کدام را بر دیگری مقدم دانست؟ کدام یک در این مراتب تشکیکی به عنوان حقیقت و کدام یک به عنوان رقیقت است».[۱]
فهرست مقاله
- مقدمه؛
- تفاوت علم و دین؛
- رویکرد شناخت تاریخی و رویکرد دینامیک؛
- رویکرد شناخت تاریخی علم؛
- رویکرد شناخت دینامیکی علم؛
- ویژگیهای علم سنتی از علم مدرن؛
- ویژگیهای علم مدرن؛
- آفات علم؛
- منتقدان علم جدید؛
- پرسشهای اساسی در تعریف علم و چارچوب آن؛
- قابلیت استناد به دین، شاخص اصلی علم دینی؛
- عقلانیت علمی، هسته اصلی نظام علوم و واسط دین و دانش؛
- حجیت و کارآمدی، دوعنصر درونی عقلانیت علمی؛
- نسبت سنت و مدرنیته؛
- آفات علم مدرن؛
- نسبت علم و آموزههای نبوی؛
- واکنشهای اسلام به علوم بشری؛
- نقش عالمان اسلامی در حال حاضر؛
- نمونههایی از تعامل سازنده اسلام با علوم بشری؛
- چهار نگرش اسلامی به علم جدید از سوی عالمان اسلامی؛
- منابع.
دربارهٔ پدیدآورنده
حجت الاسلام و المسلمین خلیل منصوری (متولد ۱۳۴۳ ش، رامسر)، تحصیلات حوزوی خود را در محضر اساتیدی همچون حضرات آیات: حسن حسنزاده آملی، محمد تقی بهجت و محمد فاضل لنکرانی پیگیری کرد. مدیریت اداره اطلاعرسانی سازمان حوزهها و مدارس علمیه خارج از کشور، کارشناس پژوهش مرکز فرهنگ و معارف قرآن و تدریس دروس قرآنی و فقهی از جمله فعالیتهای وی است. او علاوه بر تدریس در حوزههاى علمیه و مراکز علمی در قم به راهنمایی و مشاوره پایاننامههای دانشجویان نیز مشغول است و تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشته تحریر درآورده است. «عقد التامین فی الفقه الاسلامی»، «آیت عرفان»، «نشانههای بلوغ در قرآن»، «آیات عزت در سیمای حسین»، «فقه رسانه»، «فقه رسانه در اسلام»، «عرفان در قرآن»، «زندگی در برزخ»، «آتش در مدینه»، «روانشناسی و رواندرمانی قرآنی» برخی از این آثار است.[۲]