نقد و بررسی مقاله اسلام وحی و نبوت ۲ (مقاله)
| نقد و بررسی مقاله | |
|---|---|
| «اسلام، وحی و نبوت» (۲) | |
 | |
| زبان | فارسی |
| نویسنده | عباس نیک‌زاد |
| موضوع | وحی |
| مذهب | شیعه |
| منتشر شده در | دوماهنامه رواق اندیشه |
| وابسته به | صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران |
| محل نشر | قم، ایران |
| تاریخ نشر | آبان ۱۳۸۱ |
| شماره | ۱۱ |
| شماره صفحات | از صفحه ۹ تا ۲۸ مجله |
| ناشر الکترونیک | پایگاه مجلات تخصصی نور |
نقد و بررسی مقاله «اسلام، وحی و نبوت» (۲) عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی به نقد و بررسی مقاله دکتر سروش در باب وحی و نبوت می‌پردازد. این مقالهٔ ۲۰ صفحه‌ای به قلم عباس نیک‌زاد نگاشته شده و در دوماهنامه رواق اندیشه (شماره ۱۱، آبان ۱۳۸۱) منتشر گشته است.[۱]
چکیده مقاله
- نویسنده در ابتدای چکیده مقاله خود می‌نویسد: «آنچه پیش رو دارید، ادامه بحثی است که در شماره قبل مطرح شده است. مقاله شماره پیش، در نقد و بررسی مقاله (یا مصاحبه) آقای دکتر سروش تحت عنوان «اسلام، وحی و نبوت» بود. اشاره کردیم که نویسنده محترم در این مقاله، یک تئوری تحت عنوان «تئوری انطباق وحی و شریعت با محیط» را ارائه نموده و مدعی شده است که آموزه‌ها و احکام اسلام تنها متناسب با محیط و جامعه صدر اسلام بوده است و سپس به لوازم مهم این تئوری اشاره کرده است».
- نویسنده در ادامه چکیده مقاله خود می‌نویسد: «اولین نمونه‌ای که مطرح شد، عصری و موقتی بودن آموزه‌ها و احکام اسلام بود. نویسنده به صراحت مدعی شده است که تمام احکام فقهی اسلام فاقد جاودانگی و ویژگی فراعصری است. در مقاله پیشین، هم تئوری مزبور و هم این لازمه، مورد نقد و بررسی قرار گرفت. اینک ادامه این بحث تقدیم خوانندگان عزیز می‌گردد».[۱]
فهرست مقاله
- چکیده؛
- نقد و بررسی این سخن؛
- نقد و بررسی این مدعا؛
- پی‌نوشت‌ها.
دربارهٔ پدیدآورنده
