نواویس

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

نام محلّی است که در خطبۀ امام حسین (ع) هنگام خروج از مکه به سوی عراق آمده است. خطبۀ “خط الموت” اشاره دارد که پیکرش در منطقه‌ای بین نواویس و کربلا پاره پاره خواهد شد: «كَأَنِّي بِأَوْصَالِي تَقَطَّعُهَا عُسْلاَنُ الْفَلَوَاتِ، بَيْنَ النَّوَاوِيسِ وَ كَرْبَلاَءَ...»[۱]. معنای ناووس، گورستان مسیحیان و نیز تابوت سنگی است که جسد مرده را در آن می‌گذارند[۲]. در اینجا مقصود، روستای خرابی است که قبلاً مسیحی‌نشین و در نزدیکی کربلا واقع بوده است[۳].

منابع

پانویس

  1. اعیان الشیعه، ج۱، ص۵۹۳.
  2. المنجد، فرهنگ لاروس، سخنان حسین بن علی از مدینه تا کربلا.
  3. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۴۸۵.