وحی پیامبرانه (مقاله)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
وحی پیامبرانه
زبانفارسی
نویسندهمحمد جواد رودگر
موضوعوحی، وحی در فلسفه دین، وحی در قرآن، وحی در حکمت اسلامی
مذهبشیعه
منتشر شده دردوماهنامه رواق اندیشه
وابسته بهصدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران
محل نشرقم، ایران
تاریخ نشرخرداد ۱۳۸۳
شماره۳۰
شماره صفحاتاز صفحه ۳ تا ۲۰ مجله
ناشر الکترونیکپایگاه مجلات تخصصی نور

وحی پیامبرانه عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی به بررسی ماهیت وحی می‌پردازد. این مقالهٔ ۱۸ صفحه‌ای به قلم محمد جواد رودگر نگاشته شده و در دوماهنامه رواق اندیشه (شماره ۳۰، خرداد ۱۳۸۳) منتشر گشته است.[۱]

چکیده مقاله

  • نویسنده در ابتدای چکیده مقاله خود می‌نویسد: «وحی جوهره معرفت دینی و رکن آموزه‌های اسلامی است که شناخت ماهیت، حقیقت، قلمرو و گستره آن امری ضروری از حیث کلامی، تفسیری، فلسفی و حتی عرفانی است و افق بینش و آفاق گرایش‌های دینی را نزد دینداران افزون می‌نماید. اگر چه پیشرفت علوم جدید و تأملات و تعاملات معرفتی، فهم‌حقیقت وحی را آسان‌تر و کامل‌تر کرده و تجربه‌های عرفانی و مواجهه باطنی و درونی با خداوند و جهان غیب و غیب جهان، هم‌افق با مقوله وحی الهی بر پیامبران خویش است ولی وحی مقوله‌ای مستقل، ویژه انبیا، تجربه‌ناپذیر و غیرقابل بسط است که اساساً به لحاظ مبادی و نتایج با تجربه‌های بشری صرف "هر چند عرفانی" فرق‌های فاحشی دارد؛ چه این که گیرنده وحی و نفس وحی معصومند و پیام‌آوران وحی در سه ساحت دریافت، نگهداری و ابلاغ وحی به مردم دارای عصمت هستند».
  • نویسنده در ادامه چکیده مقاله خود می‌نویسد: «پس قیاس تجربه‌های باطنی و درونی با وحی پیامبران الهی قیاس مع الفارق است به همین جهت، عنوان مقاله را "وحی پیامبرانه" نامگذاری کرده‌ایم تا اختصاصی بودن وحی به پیامبران، رابطه ویژه پیامبران با خدا و فرشته وحی در دریافت پیام هدایت و سعادت انسان‌ها را معلوم سازیم. البته این به معنای آن نیست که وحی تفسیرپذیر و قابل شناسایی نمی‌باشد و راه فهم به حقیقت وحی بسته است، بلکه به معنای قرار گرفتن وحی پیامبران در افق و مرتبه‌ای بالاتر و والاتر از تجربه‌های عرفانی و دینی و کشف و شهود است»[۱].

فهرست مقاله

  • چکیده؛
  • مقدمه؛
  • بخش اول: ماهیت‌شناسی وحی:
  • بخش دوم: نسبت‌شناسی وحی با تجربه دینی:
    • دیدگاه فلاسفه قدیم؛
    • دیدگاه فلاسفه جدید غرب؛
    • دیدگاه تجربه‌گرایانه و عارفانه؛
  • نقد اجمالی؛
  • نتیجه؛
  • منابع.

دربارهٔ پدیدآورنده

محمد جواد رودگر
حجت الاسلام و المسلمین دکتر محمد جواد رودگر (متولد ۱۳۴۲ ش، مازندران)، در کنار دروس متداول حوزوی تحصیلات دانشگاهی خود را در مقطع دکتری عرفان اسلامی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران به اتمام رساند. معاون فرهنگی اداره کل فرهنگ وا رشاد اسلامی گیلان، مسئول نهاد ولی فقیه در دانشگاه مازندران و سردبیر فصلنامه کتاب نقد از جمله فعالیت‌های وی است. او علاوه بر تدریس دروس حوزوی به تدریس دروس دانشگاهی نیز مشغول است و تا کنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشته تحریر درآورده است. «اصلاح‌گرایی از منظر حسین بن علی (ع)»، «عرفان عاشورایی»، «سلوک و شهود از دیدگاه نهج‌البلاغه»، «ولایت فقیه و عرفان»، «نقش اخلاق و عرفان در نظام سیاسی اسلام»، «وحی پیامبرانه»، «جوان»، «نظام معنویت اسلامی» و «فاطمه زهرا (س) سر لیلة القدر» برخی از این آثار است.[۲]

پانویس

دریافت متن