وهیب بن حفص جریری در علوم قرآنی

مقدمه

شیخ طوسی نیز او را از اصحاب امام صادق (ع) به شمار آورده است^[۳]. آقا بزرگ تهرانی با عنوان‌های تفسیر الجریری و تفسیر وهیب از کتاب تفسیر وی خبر داده است^[۴].

نجاشی با عبارت "وقف وكان ثقة" او را واقفی و ثقه معرفی کرده است^[۵]. برخی روایت‌های تفسیری وی را در مصادر یاد شده در پاورقی بنگرید^[۶].^[۷]

↑ تاریخ وفات وی معلوم نیست، ولی آقا بزرگ تهرانی فرموده است: حسن بن محمد بن سماعه متوفای ۲۶۳ از وی روایت می‌کند (الذریعة، ج۴، ص۳۲۰).
↑ ر. ک: رجال النجاشی، ص۴۳۱، رقم ۱۱۵۹.
↑ ر. ک: رجال الطوسی، ص۳۲۸ (اصحاب الصادق (ع)، باب الواو، رقم ۲۷).
↑ ر. ک: آقا بزرگ تهرانی، الذریعة، ج۴، ص۹۶۹، رقم ۱۲۴۹، ص۳۲۰، رقم ۱۳۴۶.
↑ رجال النجاشی، ص۴۳۱، رقم ۱۱۵۹.
↑ ر. ک: تفسیر القمی، ج۲، ص۴۵۱ (تفسیر سوره ناس)؛ حویزی، نور الثقلین، ج۲، ص۴۹۰، ح۶۵ و ج۳، ص۵۵۲، ح۱۱۶ و ج۴، ص۲۶۶، ح۶۹ و ص۲۸۶، ح۱۴۸ و ج۵، ص۳۵۲، ح۲۳.
↑ بابایی، علی اکبر، تاریخ تفسیر قرآن، ص ۲۳۲.