دهم ذی‌حجه: تفاوت میان نسخه‌ها

این [[پرسش]] نیز در اینجا مطرح است که کسی که صلاحیت ابلاغ [[پیام پیامبر]]{{صل}} را ندارد، چگونه می‌تواند [[شایستگی]] برای [[خلافت]] [[رسول الله]]{{صل}} را داشته باشد؟!<ref>[[حبیب‌الله فرحزاد|فرحزاد، حبیب‌الله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۱۶۸.</ref>

[[روز]] دهم [[ذیحجه]]، عید قربان، یکی از عیدهای بزرگ [[مسلمانان]] است. در [[عید]] سعید قربان حاجیانی که به [[زیارت]] [[خانه خدا]] رفته‌اند، به [[دستور خداوند]] و برای رضای او [[قربانی]] می‌کنند و خاطره [[پیامبر بزرگ الهی]]، [[حضرت ابراهیم]]{{ع}} را زنده و گرامی می‌دارند.

خداوند برای آزمودن [[ایمان]] و [[اخلاص]] به حضرت ابراهیم{{ع}} مأموریت داد تا فرزندش [[حضرت اسماعیل]]{{ع}} را در [[راه خدا]] قربانی کند. حضرت ابراهیم{{ع}} با وجود [[دشواری]] این کار، به [[فرمان الهی]] گردن نهاد و برای اجرای این مأموریت مهیا شد، اما هرچه تلاش کرد، کارد گلوی فرزندش حضرت اسماعیل{{ع}} را نبرید.

به ما وقتی می‌گویند یک پنجم از مازاد هزینه‌های خود را به عنوان [[خمس]] بدهید، دست و پای ما می‌لرزد. حاضر نیستیم از [[پول]] بگذریم، آیا می‌توانیم فرزندمان را [[فدا]] کنیم؟

امتحان دیگر ابراهیم{{ع}} این بود که یک تنه [[بت‌ها]] را [[شکست]] و حاضر شد با منجنیق او را درون [[آتش]] بیندازند. اگر حضرت ابراهیم می‌دانست که آتش گلستان می‌شود که صحنه‌سازی و تئاتر بود، این [[هنر]] نیست. حضرت ابراهیم می‌دانست که لحظاتی بعد خاکستر می‌شود، ولی دست به چنین [[اقدام]] شجاعانه‌ای زد. خیلی مهم است که در [[راه خدا]] از [[مال]] و [[جان]] و فرزند و [[آبرو]] بگذریم، از خودخواهی‌ها و نفسمان بگذریم.

[[حضرت موسی]]{{ع}} پس از رهاندن [[بنی‌اسرائیل]] از [[استبداد]] [[فرعون]] [[مصر]] و تشکیل [[نظام توحیدی]]، برای [[عبادت]] و دریافت [[کتاب مقدس]] [[تورات]] به [[کوه]] طور رفت. حضرت موسی{{ع}} تا آن عصر، پیرو [[آیین]] ابراهیم{{ع}} بود، و همان را برای بنی‌اسرائیل [[تبلیغ]] می‌کرد.

[[قوم حضرت موسی]]{{ع}} در [[انتظار]] برنامه‌های جدید و [[کتاب آسمانی]] جدید [[موسی]]{{ع}} بودند، تا به آن عمل کنند. [[خداوند سبحان]] به وی [[وعده]] داد که او به [[کوه]] طور رود و در آنجا چهل [[روز]] اقامت گزیند و به [[راز و نیاز]] با پروردگارش بپردازد و در همانجا، موفق به دریافت «[[الواح]] آسمانی» و یا [[کتاب مقدس]] [[تورات]] گردد.

حضرت موسی{{ع}} به هنگام رفتن به کوه طور به برادرش هارون{{ع}} سفارش‌های لازم را نمود و او را به [[صلاح]] و سداد و [[اصلاح امت]] و [[مبارزه با فساد]] و [[فتنه]] فراخواند. و به آنها فرمود: «برادرم هارون را در میان شما می‌گذارم و برای سی روز از میان شما [[غیبت]] می‌کنم، و به کوه طور می‌روم تا [[احکام شریعت]] (و [[الواح تورات]]) را برای شما بیاورم».<ref>[[حبیب‌الله فرحزاد|فرحزاد، حبیب‌الله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۱۷۴.</ref>

از سوی دیگر جمعی از [[بنی‌اسرائیل]] با [[اصرار]] و تأکید از حضرت موسی{{ع}} خواستند که [[خدا]] را مشاهده کنند، و اگر او را مشاهده نکنند هرگز [[ایمان]] نخواهند آورد. موسی{{ع}} هرچه آنها را [[نصیحت]] کرد، فایده نداشت. سرانجام حضرت موسی{{ع}} از میان آنها هفتاد نفر را برگزید و همراه خود به میعادگاه [[پروردگار]] (کوه طور) برد. موسی{{ع}} در کوه طور تقاضای بنی‌اسرائیل را چنین عرضه داشت:

{{متن قرآن|رَبِّ أَرِنِي أَنْظُرْ إِلَيْكَ}}<ref>«پروردگارا! خویش را به من بنمای تا در تو بنگرم» سوره اعراف، آیه ۱۴۳.</ref>.