دهم ذیحجه: تفاوت میان نسخهها
جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵
بدون خلاصۀ ویرایش |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = ذیحجه | | موضوع مرتبط = ذیحجه | ||
خط ۶۰: | خط ۵۹: | ||
==ابلاغ آیات برائت== | ==ابلاغ آیات برائت== | ||
{{اصلی|ابلاغ آیات برائت}} | {{اصلی|ابلاغ آیات برائت}} | ||
[[آیات برائت]] [[روز اول ذیحجه]] نازل شده و در همان روز [[پیامبر]]{{صل}} [[ابوبکر]] را به همراه [[آیات]] به سوی [[مکه]] گسیل داشت تا آنها را به اهالی مکه [[ابلاغ]] کند. پس از ارسال آن، به پیامبر{{صل}} [[وحی]] نازل شد که این آیات را یا خودت و یا کسی از خودت باید ابلاغ کند. از اینرو پیامبر{{صل}} علی{{ع}} را فرستاد تا آیات را از وی بگیرد و خود آن را ابلاغ کند. | [[آیات برائت]] [[روز اول ذیحجه]] نازل شده و در همان روز [[پیامبر]]{{صل}} [[ابوبکر]] را به همراه [[آیات]] به سوی [[مکه]] گسیل داشت تا آنها را به اهالی مکه [[ابلاغ]] کند. پس از ارسال آن، به پیامبر{{صل}} [[وحی]] نازل شد که این آیات را یا خودت و یا کسی از خودت باید ابلاغ کند. از اینرو پیامبر{{صل}} علی{{ع}} را فرستاد تا آیات را از وی بگیرد و خود آن را ابلاغ کند. | ||
روز دهم ذیحجه چنانکه [[قرآن]] به آن تصریح فرموده است یکی از روزهایی است که آیات برائت در آن ابلاغ شد. | روز دهم ذیحجه چنانکه [[قرآن]] به آن تصریح فرموده است یکی از روزهایی است که آیات برائت در آن ابلاغ شد. | ||
خط ۹۵: | خط ۹۵: | ||
==عید قربان== | ==عید قربان== | ||
{{اصلی|عید قربان}} | {{اصلی|عید قربان}} | ||
[[روز]] دهم [[ذیحجه]]، عید قربان، یکی از عیدهای بزرگ [[مسلمانان]] است. در [[عید]] سعید قربان حاجیانی که به [[زیارت]] [[خانه خدا]] رفتهاند، به [[دستور خداوند]] و برای رضای او [[قربانی]] میکنند و خاطره [[پیامبر بزرگ الهی]]، [[حضرت ابراهیم]]{{ع}} را زنده و گرامی میدارند. | [[روز]] دهم [[ذیحجه]]، عید قربان، یکی از عیدهای بزرگ [[مسلمانان]] است. در [[عید]] سعید قربان حاجیانی که به [[زیارت]] [[خانه خدا]] رفتهاند، به [[دستور خداوند]] و برای رضای او [[قربانی]] میکنند و خاطره [[پیامبر بزرگ الهی]]، [[حضرت ابراهیم]]{{ع}} را زنده و گرامی میدارند. | ||
خداوند برای آزمودن [[ایمان]] و [[اخلاص]] به حضرت ابراهیم{{ع}} مأموریت داد تا فرزندش [[حضرت اسماعیل]]{{ع}} را در [[راه خدا]] قربانی کند. حضرت ابراهیم{{ع}} با وجود [[دشواری]] این کار، به [[فرمان الهی]] گردن نهاد و برای اجرای این مأموریت مهیا شد، اما هرچه تلاش کرد، کارد گلوی فرزندش حضرت اسماعیل{{ع}} را نبرید. | خداوند برای آزمودن [[ایمان]] و [[اخلاص]] به حضرت ابراهیم{{ع}} مأموریت داد تا فرزندش [[حضرت اسماعیل]]{{ع}} را در [[راه خدا]] قربانی کند. حضرت ابراهیم{{ع}} با وجود [[دشواری]] این کار، به [[فرمان الهی]] گردن نهاد و برای اجرای این مأموریت مهیا شد، اما هرچه تلاش کرد، کارد گلوی فرزندش حضرت اسماعیل{{ع}} را نبرید. | ||
خط ۲۳۵: | خط ۲۳۶: | ||
[[رده:ذیحجه]] | [[رده:ذیحجه]] | ||