عید غدیر در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
خط ۳۰۸: خط ۳۰۸:
{{متن حدیث|لَا تَزَالُ يَا حَسَّانُ مُؤَيَّداً بِرُوحِ الْقُدُسِ مَا نَصَرْتَنَا بِلِسَانِكَ}}<ref>الإرشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج۱، ص۱۷۷.</ref>؛ ای حسان، تا وقتی که ما را به زبان خود [[یاری]] می‌کنی، [[روح القدس]] یاور و مؤید تو باشد!
{{متن حدیث|لَا تَزَالُ يَا حَسَّانُ مُؤَيَّداً بِرُوحِ الْقُدُسِ مَا نَصَرْتَنَا بِلِسَانِكَ}}<ref>الإرشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج۱، ص۱۷۷.</ref>؛ ای حسان، تا وقتی که ما را به زبان خود [[یاری]] می‌کنی، [[روح القدس]] یاور و مؤید تو باشد!
اشعار [[حسان بن ثابت]] به عنوان یک سند [[تاریخی]] از [[غدیر]] ثبت شد و به یادگار ماند.<ref>[[حبیب‌الله فرحزاد|فرحزاد، حبیب‌الله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۴۰۴.</ref>
اشعار [[حسان بن ثابت]] به عنوان یک سند [[تاریخی]] از [[غدیر]] ثبت شد و به یادگار ماند.<ref>[[حبیب‌الله فرحزاد|فرحزاد، حبیب‌الله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۴۰۴.</ref>
==پایان [[مراسم]] غدیر==
بدین ترتیب پس از سه [[روز]]، مراسم پایان پذیرفت و آن روزها به عنوان «ایام الولایه» در ذهن‌ها نقش بست. گروه‌ها و قبائل [[عرب]]، هر یک با [[دنیایی]] از [[معارف]] [[اسلام]]، پس از [[وداع]] با پیامبرشان و [[معرفت]] کامل به [[جانشین]] او راهی [[شهر]] و دیار خود شدند، و [[پیامبر]]{{صل}} عازم [[مدینه]] گردید. خبر [[واقعه غدیر]] در [[شهرها]] منتشر شد و به سرعت به گوش همگان رسید. و بدین‌گونه [[خداوند]] حجتش را بر [[مردم]] تمام کرد.<ref>[[حبیب‌الله فرحزاد|فرحزاد، حبیب‌الله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۴۰۵.</ref>
==خلاصه‌ای از [[خطبه غدیر]]==
===[[فرمان]] مهم [[الهی]]===
[[پیامبر گرامی اسلام]]{{ع}} در آغاز این [[خطبه]] بعد از [[حمد]] و [[ثنای الهی]] فرمودند: «[[اقرار]] می‌کنم به [[بندگی خدا]] و [[شهادت]] می‌دهم که او [[پروردگار]] من است، و آنچه به من [[وحی]] نموده، ادا می‌نمایم وگرنه [[بیم]] آن دارم عذابی بر من فرود آید.... خداوند برمن چنین وحی کرده است: «ای پیامبر! آنچه از طرف پروردگارت بر تو نازل شده [[ابلاغ]] کن و اگر انجام ندهی، [[رسالت]] او را نرسانده‌ای و خداوند تو را از مردم [[حفظ]] می‌کند».
ای مردم! من در رساندن آنچه خداوند بر من نازل کرده کوتاهی نکرده‌ام؛ [[جبرئیل]] سه مرتبه بر من نازل شد و از طرف خداوند [[سلام]] رساند... و مرا [[مأمور]] کرد که در این محل [[اجتماع]] به پا خیزم و بر هر سفید و سیاهی اعلام کنم:
{{متن حدیث|أَنَّ عَلِيَّ بْنَ أَبِي طَالِبٍ أَخِي وَ وَصِيِّي وَ خَلِيفَتِي وَ الْإِمَامُ مِنْ بَعْدِي الَّذِي مَحَلُّهُ مِنِّي مَحَلُ هَارُونَ مِنْ مُوسَى إِلَّا أَنَّهُ لَا نَبِيَّ بَعْدِي وَلِيُّكُمْ بَعْدَ اللَّهِ وَ رَسُولِهِ}}؛ به [[راستی]] [[علی بن ابی‌طالب]] [[برادر]]، [[وصی]] و جانشین من و [[امام]] بعد از من است؛ کسی که نسبت او به من همانند نسبت [[هارون]] به [[موسی]] است، جز اینکه [[پیامبری]] بعد از من نیست و او [[صاحب اختیار]] شما بعد از [[خدا]] و رسولش می‌باشد.<ref>[[حبیب‌الله فرحزاد|فرحزاد، حبیب‌الله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۴۰۵.</ref>
===[[ولایت]] و [[امامت دوازده امام]]{{عم}}===
«ای مردم! این مطلب را درباره او بدانید و بفهمید که خداوند او را برای شما صاحب اختیار و امامی قرار داده که اطاعتش را [[واجب]] نموده است». آن‌گاه فرمودند:
{{متن حدیث|ثُمَّ مِنْ بَعْدِي عَلِيٌّ وَلِيُّكُمْ وَ إِمَامُكُمْ بِأَمْرِ اللَّهِ مِنْ رَبِّكُمْ ثُمَّ الْأَئِمَّةُ الَّذِينَ مِنْ صُلْبِهِ إِلَى يَوْمِ يَلْقَوْنَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ لَا حَلَالٌ إِلَّا مَا أَحَلَّهُ اللَّهُ وَ لَا حَرَامٌ إِلَّا مَا حَرَّمَهُ اللَّهُ عَرَّفَنِي الْحَلَالَ وَ الْحَرَامَ}}؛ و بعد از من علی [[صاحب اختیار]] شما و [[امام]] شما به [[امر خداوند]]، [[پروردگار]] شماست، و سپس [[امامت]] در [[نسل]] من از [[فرزندان]] اوست تا روزی که [[خدا]] و رسولش را [[ملاقات]] کنید. حلالی نیست مگر آنچه خدا و رسولش و آنان ([[امامان]]) [[حلال]] کرده باشند و حرامی نیست مگر آنچه خدا و رسولش و آنان [[حرام]] کرده باشند.
سپس فرمودند:
{{متن حدیث|فَمَنْ شَكَ فِي ذَلِكَ فَهُوَ كَافِرٌ كُفْرَ الْجَاهِلِيَّةِ الْأُولَى وَ مَنْ شَكَّ فِي قَوْلِي هَذَا فَقَدْ شَكَّ فِي الْكُلِّ مِنْهُ وَ الشَّاكُّ فِي ذَلِكَ فَلَهُ النَّارُ}}؛ هر کس در این گفتارشک کند، مانند [[کفر]] [[جاهلیت]] نخستین [[کافر]] شده است و هر کس در چیزی از سخن من [[شک]] کند، در همه آنچه برمن نازل شده شک کرده است و هرکس در یکی از امامان شک کند، در همه آنان شک کرده است و شک کننده درباره ما، در [[آتش]] است.
تا اینکه به این جمله معروف رسیدند:
{{متن حدیث|مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَهَذَا عَلِيٌّ مَوْلَاهُ‌}}؛ هر کس من صاحب اختیار اویم، این علی صاحب اختیار اوست.<ref>[[حبیب‌الله فرحزاد|فرحزاد، حبیب‌الله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۴۰۶.</ref>
===توجه به مسأله امامت===
بعد از آن‌که [[آیه اکمال]] را بیان نمودند، فرمودند:
{{متن حدیث|مَعَاشِرَ النَّاسِ إِنَّمَا أَكْمَلَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ دِينَكُمْ بِإِمَامَتِهِ فَمَنْ لَمْ يَأْتَمَّ بِهِ وَ بِمَنْ كَانَ مِنْ وُلْدِي مِنْ صُلْبِهِ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ وَ الْعَرْضِ عَلَى اللَّهِ تَعَالَى فَأُولَئِكَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ}}؛ ای [[مردم]]! [[خداوند]] [[دین]] شما را با [[امامت علی]]{{ع}} کامل نمود، پس هر کس به او و به کسانی که [[جانشین]] او از فرزندان من و از نسل او تا [[روز قیامت]] و رفتن به پیشگاه [[خدای عزیز]] و [[جلیل]] هستند، [[اقتدا]] نکند، پس چنین کسانی اعمالشان از بین رفته است.
همچنین فرمودند:
{{متن حدیث|مَا يُبْغِضُ عَلِيّاً إِلَّا شَقِيٌّ وَ لَا يَتَوَالَى عَلِيّاً إِلَّا تَقِيٌّ وَ لَا يُؤْمِنُ بِهِ إِلَّا مُؤْمِنٌ مُخْلِصٌ}}؛ بدانید که با علی [[دشمنی]] نمی‌کند، مگر [[شقی]]، و با علی [[دوستی]] نمی‌کند، مگر کسی که دارای [[تقوا]] باشد، و به او [[ایمان]] نمی‌آورد، مگر [[مؤمن]] [[مخلص]].<ref>[[حبیب‌الله فرحزاد|فرحزاد، حبیب‌الله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۴۰۷.</ref>
===[[ائمه]] [[نار]] بعد از [[پیامبر]]{{صل}}===
پیامبر{{صل}} کسانی را که پس از ایشان با [[ولایت امیرالمؤمنین]]{{ع}} برخاستند ائمه نار و [[آتش]] خواندند و فرمودند:
{{متن حدیث|محل نوشتن حدیث}}
{{متن حدیث|مَعَاشِرَ النَّاسِ سَيَكُونُ مِنْ بَعْدِي أَئِمَّةٌ يَدْعُونَ إِلَى النَّارِ وَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ لَا يُنْصَرُونَ مَعَاشِرَ النَّاسِ إِنَّ اللَّهَ وَ أَنَا بَرِيئَانِ مِنْهُمْ مَعَاشِرَ النَّاسِ إِنَّهُمْ وَ أَنْصَارَهُمْ وَ أَشْيَاعَهُمْ وَ أَتْبَاعَهُمْ فِي الدَّرْكِ الْأَسْفَلِ مِنَ النَّارِ وَ لَبِئْسَ مَثْوَى الْمُتَكَبِّرِينَ}}؛ ای [[مردم]]! پس از من به زودی [[پیشوایان]] و امامانی خواهند بود که مردم را به آتش فرا می‌خوانند و [[روز رستاخیز]] [[یاری]] نخواهند شد. ای مردم! [[خداوند]] و من از آنان بیزاریم و همانا آنان و [[یاران]] و [[شیعیان]] و [[پیروان]] ایشان در [[پست‌ترین]] طبقه دوزخ‌اند و بسیار بد است جایگاه [[متکبران]].<ref>[[حبیب‌الله فرحزاد|فرحزاد، حبیب‌الله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۴۰۷.</ref>
===[[اتمام حجت]]===
[[پیامبر اکرم]]{{صل}} با این [[خطبه]] گویا و شفاف، [[حجت]] را بر همه تمام کردند و آن را متذکر شدند و [[ابلاغ]] آن را بر همه [[واجب]] فرمودند.
{{متن حدیث|قَدْ بَلَّغْتُ مَا بَلَّغْتُ حُجَّةً عَلَى كُلِّ حَاضِرٍ وَ غَائِبٍ وَ عَلَى كُلِّ أَحَدٍ مِمَّنْ وُلِدَ وَ شَهِدَ وَ لَمْ يُولَدْ وَ لَمْ يَشْهَدْ يُبَلِغُ الْحَاضِرُ الْغَائِبَ وَ الْوَالِدُ الْوَلَدَ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ}}؛ آنچه را باید برسانم، رساندم و این برای هر حاضر و غایب و بر هر کس چه در اینجا حاضر است و چه حاضر نیست و هنوز متولد نشده است حجت است. البته تا [[روز قیامت]] باید [[شاهدان]] به غایبان و [[پدران]] به [[فرزندان]] برسانند.<ref>[[حبیب‌الله فرحزاد|فرحزاد، حبیب‌الله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۴۰۸.</ref>
===یادی از [[حضرت مهدی]]{{ع}}===
در این خطبه نیز یادی از حضرت مهدی{{ع}} کردند و فرمودند:
{{متن حدیث|مَعَاشِرَ النَّاسِ إِنِّي نَبِيٌّ وَ عَلِيٌّ وَصِيِّي أَلَا إِنَّ خَاتِمَ الْأَئِمَّةِ مِنَّا الْقَائِمُ الْمَهْدِيُّ‌}}؛ ای مردم! من پیامبرم و علی [[وصی]] من است و همانا [[مهدی]] [[قائم]] که خاتم [[امامان]] است از ماست.
اوست که [[دین]] را آشکار می‌سازد و از [[ستمگران]] [[انتقام]] می‌گیرد. همانا که او گشاینده و ویرانگر دژهاست، و اوست که تمام فرقه‌های [[مشرکان]] را می‌کشد، او [[انتقام]] [[خون]] همه [[اولیای خدا]] را می‌گیرد، او [[ناصر]] [[دین]] [[خداوند]] است، او از دریاهای ژرف به دست خویش آب بر می‌دارد، او صاحب هر فضلی را به فضیلتش و هر [[جاهلی]] را به جهلش نام و نشان می‌دهد.
همانا که او [[برگزیده]] و گزینه خداوند است. همانا که او [[وارث]] همه [[علوم]] و [[آگاه]] و چیره به همه آنهاست. اوست که از خدای خود خبر می‌دهد و امور مربوط به [[ایمان]] را خبر می‌دهد، او راهنمای [[استوار]] است.
[[کارها]] به او [[تفویض]] شده است. اوست که همه کسانی که پیش از او بوده‌اند به وجود او مژده داده‌اند. او [[حجت]] باقی خداوند است و پس از او حجتی نیست و [[حق]] فقط همراه اوست و [[نور]] و پرتوی جز پیش او نیست.
هیچ کس بر او چیره و [[پیروز]] نمی‌شود و همانا که او [[ولی خدا]] در [[زمین]] [[خدا]] و [[حکم خدا]] میان [[خلق]] خداست و [[امین خدا]] در [[نهان]] و آشکار است.
و در پایان [[خطبه]] فرمودند: ای [[مردم]]! هر کس خدا و رسولش و علی و امامانی را که ذکر کردم [[اطاعت]] کند، به [[رستگاری]] بزرگ دست یافته است.<ref>[[حبیب‌الله فرحزاد|فرحزاد، حبیب‌الله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۴۰۸.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
۷۵٬۹۴۶

ویرایش