محمد بن سلامه قضاعی: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'پرونده:9030760879.jpg|22px]] 22px جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگنامه مؤلفان اسلامی'
(صفحهای تازه حاوی «{{امامت}} {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = محمد بن سلامه قضاعی | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} ==مقدمه== آنچه در منابع ذکر شده آنکه ابوعبداللّه محمد بن سلامه بن جعفر قضاعی از استادان بسیاری استفاده کرده است، استادان مناطقی چون مصر، ...» ایجاد کرد) برچسب: پیوندهای ابهامزدایی |
جز (جایگزینی متن - 'پرونده:9030760879.jpg|22px]] 22px جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگنامه مؤلفان اسلامی') |
||
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = | | موضوع مرتبط = | ||
خط ۷: | خط ۶: | ||
}} | }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
آنچه در منابع ذکر شده آنکه [[ابوعبداللّه محمد بن سلامه بن جعفر قضاعی]] از استادان بسیاری استفاده کرده است، استادان مناطقی چون [[مصر]]، [[مکه]] و [[شام]] را [[ملاقات]] کرده و از آنان بهره برد. [[ابومسلم محمد بن احمد کاتب]]، [[احمد بربال]] (ثرثال) از آن جملهاند. او در [[علوم]] گوناگون از جمله [[حدیث]]، [[تفسیر]] و [[فقه]] [[مهارت]] یافت، ولی در فقه برجسته شد و از [[فقیهان]] [[شافعی]] گردید. <ref>المقفی الکبیر، ج ۵، ص۷۱۰؛ الاکمال، ج ۷، ص۱۱۵. </ref> او آموختههای خویش را در [[اختیار]] طالبان [[علم]] قرار میداد و [[محدثان]] مصر، [[عراق]] و مکه و دیگر [[شهرها]] نزد او آمده و از او بهره میبردند؛ چنان که [[سید فخرالدین شمبله بن محمد بن ابی هاشم]]، [[سهل اسفراینی]]<ref>تاریخ دمشق، ج ۵۳، ص۱۶۷ ـ ۱۷۰؛ فهرست منتجب الدین، ص۹۴. </ref> و [[ابن ماکولا]] از [[شاگردان]] او بودند. [[خطیب بغدادی]] نیز او را در [[شهر مکه]] ملاقات و از او استفاده کرد. <ref>الأنساب، ج ۴، ص۵۱۶. </ref> این [[فقیه]] گرانمایه از طرف [[خلفای فاطمی]] به [[قضاوت]] مصر رسید. <ref>الکامل فی التاریخ، ج ۱۰، ص۲۳. </ref> او به عنوان [[سفیر]] مصر از طرف [[مستنصر باللّه عباسی]] به [[روم]] رفت. <ref>المختصر فی اخبار البشر، ج ۲، ص۱۸۱. </ref> | آنچه در منابع ذکر شده آنکه [[ابوعبداللّه محمد بن سلامه بن جعفر قضاعی]] از استادان بسیاری استفاده کرده است، استادان مناطقی چون [[مصر]]، [[مکه]] و [[شام]] را [[ملاقات]] کرده و از آنان بهره برد. [[ابومسلم محمد بن احمد کاتب]]، [[احمد بربال]] (ثرثال) از آن جملهاند. او در [[علوم]] گوناگون از جمله [[حدیث]]، [[تفسیر]] و [[فقه]] [[مهارت]] یافت، ولی در فقه برجسته شد و از [[فقیهان]] [[شافعی]] گردید. <ref>المقفی الکبیر، ج ۵، ص۷۱۰؛ الاکمال، ج ۷، ص۱۱۵. </ref> او آموختههای خویش را در [[اختیار]] طالبان [[علم]] قرار میداد و [[محدثان]] مصر، [[عراق]] و مکه و دیگر [[شهرها]] نزد او آمده و از او بهره میبردند؛ چنان که [[سید فخرالدین شمبله بن محمد بن ابی هاشم]]، [[سهل اسفراینی]]<ref>تاریخ دمشق، ج ۵۳، ص۱۶۷ ـ ۱۷۰؛ فهرست منتجب الدین، ص۹۴. </ref> و [[ابن ماکولا]] از [[شاگردان]] او بودند. [[خطیب بغدادی]] نیز او را در [[شهر مکه]] ملاقات و از او استفاده کرد. <ref>الأنساب، ج ۴، ص۵۱۶. </ref> این [[فقیه]] گرانمایه از طرف [[خلفای فاطمی]] به [[قضاوت]] مصر رسید. <ref>الکامل فی التاریخ، ج ۱۰، ص۲۳. </ref> او به عنوان [[سفیر]] مصر از طرف [[مستنصر باللّه عباسی]] به [[روم]] رفت. <ref>المختصر فی اخبار البشر، ج ۲، ص۱۸۱. </ref> | ||
اثر قلمی او کتاب [[شهاب الاخبار فی الحکم و الامثال]] میباشد<ref>طبقات الشافعیة الکبری، ج ۴، ص۱۵۰. </ref> که یک هزار و دویست حدیث در [[آداب]]، امثال، [[مواعظ]] و وصایا میباشد که سند آنها ذکر نشده یا دعاهایی از [[پیامبر اکرم]]{{صل}} به پایان رسیده است؛ بیشتر این [[احادیث]] در کتابهای [[شیعه]] موجود است و هر کدام هم که نیست با اصول و [[قواعد]] [[مذهب شیعه]] مخالف نیست؛ به همین دلیل برخی او را شیعه دانستهاند. <ref>ریحانة الادب، ج ۴، ص۴۲۳ ـ ۴۲۴. </ref> قضاعی در شانزدهم یا هفدهم [[ذیقعده]] ۴۵۴ در مصر درگذشت و در قرافه مصر به [[خاک]] سپرده شد. <ref>تاریخ دمشق، ج ۵۳، ص۱۶۹ ـ ۱۷۰. </ref> دیگر آثار وی عبارتاند از: | اثر قلمی او کتاب [[شهاب الاخبار فی الحکم و الامثال]] میباشد<ref>طبقات الشافعیة الکبری، ج ۴، ص۱۵۰. </ref> که یک هزار و دویست حدیث در [[آداب]]، امثال، [[مواعظ]] و وصایا میباشد که سند آنها ذکر نشده یا دعاهایی از [[پیامبر اکرم]] {{صل}} به پایان رسیده است؛ بیشتر این [[احادیث]] در کتابهای [[شیعه]] موجود است و هر کدام هم که نیست با اصول و [[قواعد]] [[مذهب شیعه]] مخالف نیست؛ به همین دلیل برخی او را شیعه دانستهاند. <ref>ریحانة الادب، ج ۴، ص۴۲۳ ـ ۴۲۴. </ref> قضاعی در شانزدهم یا هفدهم [[ذیقعده]] ۴۵۴ در مصر درگذشت و در قرافه مصر به [[خاک]] سپرده شد. <ref>تاریخ دمشق، ج ۵۳، ص۱۶۹ ـ ۱۷۰. </ref> دیگر آثار وی عبارتاند از: | ||
مناقب الامام الشافعی، الانباء عن الانبیاء، تواریخ الخلفاء، الخطط (خطط مصر) المختار فی ذکر الخطط و الآثار)، <ref> اسماء الکتب، ص۳۱۲. </ref> الامالی فی الحدیث، درة الواعظین و ذخر العابدین، دقائق الاخبار و حدائق الاعتبار فی الحکم، عیون المعارف و فنون الخلائف فی التاریخ، <ref>هدیة العارفین، ج ۲، ص۷۱. </ref> مسند القضاعی، تفسیر القرآن، نزهة الالباب، دستور معالم الحکم، <ref> الاعلام، ج ۶، ص۱۴۶. </ref> تاریخ مصر، معجم شیوخه<ref> الوافی بالوفیات، ج ۳، ص۱۱۶.</ref>.<ref> [[فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۳ (کتاب)|فرهنگنامه مؤلفان اسلامی]]، ج۳، ص ۳۵۷.</ref> | مناقب الامام الشافعی، الانباء عن الانبیاء، تواریخ الخلفاء، الخطط (خطط مصر) المختار فی ذکر الخطط و الآثار)، <ref> اسماء الکتب، ص۳۱۲. </ref> الامالی فی الحدیث، درة الواعظین و ذخر العابدین، دقائق الاخبار و حدائق الاعتبار فی الحکم، عیون المعارف و فنون الخلائف فی التاریخ، <ref>هدیة العارفین، ج ۲، ص۷۱. </ref> مسند القضاعی، تفسیر القرآن، نزهة الالباب، دستور معالم الحکم، <ref> الاعلام، ج ۶، ص۱۴۶. </ref> تاریخ مصر، معجم شیوخه<ref> الوافی بالوفیات، ج ۳، ص۱۱۶.</ref>.<ref> [[فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۳ (کتاب)|فرهنگنامه مؤلفان اسلامی]]، ج۳، ص ۳۵۷.</ref> | ||
خط ۱۶: | خط ۱۵: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده: | # [[پرونده: IM009687.jpg|22px]] جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۳ (کتاب)|'''فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۳''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
خط ۲۳: | خط ۲۲: | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||