پرش به محتوا

عصمت پیامبران در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
خط ۹۱: خط ۹۱:
# {{عربی|لوکان النبیّ لایؤمن علیه من الخطأ، أو السهو، أو النسیان، أو العصیان کان اختیاره للنبوّة ترجیحاً للمرجوح علی الراجح؛ إذ فی الأُمّة مَن لایکون کذلک، أو ترجیحاً بلا مرجّح، وهو قبیح}}؛ "اگر پیامبر ایمن از خطا یا [[سهو]] یا [[فراموشی]] یا گناه نباشد در این صورت [[انتخاب]] او برای نبوت و پیامبری [[برتری]] دادن مرجوح (پایین تر) بر راجح (بالاتر) است؛ چراکه در امت کسانی هستند که چنین نباشند و یا اینکه انتخاب او برتری دادن است بدون اینکه دلیلی بر آن وجود داشته باشد و این قبیح است".
# {{عربی|لوکان النبیّ لایؤمن علیه من الخطأ، أو السهو، أو النسیان، أو العصیان کان اختیاره للنبوّة ترجیحاً للمرجوح علی الراجح؛ إذ فی الأُمّة مَن لایکون کذلک، أو ترجیحاً بلا مرجّح، وهو قبیح}}؛ "اگر پیامبر ایمن از خطا یا [[سهو]] یا [[فراموشی]] یا گناه نباشد در این صورت [[انتخاب]] او برای نبوت و پیامبری [[برتری]] دادن مرجوح (پایین تر) بر راجح (بالاتر) است؛ چراکه در امت کسانی هستند که چنین نباشند و یا اینکه انتخاب او برتری دادن است بدون اینکه دلیلی بر آن وجود داشته باشد و این قبیح است".
# {{عربی|لولم یکن النبیّ مأموناً من الخطأ و الکذب، لزم أن یأمر بما لم یوح إله، أو یترک شیئاً ممّا أُوحی إلیه، وهو نقص للغرض، قبیح علی الحکیم تعالی}}؛ "اگر [[پیامبر]] ایمن از [[خطا]] و [[دروغ]] نباشد لازم می‌‌آید به چیزی امر کند که بر او [[وحی]] نشده است و یا اینکه چیزی که بر او وحی شده است را ترک کند که در این صورت [[هدف]] از [[نبوت]] نقض می‌‌شود که این بر [[خداوند حکیم]] [[قبیح]] است".
# {{عربی|لولم یکن النبیّ مأموناً من الخطأ و الکذب، لزم أن یأمر بما لم یوح إله، أو یترک شیئاً ممّا أُوحی إلیه، وهو نقص للغرض، قبیح علی الحکیم تعالی}}؛ "اگر [[پیامبر]] ایمن از [[خطا]] و [[دروغ]] نباشد لازم می‌‌آید به چیزی امر کند که بر او [[وحی]] نشده است و یا اینکه چیزی که بر او وحی شده است را ترک کند که در این صورت [[هدف]] از [[نبوت]] نقض می‌‌شود که این بر [[خداوند حکیم]] [[قبیح]] است".
==دیدگاه هشام بن حکم در عصمت پیامبران==
(در متون [[شیعی]]، قراینی هست که می‌توان با استفاده از آنها، نظریه‌ای را که [[اهل سنت]] درباره [[عصمت پیامبران]] به هشام نسبت می‌دهند رد کرد. [[هشام بن حکم]] در پاسخ به این [[پرسش]] که چرا [[امام علی]]{{ع}} به [[ابوبکر]] می‌فرمود: {{متن حدیث|يَا خَلِيفَةَ رَسُولِ اللَّهِ‌}}، می‌گوید: اولاً، چه دلیلی وجود دارد که [[حضرت]] این [[کلام]] را فرموده باشند؛
ثانیاً، اگر هم گفته باشند، مانند کلام [[حضرت ابراهیم]]{{ع}} است که فرمود: {{متن حدیث|إِنِّي سَقِيمٌ‌}} و مثل کلام [[حضرت یوسف]]{{ع}} است که فرمود: {{متن حدیث|‌أَيَّتُهَا الْعِيرُ إِنَّكُمْ لَسارِقُونَ}}<ref>محمد بن محمد بن نعمان مفید، الفصول المختارة، ج۱، ص۴۹؛ محمد بن علی بن شهر آشوب مازندرانی، مناقب آل ابی طالب، ج۱، ص۲۷۴؛ محمدباقر مجلسی، بحار الانوار، ج۲۹، ص۴۴۷.</ref>.
این پاسخ هشام بن حکم گویای [[اعتقاد]] وی به عصمت پیامبران است؛ زیرا برای تصحیح و توجیه [[کلام امام]]{{ع}}، متمسک به [[کلام پیامبر]] می‌شود، و این کار بیانگر [[معصوم]] دانستن [[پیامبر]] است؛ در غیر این صورت وجهی برای [[تمسک]] به فعل [[نبی]]، برای توجیه و تصحیح فعل [[امام]] وجود نداشت.<ref>[[محمد حسین فاریاب|حسین فاریاب، محمد]]، [[عصمت امام (کتاب)|عصمت امام]]، ص ۱۹۱.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
۷۳٬۳۴۳

ویرایش