رباب: تفاوت میان نسخه‌ها

{{امامت}}

== مقدمه ==

او دختر [[امرؤ القیس بن عدی]] است. پدر و [[فرزندان]] او در [[زمان]] [[خلیفه دوم]] به [[دین اسلام]] گرویدند. امرؤ القیس، پس از [[مسلمان]] شدن، سه دختر خود را به [[امام علی]]، [[امام حسن]] و [[امام حسین]]{{ع}} تزویج کرد<ref>ابوالفرج اصفهانی، الاغانی، ج۱۶، ص۱۴۱؛ انساب الاشراف، ج۲، ص۴۱۶؛ قندوزی، ینابیع الموده، ج۲، ص۳۸۷.</ref>.

رباب نیز جایگاه امام را به خوبی شناخته بود و [[امام]] را از [[جان]] و [[دل]] دوست داشت. او در [[سفر]] [[کربلا]] همواره [[یار]] و [[یاور]] و همراه امام بود. وی تمام [[رنج‌ها]] و [[دشواری‌ها]] را در مسیر [[مدینه]] تا [[مکه]] و از مکه تا کربلا عاشقانه پذیرفت و [[منزل]] به منزل در کنار امام راه پیمود. او نماد [[محبت]]، [[وفا]]، [[صفا]] و [[صداقت]] و به تمام معنا قدردان [[نعمت وجود امام]] بود و [[پیروی]] از آن حضرت را بر خود [[وظیفه]] می‌دانست. [[امام حسین]] در [[روز عاشورا]] او و دیگر [[زنان اهل بیت]] را به [[صبر]] و [[استقامت]] [[دعوت]] کرد<ref>الملهوف، ص۱۴۱.</ref>.<ref>[[محمد صادق مزینانی|مزینانی، محمد صادق]]، [[نقش زنان در حماسه عاشورا (کتاب)|نقش زنان در حماسه عاشورا]]، ص۲۴۸-۲۵۱.</ref>