بنی‌ربیعه: تفاوت میان نسخه‌ها

در [[منازعات]] و رویدادهای دوره [[امویان]] همواره از [[قبایل]] [[ربیعه]] نام برده شده است. در سال ۶۴ هجری [[قبیله بکر بن وائل]] -از ربیعه- پیمانی را که در [[جاهلیت]] با ازدیان [[یمن]] بر [[ضد]] [[مضر]] بسته بود، را [[تجدید]] کرد و این امر موجبات درگیری‌هایی بین مضر و ربیعه را فراهم آورد. <ref> ابو عبیده، دیوان النقائص: نقائص جریر و الفرزدق، ج۱، ص۱۰۶-۱۰۷، ج۲، ص۱۳۹-۱۴۰؛ بلاذری، کتاب جمل من انساب الاشراف، ج۶، ص۱۷.</ref> در [[نبرد]] راهط در سال ۶۵ هجری، قبایل ربیعه در کنار [[مروان بن حکم]] قرار گرفتند و با [[ضحاک بن قیس فهری]] به مقابله برخاستند و آنها را مغلوب خود ساختند.<ref> مسعودی، التنبیه و الاشراف، ص۳۰۸-۳۰۹؛ حمیری، الروض المطار فی خبر الاقطار، ص۵۳۷.</ref> ربعی‌ها در دوره [[حاکمیت]] [[عبدالله بن زبیر]] و برادرش [[مصعب]] بر [[بصره]]، با آنان همپیمان شدند اما اندکی بعد برخی از قبایل آن، [[بیعت]] خود با عبدالله بن زبیر را نقض کردند و با زبیریان وارد [[جنگ]] شدند.<ref> مسعودی، مروج الذهب و معادن الجوهر، ج۳، ص۳۰۶.</ref> در نبرد جُفره که در سال ۶۹ یا ۷۰ [[هجری]] بین [[سپاه اموی]] [[شام]] و [[مصعب بن زبیر]] در بصره رخ داد، قبایل ربیعه و متحدانش در [[حمایت]] از امویان، با قبایل [[ازد]] یمن که از طرفداران زبیریان بودند، یک [[روز]] کامل جنگیدند.<ref> ابوعبیده، دیوان النقائص: نقائص جریر و الفرزدق، ج۲، ص۱۵۵-۱۵۶؛ بلاذری، کتاب جمل من انساب الاشراف، ج۶، ص۷۹-۸۰.</ref> در جنگ دیر الجاثلیق در سال ۷۲ هجری نیز، [[ربیعه]] در کنار [[عبدالملک بن مروان]] [[اموی]] در مقابل [[سپاه]] مصعب بن زبیر قرار داشتند.<ref> مسعودی، مروج الذهب و معادن الجوهر، ج۳، ص۳۰۹؛ حمیری، الروض المطار فی خبر الاقطار، ص۱۵۵.</ref> همچنین در [[خراسان]] در سال ۷۲ هجری در نتیجه [[اختلافات]] میان ربعی‌های طرفدار امویان و [[مضریان]] [[هوادار]] زبیریان نبردهای [[سختی]] رخ داد که به [[قتل]] [[عبدالله بن خازم سُلمی]] توسط امویان منجر شد.<ref> بلاذری، فتوح البلدان، ص۴۱۴-۴۱۶.</ref> در سال ۹۴ هجری ربعی‌ها با [[قتیبة بن مسلم باهلی]] –سردار [[اموی]]- همراه شدند و او پس از فتح بخارا [[شهر]] را برای سکونت [[قبایل]] [[ربیعه]] و [[مضر]] و اهالی [[یمن]] میان آنان تقسیم کرد.<ref> نرشخی، تاریخ بخارا، ص۷۳.</ref> در حوادث مهم سال‌های ۱۲۷ و ۱۲۸ [[هجری]] در [[عراق]] و [[خراسان]] نیز، [[قبیله ربیعه]] سهمی عمده داشتند. <ref> محمد بن جریر الطبری، تاریخ الأمم و الملوک(تاریخ الطبری)، ج۷، ص۳۰۶-۳۰۷ و ۳۳۷-۳۳۹؛ دانشنامه جهان اسلام، مقاله ربیعه و مضر، ستار عودی.</ref> آنان به [[قیام]] [[عبدالله بن معاویه]] به [[رهبری]] [[عبدالله بن غضبان]] مدد رساندند<ref> محمد بن جریر الطبری، تاریخ الأمم و الملوک (تاریخ الطبری)، ج۶، ص۵۱۱ و ج۷، ص۳۰-۳۱، ۳۰۶- ۳۰۸.</ref> که این امر به روایتی، نشانگر [[التزام]] آنان به [[حزب]] [[علوی]] و [[اعتماد]] این حزب به ربیعه است.<ref> برای آگاهی بیشتر، نک: علی، مقاله «دور قبیلة ربیعة فی تاریخ العراق فی العصر الاموی»، سراسر مقاله.</ref> بر اساس برخی [[روایات]]، [[محمد بن علی عباسی]] و پس از وی، [[ابراهیم امام]] که [[نهضت]] [[عباسیان]] را بر [[ضد]] [[امویان]] برپا کردند، به داعیان خود همچون [[ابوعکرمه]] و [[ابومسلم خراسانی]] توصیه می‌‌کردند با ربیعه [[مدارا]] کنند.<ref> ابن قتیبه، الامامه و السیاسه، ج۲، ص۱۵۶؛ اخبار الدولة العباسیه، ص۲۰۳-۲۰۴.</ref> در ۱۳۲ ق / ۷۵۰ م، قبایل ربیعه و مضر در قیام [[محمد بن خالد بن عبدالله قَسری]]، که در [[کوفه]] به [[حمایت]] از عباسیان برخاسته بود، شرکت کردند. آنان در [[بصره]] نیز در هر دو [[سپاه اموی]] و عباسی بودند و با یکدیگر جنگیدند.<ref> محمد بن جریر الطبری، تاریخ الأمم و الملوک(تاریخ الطبری)، ج۷، ص۴۱۷-۴۲۰؛ دانشنامه جهان اسلام، مقاله ربیعه و مضر، ستار عودی؛ مرکز دائره المعارف بزرگ اسلامی، مقاله بنی ربیعه، لیلا خسروی.</ref>