پرش به محتوا

قیام مردم خراسان: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۲: خط ۲۲:


محمد بن علی بن عبدالله بن عباس همچنان شیعه را به خود [[دعوت]] می‌نمود تا این که از دنیا رفت؛ او در هنگام وفات، [[محمد بن ابراهیم]] را به عنوان [[امیر]] شیعه تعیین کرد و او را پس از پدرش صاحب دعوت قرار داد<ref>الامامة و السیاسه، ج۲، ص۱۰۸.</ref>.
محمد بن علی بن عبدالله بن عباس همچنان شیعه را به خود [[دعوت]] می‌نمود تا این که از دنیا رفت؛ او در هنگام وفات، [[محمد بن ابراهیم]] را به عنوان [[امیر]] شیعه تعیین کرد و او را پس از پدرش صاحب دعوت قرار داد<ref>الامامة و السیاسه، ج۲، ص۱۰۸.</ref>.
در سال ۱۲۷ [[سلیمان بن کثیر ولاهز بن قریظ]] و قحطبه به [[مکه]] آمدند و با [[ابراهیم بن محمد]] [[ملاقات]] کرده و بیست هزار دینار و دویست هزار درهم و چیزهای فراوان دیگری به او دادند؛ [[ابو مسلم]] نیز با آنان بود.
در سال ۱۲۷ [[سلیمان بن کثیر]] و [[لاهز بن قریظ]] و قحطبه به [[مکه]] آمدند و با [[ابراهیم بن محمد]] [[ملاقات]] کرده و بیست هزار دینار و دویست هزار درهم و چیزهای فراوان دیگری به او دادند؛ [[ابو مسلم]] نیز با آنان بود.
سلیمان به [[ابراهیم]] گفت: این شخص (یعنی ابو مسلم) مولای ([[غلام]]) شما می‌باشد.
سلیمان به [[ابراهیم]] گفت: این شخص (یعنی ابو مسلم) مولای ([[غلام]]) شما می‌باشد.
در همین سال [[بکیر بن هامان]] به ابراهیم نوشت که [[مرگ]] او فرا رسیده و [[ابو سلمه حفص بن سلیمان]] را به جای خود [[نصب]] کرده است.
در همین سال [[بکیر بن هامان]] به ابراهیم نوشت که [[مرگ]] او فرا رسیده و [[ابو سلمه حفص بن سلیمان]] را به جای خود [[نصب]] کرده است.
۷۳٬۱۶۷

ویرایش