صیحه آسمانی که از نشانههای حتمی ظهور است چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخهها
صیحه آسمانی که از نشانههای حتمی ظهور است چیست؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۳:۴۲
، ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲وظیفهٔ شمارهٔ ۳
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۳) |
|||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات پرسش | {{جعبه اطلاعات پرسش | ||
| موضوع اصلی | | موضوع اصلی = [[مهدویت (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت]] | ||
| موضوع فرعی | | موضوع فرعی = [[صیحه آسمانی]] که از [[نشانههای حتمی ظهور]] است چیست؟ | ||
| تصویر | | تصویر = 7626626268.jpg | ||
| اندازه تصویر | | اندازه تصویر = 200px | ||
| مدخل بالاتر | | مدخل بالاتر = [[مهدویت]] / [[مقدمات ظهور امام مهدی]] / [[نشانههای ظهور امام مهدی]] / [[ندای آسمانی]] | ||
| مدخل اصلی | | مدخل اصلی = [[صیحه آسمانی]] | ||
| مدخل وابسته | | مدخل وابسته = | ||
| پاسخدهنده | | پاسخدهنده = | ||
| پاسخدهندگان | | پاسخدهندگان = ۱۸ پاسخ | ||
}} | }} | ||
از [[نشانههای حتمی ظهور]]، [[صیحه]] یا ندایی است که از [[آسمان]] شنیده میشود. این صدا به گونهای است که همه [[مردم]] آن را میشنوند. در این [[صیحه]] گفته میشود که [[حق]] با [[علی]] و [[شیعیان]] اوست و با [[معرفی امام مهدی]]{{ع}} [[دستور]] به [[اطاعت]] از ایشان میدهد. بعد از این ندا، صدایی هم از [[زمین]] شنیده میشود که [[مردم]] را از [[اجابت]] [[دعوت]] [[حضرت]] بازمیدارد. این ندای دوم از [[شیطان]] است. | از [[نشانههای حتمی ظهور]]، [[صیحه]] یا ندایی است که از [[آسمان]] شنیده میشود. این صدا به گونهای است که همه [[مردم]] آن را میشنوند. در این [[صیحه]] گفته میشود که [[حق]] با [[علی]] و [[شیعیان]] اوست و با [[معرفی امام مهدی]]{{ع}} [[دستور]] به [[اطاعت]] از ایشان میدهد. بعد از این ندا، صدایی هم از [[زمین]] شنیده میشود که [[مردم]] را از [[اجابت]] [[دعوت]] [[حضرت]] بازمیدارد. این ندای دوم از [[شیطان]] است. | ||
خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
برای این سخن در خود این [[اخبار]]، قراینی وجود دارد: | برای این سخن در خود این [[اخبار]]، قراینی وجود دارد: | ||
#[[صیحه]] و ندا، به طور مستفیض هر دو به [[جبرئیل]] نسبت داده شده است. | # [[صیحه]] و ندا، به طور مستفیض هر دو به [[جبرئیل]] نسبت داده شده است. | ||
#زمان وقوع آن دو در [[شب جمعه]] بیست و سوم ماه [[رمضان]] میباشد. | #زمان وقوع آن دو در [[شب جمعه]] بیست و سوم ماه [[رمضان]] میباشد. | ||
#همه آنها ([[صیحه]]، هول و هراس و ندا) موجب جلب توجه فراوان خواهند شد. | #همه آنها ([[صیحه]]، هول و هراس و ندا) موجب جلب توجه فراوان خواهند شد. | ||
#[[صیحه]] و ندا از [[نشانههای حتمی ظهور]] هستند. | # [[صیحه]] و ندا از [[نشانههای حتمی ظهور]] هستند. | ||
در نهایت با حمل مطلق بر [[مقید]] و نیز مجمل بر مفصل به نتایج زیر میرسیم: | در نهایت با حمل مطلق بر [[مقید]] و نیز مجمل بر مفصل به نتایج زیر میرسیم: | ||
خط ۱۰۱: | خط ۱۰۱: | ||
«[[ندای آسمانی]] از آشکارترین نشانهها و قویترین دلایل برای [[ظهور امام زمان]] {{ع}} است. مانعی ندارد که بگوییم: [[ندای آسمانی]] به منزله اعتراف آسمان و اهالی آسمان به شرعی بودن قیام [[امام زمان]] {{ع}} و اثبات حقیقتی است که [[قرآن کریم]]، [[پیامبر خاتم|پیامبر اعظم]]{{صل}} و [[اهل بیت]]{{عم}} از آن خبر دادند. احادیث تصریح کردهاند که [[ندای آسمانی]]، صدای رعد یا فریاد یا چیزهایی شبیه به اینها- که کار انسان است نیست؛ بلکه سخن واضحی است که برای همه مردم قابل فهم است. بزودی مقدار تأثیر آن صوت در مردم زمین را خواهید شناخت؟ پس کسی که خوابیده، با ترس بیدار میشود و کسی که نشسته، با هراس برمیخیزد و کسی که ایستاده، به صورت ناگهانی مینشیند و زنان داخل اتاق با خوف و دلهره از اتاقشان بیرون میآیند! به عبارت دیگر، جامعه بشری را موجی از اضطراب و جنبش فرا میگیرد و آرامش و راحتی از مردم سلب میشود به طوری که هیچ کس نمیتواند، وانمود کند که آن صیحه را نمیشناسد یا اینکه آن را طبیعی و عادی جلوه دهد، برای اینکه آن صدا برای همه، قابل شنیدن و مفهوم است و هیچ شک یا توجیهی برنمیدارد هر چه قدر که منحرفان تلاش کنند. طبیعی است؛ چون مسئله [[ظهور امام زمان]] {{ع}} قیامی جهانی است، باید همه عالم از این حادثه بزرگ- که بزودی مسیر زندگی تمام بشر را تغییر خواهد داد- در وسیعترین سطح و واضحترین مفهوم خبردار شوند. از [[امام صادق]]{{ع}} روایت شده، ایشان درباره [[ندای آسمانی]] فرمود: "هر قومی به زبان خودشان، آن را میشنوند"<ref>{{متن حدیث|" يَسْمَعُهُ كُلُ قَوْمٍ بِأَلْسِنَتِهِم "}}؛ غیبت؛ طوسی؛ ص ۲۶۶.</ref>. نمیدانیم کیفیت رسیدن ندای آسمانی به تمام مردم چگونه است؛ البته دو احتمال وجود دارد: | «[[ندای آسمانی]] از آشکارترین نشانهها و قویترین دلایل برای [[ظهور امام زمان]] {{ع}} است. مانعی ندارد که بگوییم: [[ندای آسمانی]] به منزله اعتراف آسمان و اهالی آسمان به شرعی بودن قیام [[امام زمان]] {{ع}} و اثبات حقیقتی است که [[قرآن کریم]]، [[پیامبر خاتم|پیامبر اعظم]]{{صل}} و [[اهل بیت]]{{عم}} از آن خبر دادند. احادیث تصریح کردهاند که [[ندای آسمانی]]، صدای رعد یا فریاد یا چیزهایی شبیه به اینها- که کار انسان است نیست؛ بلکه سخن واضحی است که برای همه مردم قابل فهم است. بزودی مقدار تأثیر آن صوت در مردم زمین را خواهید شناخت؟ پس کسی که خوابیده، با ترس بیدار میشود و کسی که نشسته، با هراس برمیخیزد و کسی که ایستاده، به صورت ناگهانی مینشیند و زنان داخل اتاق با خوف و دلهره از اتاقشان بیرون میآیند! به عبارت دیگر، جامعه بشری را موجی از اضطراب و جنبش فرا میگیرد و آرامش و راحتی از مردم سلب میشود به طوری که هیچ کس نمیتواند، وانمود کند که آن صیحه را نمیشناسد یا اینکه آن را طبیعی و عادی جلوه دهد، برای اینکه آن صدا برای همه، قابل شنیدن و مفهوم است و هیچ شک یا توجیهی برنمیدارد هر چه قدر که منحرفان تلاش کنند. طبیعی است؛ چون مسئله [[ظهور امام زمان]] {{ع}} قیامی جهانی است، باید همه عالم از این حادثه بزرگ- که بزودی مسیر زندگی تمام بشر را تغییر خواهد داد- در وسیعترین سطح و واضحترین مفهوم خبردار شوند. از [[امام صادق]]{{ع}} روایت شده، ایشان درباره [[ندای آسمانی]] فرمود: "هر قومی به زبان خودشان، آن را میشنوند"<ref>{{متن حدیث|" يَسْمَعُهُ كُلُ قَوْمٍ بِأَلْسِنَتِهِم "}}؛ غیبت؛ طوسی؛ ص ۲۶۶.</ref>. نمیدانیم کیفیت رسیدن ندای آسمانی به تمام مردم چگونه است؛ البته دو احتمال وجود دارد: | ||
#[[ندای آسمانی]]، فقط به زبان عربی فصیح باشد و صدایی عظیم در کره زمین و در مدت کمی پخش شود و فقط کسانی که لغت عربی را میدانند، این صدا را میشنوند و معنایش را در همان وقت میفهمند. اما کسانی که زبان عربی را به خوبی نمیدانند، آن ندا را میشنوند؛ ولی معنایش را آن موقع نمیفهمند؛ پرس و جو میکنند به آن میرسند و بعید نیست که شبکههای خبری در دنیا، این خبر را پخش کنند و آن را با زبانهای مختلف به دنیا بفرستند؛ پس آن ندا در چند لحظه، ترجمه میشود و هر کسی به زبان خودش، آن را میشنود یا از رادیو یا تلویزیون- که بدون واسطه هستند- و یا از کسی که آن را شنیده، میشنود. به این نکته توجه داشته باشید واضح است که [[پیامبر]] {{صل}} و [[امامان]]{{عم}}، هنگامی که با مردم سخن میگفتند، رعایت سطح فکر مردم را میکردند؛ پس فهمها و درکها در آن روز وسایل اعلامی- که امروزه به فراوانی یافت میشود- را درک نمیکند و نمیفهمیدند که در انتشار اخبار با کمترین سرعتِ ممکن، چه قدرتی دارند و به این دلیل و بنابر احتمال اول، [[امام صادق]]{{ع}} به گفتن "هر کسی با زبان خودش، آن را میشنود" اکتفا کرد و به چگونگی شنیدن آن ندای آسمانی به بیشتر از این کلام، اشارهای نفرمود. | # [[ندای آسمانی]]، فقط به زبان عربی فصیح باشد و صدایی عظیم در کره زمین و در مدت کمی پخش شود و فقط کسانی که لغت عربی را میدانند، این صدا را میشنوند و معنایش را در همان وقت میفهمند. اما کسانی که زبان عربی را به خوبی نمیدانند، آن ندا را میشنوند؛ ولی معنایش را آن موقع نمیفهمند؛ پرس و جو میکنند به آن میرسند و بعید نیست که شبکههای خبری در دنیا، این خبر را پخش کنند و آن را با زبانهای مختلف به دنیا بفرستند؛ پس آن ندا در چند لحظه، ترجمه میشود و هر کسی به زبان خودش، آن را میشنود یا از رادیو یا تلویزیون- که بدون واسطه هستند- و یا از کسی که آن را شنیده، میشنود. به این نکته توجه داشته باشید واضح است که [[پیامبر]] {{صل}} و [[امامان]]{{عم}}، هنگامی که با مردم سخن میگفتند، رعایت سطح فکر مردم را میکردند؛ پس فهمها و درکها در آن روز وسایل اعلامی- که امروزه به فراوانی یافت میشود- را درک نمیکند و نمیفهمیدند که در انتشار اخبار با کمترین سرعتِ ممکن، چه قدرتی دارند و به این دلیل و بنابر احتمال اول، [[امام صادق]]{{ع}} به گفتن "هر کسی با زبان خودش، آن را میشنود" اکتفا کرد و به چگونگی شنیدن آن ندای آسمانی به بیشتر از این کلام، اشارهای نفرمود. | ||
#شنیدن این [[ندای آسمانی]] برای هر قومی به زبان خودشان، به صورت معجزه انجام میشود به طوری که همه در آن موقع، صدا را به زبان خودشان و بدون هیچ ترجمهای بشنوند و شبکههای خبری، این خبر را دریافت میکنند. این احتمال دور از ذهن نیست؛ چون خداوند بر انجام هر کاری تواناست و [[ظهور امام زمان]] {{ع}} با این معجزات مقرون است به اضافه اینکه، این احتمال از طرف مادیون محال نیست؛ چون امروزه، انسان میتواند، وسیلهای بسازد که یک سخن را به چند زبان مختلف و در مدت زمان کوتاهی ترجمه کند و این وسیله در اجتماعات دولتی به کار گرفته میشود به طوری که سفیر هر دولتی، گوشی خاصی به گوش هایش میگذارد و ترجمه هر کلامی را به زبان خودش میشنود. | #شنیدن این [[ندای آسمانی]] برای هر قومی به زبان خودشان، به صورت معجزه انجام میشود به طوری که همه در آن موقع، صدا را به زبان خودشان و بدون هیچ ترجمهای بشنوند و شبکههای خبری، این خبر را دریافت میکنند. این احتمال دور از ذهن نیست؛ چون خداوند بر انجام هر کاری تواناست و [[ظهور امام زمان]] {{ع}} با این معجزات مقرون است به اضافه اینکه، این احتمال از طرف مادیون محال نیست؛ چون امروزه، انسان میتواند، وسیلهای بسازد که یک سخن را به چند زبان مختلف و در مدت زمان کوتاهی ترجمه کند و این وسیله در اجتماعات دولتی به کار گرفته میشود به طوری که سفیر هر دولتی، گوشی خاصی به گوش هایش میگذارد و ترجمه هر کلامی را به زبان خودش میشنود. | ||
خط ۱۳۱: | خط ۱۳۱: | ||
از مجموع [[روایات]] در این باره میتوان چند نکته را استفاده کرد: | از مجموع [[روایات]] در این باره میتوان چند نکته را استفاده کرد: | ||
#[[ندای آسمانی]]، از نشانههای حتمی [[ظهور]] شمرده شده است و [[شیخ طوسی]]، [[نعمانی]]، [[شیخ مفید]]، [[شیخ صدوق]]، و ... به حتمی بودن آن اشاره کردهاند<ref> ر. ک: شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۴۳۵، ح ۴۲۵؛ شیخ مفید، الارشاد، ج ۲، ص ۳۷۰</ref>. | # [[ندای آسمانی]]، از نشانههای حتمی [[ظهور]] شمرده شده است و [[شیخ طوسی]]، [[نعمانی]]، [[شیخ مفید]]، [[شیخ صدوق]]، و ... به حتمی بودن آن اشاره کردهاند<ref> ر. ک: شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۴۳۵، ح ۴۲۵؛ شیخ مفید، الارشاد، ج ۲، ص ۳۷۰</ref>. | ||
#این صدا، از آسمان شنیده میشود؛ به گونهای که همه [[مردم]] کره زمین- در شرق و غرب- آن را میشنوند و به خود میآیند. از برخی [[روایات]] استفاده میشود هر جمعیتی آن صدا را به زبان خود خواهد شنید<ref> [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۲، ص ۶۵۰، ح ۸</ref>. | #این صدا، از آسمان شنیده میشود؛ به گونهای که همه [[مردم]] کره زمین- در شرق و غرب- آن را میشنوند و به خود میآیند. از برخی [[روایات]] استفاده میشود هر جمعیتی آن صدا را به زبان خود خواهد شنید<ref> [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۲، ص ۶۵۰، ح ۸</ref>. | ||
#محتوای این [[پیام آسمانی]]، [[دعوت]] به [[حق]] و [[حمایت]] از [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} و [[بیعت]] با آن حضرت است<ref>[[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۲، ص ۶۵۲، ح ۱۴</ref>. | #محتوای این [[پیام آسمانی]]، [[دعوت]] به [[حق]] و [[حمایت]] از [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} و [[بیعت]] با آن حضرت است<ref>[[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۲، ص ۶۵۲، ح ۱۴</ref>. | ||
#همزمان با شنیده شدن این صدا از آسمان یا کمی پس از آن، روی [[زمین]] نیز صدایی شنیده میشود. ندا دهنده آن، [[شیطان]] است که [[مردم]] را به [[گمراهی]] فرا میخواند و میکوشد با ایجاد [[تردید]] در [[مردم]]، آنان را از [[حمایت]] [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} و اجابت [[دعوت آسمانی]]، بازدارد | #همزمان با شنیده شدن این صدا از آسمان یا کمی پس از آن، روی [[زمین]] نیز صدایی شنیده میشود. ندا دهنده آن، [[شیطان]] است که [[مردم]] را به [[گمراهی]] فرا میخواند و میکوشد با ایجاد [[تردید]] در [[مردم]]، آنان را از [[حمایت]] [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} و اجابت [[دعوت آسمانی]]، بازدارد | ||
#[[جبرئیل]]، [[مردم]] را به [[حق]] فرا میخواند و [[شیطان]] و نیروهای شیطانی و [[پیروان]] [[سفیانی]] به [[باطل]]. | # [[جبرئیل]]، [[مردم]] را به [[حق]] فرا میخواند و [[شیطان]] و نیروهای شیطانی و [[پیروان]] [[سفیانی]] به [[باطل]]. | ||
از [[ظاهر]] [[روایات]]، با توجه به ویژگیهایی که برای آن بیان شده است، فهمیده میشود که تحقّق آن، طبیعی نخواهد بود. [[خداوند]] سبحانه و تعالی، برای آنکه شروع این [[انقلاب جهانی]] را اعلان کند و به همگان برساند که انقلابی بزرگ در حال شکلگیری است و [[حق]] بودن [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} را بنمایاند و به [[یاران]] و [[دوستان]] و علاقهمندان به چنین رستاخیزی [[خبر]] بدهد، [[صیحه آسمانی]] را [[معجزهآسا]] به گوش همگان میرساند. | از [[ظاهر]] [[روایات]]، با توجه به ویژگیهایی که برای آن بیان شده است، فهمیده میشود که تحقّق آن، طبیعی نخواهد بود. [[خداوند]] سبحانه و تعالی، برای آنکه شروع این [[انقلاب جهانی]] را اعلان کند و به همگان برساند که انقلابی بزرگ در حال شکلگیری است و [[حق]] بودن [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} را بنمایاند و به [[یاران]] و [[دوستان]] و علاقهمندان به چنین رستاخیزی [[خبر]] بدهد، [[صیحه آسمانی]] را [[معجزهآسا]] به گوش همگان میرساند. | ||
خط ۱۶۳: | خط ۱۶۳: | ||
برای تشخیص ندای [[حق]] و [[باطل]] راههایی گفته شده است: | برای تشخیص ندای [[حق]] و [[باطل]] راههایی گفته شده است: | ||
#روایاتی که تصریح دارد ندای [[حق]] از طرف آسمان به گوش میرسد و ندای [[باطل]] [[زمینی]] است، یعنی تفاوت آسمانی و [[زمینی]] بودن در نداها وجود دارد و این برای [[مردم]] قابل تشخیص است. [[امام باقر]] {{ع}} فرمود: {{متن حدیث|لابد من هذين الصوتين قبل [[خروج]] القائم صوت من السماء و هو صوت جبرئيل [باسم هذا الأمر و اسم أبيه] و الصوت الثاني من الأرض و هو صوت إبليس اللعين}}؛ ناگزیر قبل از [[خروج]] [[امام مهدی|قائم]]{{ع}} این دو صدا بر خواهد خاست، صدایی از آسمان و آن آوای [[جبرائیل]] است [به نام [[صاحب]] این [[امر]] و اسم پدرش] و صدای دوم از [[زمین]] است که آن صدای [[ابلیس]] لعین است.<ref>همان، ص ۲۵۳، ح ۱۳.</ref>. | #روایاتی که تصریح دارد ندای [[حق]] از طرف آسمان به گوش میرسد و ندای [[باطل]] [[زمینی]] است، یعنی تفاوت آسمانی و [[زمینی]] بودن در نداها وجود دارد و این برای [[مردم]] قابل تشخیص است. [[امام باقر]] {{ع}} فرمود: {{متن حدیث|لابد من هذين الصوتين قبل [[خروج]] القائم صوت من السماء و هو صوت جبرئيل [باسم هذا الأمر و اسم أبيه] و الصوت الثاني من الأرض و هو صوت إبليس اللعين}}؛ ناگزیر قبل از [[خروج]] [[امام مهدی|قائم]]{{ع}} این دو صدا بر خواهد خاست، صدایی از آسمان و آن آوای [[جبرائیل]] است [به نام [[صاحب]] این [[امر]] و اسم پدرش] و صدای دوم از [[زمین]] است که آن صدای [[ابلیس]] لعین است.<ref>همان، ص ۲۵۳، ح ۱۳.</ref>. | ||
#[[رجوع]] به [[راویان]] [[حدیث]] ([[علما]]) و نیز [[آگاهی]] مناسب نسبت به [[معارف مهدوی]] [[زاره]] میگوید: از [[امام صادق]] {{ع}} شنیدم که میفرمود: {{متن حدیث|"يُنَادِي مُنَادٍ مِنَ اَلسَّمَاءِ أَنَّ فُلاَناً هُوَ اَلْأَمِيرُ وَ يُنَادِي مُنَادٍ أَنَّ عَلِيّاً وَ شِيعَتَهُ هُمُ اَلْفَائِزُونَ قُلْتُ فَمَنْ يُقَاتِلُ اَلْمَهْدِيَّ بَعْدَ هَذَا فَقَالَ إِنَّ اَلشَّيْطَانَ يُنَادِي أَنَّ فُلاَناً وَ شِيعَتَهُ هُمُ اَلْفَائِزُونَ لِرَجُلٍ مِنْ بَنِي أُمَيَّةَ قُلْتُ فَمَنْ يَعْرِفُ اَلصَّادِقَ مِنَ اَلْكَاذِبِ قَالَ يَعْرِفُهُ اَلَّذِينَ كَانُوا يَرْوُونَ وَ يَقُولُونَ إِنَّهُ يَكُونُ قَبْلَ أَنْ يَكُونَ وَ يَعْلَمُونَ أَنَّهُمْ هُمُ اَلْمُحِقُّونَ اَلصَّادِقُونَ"}}؛ ندا کنندهای از آسمان ندا میکند که "فقط فلانی [[امیر]] است" و آواز دهندهای دیگر ندا میکند فقط [[امام علی|علی]]{{ع}} و [[پیروان]] او پیروزند. گفتم: پس چه کسی پس از این با [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} میجنگد؟ فرمود؟ [[شیطان]] آواز میدهد "همانا فلانی و پیروانش پیروزند". شعار به نفع مردی از بنی امیّه. عرض کردم: پس چه کسی میتواند راست را از [[دروغ]] باز شناسد؟ [[امام]] فرمودند: آن را میشناسد کسانی که [[احادیث]] ما را [[روایت]] میکنند و آن را بیان میکنند قبل از آن که واقع شود و میدانند که آنان دارای حقّند و [[صادق]] میباشند<ref>غیبة نعمانی، ص ۲۶۴، ح ۲۸.</ref><ref>[[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۲ (کتاب)|معارف و عقاید ۵ ج۲]]، ص۲۶۶، ۲۶۷.</ref>. | # [[رجوع]] به [[راویان]] [[حدیث]] ([[علما]]) و نیز [[آگاهی]] مناسب نسبت به [[معارف مهدوی]] [[زاره]] میگوید: از [[امام صادق]] {{ع}} شنیدم که میفرمود: {{متن حدیث|"يُنَادِي مُنَادٍ مِنَ اَلسَّمَاءِ أَنَّ فُلاَناً هُوَ اَلْأَمِيرُ وَ يُنَادِي مُنَادٍ أَنَّ عَلِيّاً وَ شِيعَتَهُ هُمُ اَلْفَائِزُونَ قُلْتُ فَمَنْ يُقَاتِلُ اَلْمَهْدِيَّ بَعْدَ هَذَا فَقَالَ إِنَّ اَلشَّيْطَانَ يُنَادِي أَنَّ فُلاَناً وَ شِيعَتَهُ هُمُ اَلْفَائِزُونَ لِرَجُلٍ مِنْ بَنِي أُمَيَّةَ قُلْتُ فَمَنْ يَعْرِفُ اَلصَّادِقَ مِنَ اَلْكَاذِبِ قَالَ يَعْرِفُهُ اَلَّذِينَ كَانُوا يَرْوُونَ وَ يَقُولُونَ إِنَّهُ يَكُونُ قَبْلَ أَنْ يَكُونَ وَ يَعْلَمُونَ أَنَّهُمْ هُمُ اَلْمُحِقُّونَ اَلصَّادِقُونَ"}}؛ ندا کنندهای از آسمان ندا میکند که "فقط فلانی [[امیر]] است" و آواز دهندهای دیگر ندا میکند فقط [[امام علی|علی]]{{ع}} و [[پیروان]] او پیروزند. گفتم: پس چه کسی پس از این با [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} میجنگد؟ فرمود؟ [[شیطان]] آواز میدهد "همانا فلانی و پیروانش پیروزند". شعار به نفع مردی از بنی امیّه. عرض کردم: پس چه کسی میتواند راست را از [[دروغ]] باز شناسد؟ [[امام]] فرمودند: آن را میشناسد کسانی که [[احادیث]] ما را [[روایت]] میکنند و آن را بیان میکنند قبل از آن که واقع شود و میدانند که آنان دارای حقّند و [[صادق]] میباشند<ref>غیبة نعمانی، ص ۲۶۴، ح ۲۸.</ref><ref>[[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۲ (کتاب)|معارف و عقاید ۵ ج۲]]، ص۲۶۶، ۲۶۷.</ref>. | ||
}} | }} | ||
{{پاسخ پرسش | {{پاسخ پرسش | ||
خط ۲۳۰: | خط ۲۳۰: | ||
#محتوای این [[پیام آسمانی]]، [[دعوت]] به [[حق]] و [[حمایت]] و [[بیعت]] با [[مهدی]]{{ع}} است، با تعبیرهای: {{متن حدیث|"إِنَّ الْحَق لِعَلِيٍّ وَ شِيعَتِهِ"}}، {{متن حدیث|" إِنَّ الْحَقِّ فِي آلِ مُحَمَّدٍ"}}. | #محتوای این [[پیام آسمانی]]، [[دعوت]] به [[حق]] و [[حمایت]] و [[بیعت]] با [[مهدی]]{{ع}} است، با تعبیرهای: {{متن حدیث|"إِنَّ الْحَق لِعَلِيٍّ وَ شِيعَتِهِ"}}، {{متن حدیث|" إِنَّ الْحَقِّ فِي آلِ مُحَمَّدٍ"}}. | ||
#همزمان با شنیده شدن این صدا از آسمان و یا کمی پس از آن، در روی [[زمین]] نیز صدایی شنیده میشود. ندا دهنده [[شیطان]] است که [[مردم]] را به [[گمراهی]] فرا میخواند و تلاش میکند با ایجاد [[تردید]] در [[مردم]]، آنان را از [[حمایت]] [[مهدی]]{{ع}} و اجابت [[دعوت آسمانی]]، بازدارند. | #همزمان با شنیده شدن این صدا از آسمان و یا کمی پس از آن، در روی [[زمین]] نیز صدایی شنیده میشود. ندا دهنده [[شیطان]] است که [[مردم]] را به [[گمراهی]] فرا میخواند و تلاش میکند با ایجاد [[تردید]] در [[مردم]]، آنان را از [[حمایت]] [[مهدی]]{{ع}} و اجابت [[دعوت آسمانی]]، بازدارند. | ||
#[[جبرئیل]]، [[مردم]] را به [[حق]] فرا میخواند و [[شیطان]] و نیروهای شیطانی و [[پیروان]] [[سفیانی]] به [[باطل]]. [[ظاهر]] شدن این نشانه، همزمان با [[خروج سفیانی]] و [[صیحه آسمانی]] است. | # [[جبرئیل]]، [[مردم]] را به [[حق]] فرا میخواند و [[شیطان]] و نیروهای شیطانی و [[پیروان]] [[سفیانی]] به [[باطل]]. [[ظاهر]] شدن این نشانه، همزمان با [[خروج سفیانی]] و [[صیحه آسمانی]] است. | ||
#در برخی [[روایات]]، زمان آن، [[شب جمعه]] ۲۳ ماه [[رمضان]] معین شده است. | #در برخی [[روایات]]، زمان آن، [[شب جمعه]] ۲۳ ماه [[رمضان]] معین شده است. | ||
:::::با توجه به اینکه در [[روایات]] دیگری، [[خبر]] از [[ظهور]] حضرت در [[روز عاشورا]]، داده شده، میتوان نتیجه گرفت که واقع شدن [[ندای آسمانی]]، در همان [[رمضان]]، پیش از [[محرم]] است که فاصله آن تا [[ظهور]]، ۳ ماه و ۱۷ روز بیشتر نخواهد بود. ناگفته نماند که [[تعیین وقت]] مشخص برای [[ظهور]]، با [[ظاهر]] روایاتی که به روشنی از تعیین هرگونه وقتی برای [[ظهور]] منع میکند ناسازگار است. افزون براین، اسناد بیشتر آنها ضعیف است، ازاینروی بیشترین چیزی که میتوان گفت آن است که: [[صیحه]] و یا [[ندای آسمانی]] از [[نشانههای ظهور]] است. از [[ظاهر]] [[روایات]]، با توجه به ویژگیهایی که برای آن بیان شده، فهمیده میشود که تحقق آن، طبیعی نخواهد بود. [[خداوند]]، برای آنکه شروع این [[انقلاب جهانی]] را اعلان بکند و به همگان برساند که انقلابی بزرگ در حال شکلگیری است و [[حق]] بودن [[مهدی]]{{ع}} را بنمایاند و به [[یاران]] و [[دوستان]] و علاقهمندان به چنین رستاخیزی [[خبر]] بدهد، تا به [[یاری]] وی بشتابند، [[صیحه آسمانی]] را معجزهآسا به گوش همگان میرساند. اشکال هم ندارد و با قانون [[معجزه]] هم هماهنگ است»<ref>[[اسماعیل اسماعیلی|اسماعیلی، اسماعیل]]، [[بررسی نشانههای ظهور (مقاله)|بررسی نشانههای ظهور]]، [[چشم به راه مهدی (کتاب)|چشم به راه مهدی]]، ص ۲۸۴-۲۸۷.</ref>. | :::::با توجه به اینکه در [[روایات]] دیگری، [[خبر]] از [[ظهور]] حضرت در [[روز عاشورا]]، داده شده، میتوان نتیجه گرفت که واقع شدن [[ندای آسمانی]]، در همان [[رمضان]]، پیش از [[محرم]] است که فاصله آن تا [[ظهور]]، ۳ ماه و ۱۷ روز بیشتر نخواهد بود. ناگفته نماند که [[تعیین وقت]] مشخص برای [[ظهور]]، با [[ظاهر]] روایاتی که به روشنی از تعیین هرگونه وقتی برای [[ظهور]] منع میکند ناسازگار است. افزون براین، اسناد بیشتر آنها ضعیف است، ازاینروی بیشترین چیزی که میتوان گفت آن است که: [[صیحه]] و یا [[ندای آسمانی]] از [[نشانههای ظهور]] است. از [[ظاهر]] [[روایات]]، با توجه به ویژگیهایی که برای آن بیان شده، فهمیده میشود که تحقق آن، طبیعی نخواهد بود. [[خداوند]]، برای آنکه شروع این [[انقلاب جهانی]] را اعلان بکند و به همگان برساند که انقلابی بزرگ در حال شکلگیری است و [[حق]] بودن [[مهدی]]{{ع}} را بنمایاند و به [[یاران]] و [[دوستان]] و علاقهمندان به چنین رستاخیزی [[خبر]] بدهد، تا به [[یاری]] وی بشتابند، [[صیحه آسمانی]] را معجزهآسا به گوش همگان میرساند. اشکال هم ندارد و با قانون [[معجزه]] هم هماهنگ است»<ref>[[اسماعیل اسماعیلی|اسماعیلی، اسماعیل]]، [[بررسی نشانههای ظهور (مقاله)|بررسی نشانههای ظهور]]، [[چشم به راه مهدی (کتاب)|چشم به راه مهدی]]، ص ۲۸۴-۲۸۷.</ref>. | ||
خط ۳۳۸: | خط ۳۳۸: | ||
«منظور از [[صیحه آسمانی]]، ظاهراً صدایی است که در آستانه [[ظهور]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} از آسمان شنیده شده همه آن را میشنوند. در [[روایات]] از این نشانه [[ظهور]]، با تعابیر مختلفی یاد شده است؛ مانند [[صیحه]]، ندا، فزعه و صوت. احتمال دارد هر یک از آنها، نشانه جداگانه ای باشد و شاید هم تعابیر گوناگونی برای یک واقعه است که هر یک از آنها به یک بُعد از آن حادثه اشاره میکند؛ یکی به بلند بودن آن صدا و دیگری به وحشتناک بودن آن و... | «منظور از [[صیحه آسمانی]]، ظاهراً صدایی است که در آستانه [[ظهور]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} از آسمان شنیده شده همه آن را میشنوند. در [[روایات]] از این نشانه [[ظهور]]، با تعابیر مختلفی یاد شده است؛ مانند [[صیحه]]، ندا، فزعه و صوت. احتمال دارد هر یک از آنها، نشانه جداگانه ای باشد و شاید هم تعابیر گوناگونی برای یک واقعه است که هر یک از آنها به یک بُعد از آن حادثه اشاره میکند؛ یکی به بلند بودن آن صدا و دیگری به وحشتناک بودن آن و... | ||
*[[امام باقر]]{{ع}} میفرماید: نداکنندهای از آسمان، نام [[قائم]] را صدا میزند؛ پس هر کس در شرق و غرب، آن را میشنود. از وحشت این صدا، افراد خفته بیدار میشوند و فرد [[ایستاده]]، مینشیند، و کسی که نشسته است، میایستد. [[رحمت]] [[خدا]] بر کسی که از این صدا عبرت بگیرد و ندای وی را اجابت کند! زیرا صدا، صدای [[جبرئیل]] [[روح]] الامین است... <ref>غیبت نعمانی، ص۲۵۴.</ref>. | * [[امام باقر]]{{ع}} میفرماید: نداکنندهای از آسمان، نام [[قائم]] را صدا میزند؛ پس هر کس در شرق و غرب، آن را میشنود. از وحشت این صدا، افراد خفته بیدار میشوند و فرد [[ایستاده]]، مینشیند، و کسی که نشسته است، میایستد. [[رحمت]] [[خدا]] بر کسی که از این صدا عبرت بگیرد و ندای وی را اجابت کند! زیرا صدا، صدای [[جبرئیل]] [[روح]] الامین است... <ref>غیبت نعمانی، ص۲۵۴.</ref>. | ||
*با توجه به مجموع روایاتی که در این رابطه وجود دارد، میتوان چنین نتیجه گرفت: | *با توجه به مجموع روایاتی که در این رابطه وجود دارد، میتوان چنین نتیجه گرفت: | ||
#[[صیحه]]، از نشانههای حتمی [[ظهور]] است؛ | # [[صیحه]]، از نشانههای حتمی [[ظهور]] است؛ | ||
#این صدا از آسمان شنیده میشود و به گونه ای است که همه مردمِ رویِ [[زمین]]، آن را به زبان خود میشنوند؛ | #این صدا از آسمان شنیده میشود و به گونه ای است که همه مردمِ رویِ [[زمین]]، آن را به زبان خود میشنوند؛ | ||
#محتوای این [[پیام آسمانی]]، [[دعوت]] به [[حق]] و [[حمایت]] و [[بیعت]] با [[امام مهدی]] {{ع}} است؛ | #محتوای این [[پیام آسمانی]]، [[دعوت]] به [[حق]] و [[حمایت]] و [[بیعت]] با [[امام مهدی]] {{ع}} است؛ | ||
#[[صاحب]] صدا، [[جبرئیل]] است و [[مردم]] را به [[حق]] [[دعوت]] میکند. | # [[صاحب]] صدا، [[جبرئیل]] است و [[مردم]] را به [[حق]] [[دعوت]] میکند. | ||
*درباره زمان این [[صیحه]] نیز دو دسته [[روایت]] داریم. برخی وقوع آن را در [[ماه رجب]] و بعضی نیز در ماه [[رمضان]] بیان کردهاند <ref>[[مجتبی تونهای|تونهای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۶۴.</ref>»<ref>[[آفتاب مهر ج۲ (کتاب)|آفتاب مهر]]، ج۲، ص ۸۰ - ۸۲.</ref>. | *درباره زمان این [[صیحه]] نیز دو دسته [[روایت]] داریم. برخی وقوع آن را در [[ماه رجب]] و بعضی نیز در ماه [[رمضان]] بیان کردهاند <ref>[[مجتبی تونهای|تونهای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۶۴.</ref>»<ref>[[آفتاب مهر ج۲ (کتاب)|آفتاب مهر]]، ج۲، ص ۸۰ - ۸۲.</ref>. | ||
}} | }} |