ویژگیهای جسمانی سفیانی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخهها
ویژگیهای جسمانی سفیانی چیست؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۴:۲۰
، ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲وظیفهٔ شمارهٔ ۳
جز (جایگزینی متن - '== پرسشهای وابسته == == پرسشهای وابسته == {{پرسمان خروج سفیانی}}' به '== پرسشهای وابسته == {{پرسمان خروج سفیانی}}') |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۳) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات پرسش | {{جعبه اطلاعات پرسش | ||
| موضوع اصلی | | موضوع اصلی = [[مهدویت (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت]] | ||
| موضوع فرعی | | موضوع فرعی = ویژگیهای جسمانی [[سفیانی]] چیست؟ | ||
| تصویر | | تصویر = 7626626268.jpg | ||
| اندازه تصویر | | اندازه تصویر = 200px | ||
| مدخل بالاتر | | مدخل بالاتر = [[مهدویت]] / [[مقدمات ظهور امام مهدی]] / [[نشانههای ظهور امام مهدی]] / [[خروج سفیانی]] | ||
| مدخل اصلی | | مدخل اصلی = [[ویژگیهای سفیانی]] | ||
| مدخل وابسته | | مدخل وابسته = | ||
| پاسخدهنده | | پاسخدهنده = | ||
| پاسخدهندگان | | پاسخدهندگان = 4 پاسخ | ||
}} | }} | ||
او مردی است که رنگ صورت او سرخ مایل به سفید و دارای چشمانی کبود است. در روایتی آمده است که صورت او به گونهای است که [[گمان]] میکنی یک چشم دارد. وی از [[نسل]] [[بنی امیه]] و [[ابوسفیان]] و از پلیدترین [[مردم]] روزگار است که [[خروج]] خود را از [[شام]] آغاز میکند و بعد از جنایتهای بسیار در نهایت به مقابله و [[جنگ]] با [[حضرت مهدی]]{{ع}} میآید. | او مردی است که رنگ صورت او سرخ مایل به سفید و دارای چشمانی کبود است. در روایتی آمده است که صورت او به گونهای است که [[گمان]] میکنی یک چشم دارد. وی از [[نسل]] [[بنی امیه]] و [[ابوسفیان]] و از پلیدترین [[مردم]] روزگار است که [[خروج]] خود را از [[شام]] آغاز میکند و بعد از جنایتهای بسیار در نهایت به مقابله و [[جنگ]] با [[حضرت مهدی]]{{ع}} میآید. | ||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
* برخی از روایاتی که در این زمینه آمده عبارتند از: | * برخی از روایاتی که در این زمینه آمده عبارتند از: | ||
# [[امام علی]] {{ع}} در توصیف [[سفیانی]] فرمودند:<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین، ج۲، ص۶۵۱، ب ۵۷، ح۹؛ طبرسی، اعلام الوری، ج ۲، ص ۲۸۲، ب۴، ف ۱؛ راوندی، الخرائج و الجرائح، ج ۳، ص ۱۱۵۰؛ نیلی، منتخب الأنوار المضیئه، ص ۲۸؛ مجلسی، محمد باقر، بحارالأنوار، ج ۵۲، ص ۲۰۵، ح ۳۶: «يَخْرُجُ ابْنُ آكِلَةِ الْأَكْبَادِ مِنَ الْوَادِي الْيَابِسِ وَ هُوَ رَجُلٌ رَبْعَةٌ وَحْشُ الْوَجْهِ ضَخْمُ الْهَامَةِ بِوَجْهِهِ أَثَرُ جُدَرِيٍّ إِذَا رَأَيْتَهُ حَسِبْتَهُ أَعْوَر»</ref> «... او مردی میانه بالا، با صورتی [[وحشت]] انگیز، درشت سر و آبله روست. اگر او را ببینی [[گمان]] میبری یک چشم است.»<ref>ر.ک. [[نصرتالله آیتی|آیتی، نصرتالله]]، [[تأملی در نشانههای حتمی ظهور (کتاب)|تأملی در نشانههای حتمی ظهور]]، ص ۱۳۷ ـ ۱۳۸؛ [[علی اکبر مهدیپور|مهدیپور، علی اکبر]]، [[در آستانه ظهور (کتاب)|در آستانه ظهور]] ص؟؟؟؛ [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ج۳، ص ۱۲۵ ـ ۱۲۶؛ [[علی رضا رمضانیان|رمضانیان، علی رضا]]، [[شرایط و علائم حتمی ظهور (کتاب)|شرایط و علائم حتمی ظهور]]، ص ۴۵ـ۴۷</ref> | # [[امام علی]] {{ع}} در توصیف [[سفیانی]] فرمودند:<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین، ج۲، ص۶۵۱، ب ۵۷، ح۹؛ طبرسی، اعلام الوری، ج ۲، ص ۲۸۲، ب۴، ف ۱؛ راوندی، الخرائج و الجرائح، ج ۳، ص ۱۱۵۰؛ نیلی، منتخب الأنوار المضیئه، ص ۲۸؛ مجلسی، محمد باقر، بحارالأنوار، ج ۵۲، ص ۲۰۵، ح ۳۶: «يَخْرُجُ ابْنُ آكِلَةِ الْأَكْبَادِ مِنَ الْوَادِي الْيَابِسِ وَ هُوَ رَجُلٌ رَبْعَةٌ وَحْشُ الْوَجْهِ ضَخْمُ الْهَامَةِ بِوَجْهِهِ أَثَرُ جُدَرِيٍّ إِذَا رَأَيْتَهُ حَسِبْتَهُ أَعْوَر»</ref> «... او مردی میانه بالا، با صورتی [[وحشت]] انگیز، درشت سر و آبله روست. اگر او را ببینی [[گمان]] میبری یک چشم است.»<ref>ر.ک. [[نصرتالله آیتی|آیتی، نصرتالله]]، [[تأملی در نشانههای حتمی ظهور (کتاب)|تأملی در نشانههای حتمی ظهور]]، ص ۱۳۷ ـ ۱۳۸؛ [[علی اکبر مهدیپور|مهدیپور، علی اکبر]]، [[در آستانه ظهور (کتاب)|در آستانه ظهور]] ص؟؟؟؛ [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ج۳، ص ۱۲۵ ـ ۱۲۶؛ [[علی رضا رمضانیان|رمضانیان، علی رضا]]، [[شرایط و علائم حتمی ظهور (کتاب)|شرایط و علائم حتمی ظهور]]، ص ۴۵ـ۴۷</ref> | ||
# [[امام صادق]] {{ع}} فرمودند:<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین، ص۶۵۱، ب ۵۷، ح۱۰: «إِنَّكَ لَوْ رَأَيْتَ السُّفْيَانِيَّ لَرَأَيْتَ أَخْبَثَ النَّاسِ أَشْقَرَ أَحْمَرَ أَزرَقَ»</ref> « ... او سرخ روی مایل به سفیدی و کبود چشم است.»<ref>ر.ک. [[نصرتالله آیتی|آیتی، نصرتالله]]، [[تأملی در نشانههای حتمی ظهور (کتاب)|تأملی در نشانههای حتمی ظهور]]، ص ۱۳۷ ـ ۱۳۸؛ [[علی اکبر مهدیپور|مهدیپور، علی اکبر]]، [[در آستانه ظهور (کتاب)|در آستانه ظهور]] ص؟؟؟</ref> تنها [[روایت]] معتبر همین [[روایت]] است.<ref>ر.ک. [[نصرتالله آیتی|آیتی، نصرتالله]]، [[تأملی در نشانههای حتمی ظهور (کتاب)|تأملی در نشانههای حتمی ظهور]]، ص ۱۳۷ ـ ۱۳۸</ref> | # [[امام صادق]] {{ع}} فرمودند:<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین، ص۶۵۱، ب ۵۷، ح۱۰: «إِنَّكَ لَوْ رَأَيْتَ السُّفْيَانِيَّ لَرَأَيْتَ أَخْبَثَ النَّاسِ أَشْقَرَ أَحْمَرَ أَزرَقَ»</ref> «... او سرخ روی مایل به سفیدی و کبود چشم است.»<ref>ر.ک. [[نصرتالله آیتی|آیتی، نصرتالله]]، [[تأملی در نشانههای حتمی ظهور (کتاب)|تأملی در نشانههای حتمی ظهور]]، ص ۱۳۷ ـ ۱۳۸؛ [[علی اکبر مهدیپور|مهدیپور، علی اکبر]]، [[در آستانه ظهور (کتاب)|در آستانه ظهور]] ص؟؟؟</ref> تنها [[روایت]] معتبر همین [[روایت]] است.<ref>ر.ک. [[نصرتالله آیتی|آیتی، نصرتالله]]، [[تأملی در نشانههای حتمی ظهور (کتاب)|تأملی در نشانههای حتمی ظهور]]، ص ۱۳۷ ـ ۱۳۸</ref> | ||
# [[امام باقر]]{{ع}} فرمودند:<ref>نعمانی، محمد بن ابراهیم، الغیبة، ص ۳۰۶، ب ۱۹، ح ۱۸: «السُّفْيَانِيُّ أَحْمَرُ أَشْقَرُ أَزْرَقُ لَمْ يَعْبُدِ اللَّهَ قَطُّ وَ لَمْ يَرَ مَكَّةَ وَ لَا الْمَدِينَةَ قَطُّ يَقُولُ يَا رَبِّ ثَارِي وَ النَّارَ يَا رَبِّ ثَارِي وَ النَّارَ»</ref> «[[سفیانی]] سرخ رو، بور (سفید پوست) و زاغ چشم است، ...»<ref>ر.ک. [[علی اکبر مهدیپور|مهدیپور، علی اکبر]]، [[در آستانه ظهور (کتاب)|در آستانه ظهور]] ص؟؟؟؛ [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ج۳، ص ۱۲۵ ـ ۱۲۶</ref> | # [[امام باقر]]{{ع}} فرمودند:<ref>نعمانی، محمد بن ابراهیم، الغیبة، ص ۳۰۶، ب ۱۹، ح ۱۸: «السُّفْيَانِيُّ أَحْمَرُ أَشْقَرُ أَزْرَقُ لَمْ يَعْبُدِ اللَّهَ قَطُّ وَ لَمْ يَرَ مَكَّةَ وَ لَا الْمَدِينَةَ قَطُّ يَقُولُ يَا رَبِّ ثَارِي وَ النَّارَ يَا رَبِّ ثَارِي وَ النَّارَ»</ref> «[[سفیانی]] سرخ رو، بور (سفید پوست) و زاغ چشم است، ...»<ref>ر.ک. [[علی اکبر مهدیپور|مهدیپور، علی اکبر]]، [[در آستانه ظهور (کتاب)|در آستانه ظهور]] ص؟؟؟؛ [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ج۳، ص ۱۲۵ ـ ۱۲۶</ref> | ||
خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
| پاسخدهنده = علی رضا رمضانیان | | پاسخدهنده = علی رضا رمضانیان | ||
| پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین '''[[علی رضا رمضانیان]]'''، در کتاب ''«[[شرایط و علائم حتمی ظهور (کتاب)|شرایط و علائم حتمی ظهور]]»'' در اینباره گفته است: | | پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین '''[[علی رضا رمضانیان]]'''، در کتاب ''«[[شرایط و علائم حتمی ظهور (کتاب)|شرایط و علائم حتمی ظهور]]»'' در اینباره گفته است: | ||
* | *«در توصیف وی گفته شده: مردی است ظاهر الصلاح و ذکر [[خدا]] مرتباً بر زبانش جاری است، اما از پلیدترین و خبیثترین [[مردم]] است. گروه کثیری را [[فریب]] میدهد و با خود همدست میکند. [[امام باقر]]{{ع}} فرمودند: "اگر [[سفیانی]] را ببینی، پلیدترین [[مردم]] را دیدهای، او دارای رنگی بور و سرخ و کبود است<ref>بحارالانوار، ج ۵۳، ص ۲۰۵ و ۲۰۶.</ref>. [[امام صادق]] فرمودند: "اگر [[سفیانی]] را ببینی پلیدترین [[مردم]] را مشاهده کردهای <ref>کمال الدین، ج ۲، باب ۵۷، ح ۱۰، ص ۵۵۷</ref>. [[امام صادق]] {{ع}} میفرمایند: "ما و [[خاندان]] [[ابوسفیان]]، دو خاندانی هستیم که بر سر [[دین]] [[خدا]] با هم [[دشمنی]] داریم. ما سخن [[خداوند]] را [[تصدیق]] کردیم و آنان را [[تکذیب]] کردند. [[ابوسفیان]]، با [[پیامبر]]{{صل}} [[مبارزه]] کرد و [[معاویه]] با [[امام علی|علی]]{{ع}} و [[یزید]] با [[امام حسین|حسین بن علی]]{{ع}} به [[مخالفت]] برخاستند و [[سفیانی]] نیز با [[قائم]]{{ع}} خواهد جنگید<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۹۰. </ref>. لذا [[سفیانی]] جریان [[باطل]] در بستر [[تاریخ]] است و او آخرین مهره این زنجیره میباشد. [[امام سجاد]]{{ع}} میفرمایند: [[ظهور]] [[قائم]]{{ع}} از [[ناحیه]] [[خداوند]]، قطعی و [[خروج سفیانی]] نیز، قطعی است. در برابر هر [[قیام]] کننده و مصلحی یک [[سفیانی]] وجود دارد<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۸۲.</ref>. [[امام علی|امیرالمومنین]]{{ع}} درباره [[پرچم]] او فرمودند: [[سفیانی]] با [[پرچم]] قرمز [[خروج]] میکند<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۷۳.</ref>. نمادهای زشتی و [[پلیدی]] در [[سفیانی]] جمع شده است. [[امام علی]]{{ع}} فرمودند: {{متن حدیث|"قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ {{ع}} يَخْرُجُ ابْنُ آكِلَةِ الْأَكْبَادِ مِنَ الْوَادِي الْيَابِسِ وَ هُوَ رَجُلٌ رَبْعَةٌ وَحْشُ الْوَجْهِ ضَخْمُ الْهَامَةِ بِوَجْهِهِ أَثَرُ جُدَرِيٍّ إِذَا رَأَيْتَهُ حَسِبْتَهُ أَعْوَرَ اسْمُهُ عُثْمَانُ وَ أَبُوهُ عَنْبَسَةُ وَ هُوَ مِنْ وُلْدِ أَبِي سُفْيَانَ"}}<ref>پسر هند جگرخوار از بیابانی خشک وخروج میکند و او مردی است چهار شانه، زشترو، کله گنده و آبله روی و چون او را بینی، میپنداری که یک چشم است، نامش عثمان و نام پدرش عنبسه و از فرزندان ابوسفیان است، وارد سرزمین قرار و معین میشود و بر منبر قرار میگیرد؛صدوق، کمال الدین و تمام النعمهف، ج ۲، ص ۶۵۱ح ۹- بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۰۵.</ref>»<ref>[[علی رضا رمضانیان|رمضانیان، علی رضا]]، [[شرایط و علائم حتمی ظهور (کتاب)|شرایط و علائم حتمی ظهور]]، ص ۴۵-۴۷.</ref>. | ||
}} | }} | ||
{{پاسخ پرسش | {{پاسخ پرسش | ||
خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
در [[حدیث]] [[شیخ صدوق]] که صحیحترین و معتبرترین [[حدیث]] این بخش بود، بر سه ویژگی [[اخلاقی]] او تأکید شده است: | در [[حدیث]] [[شیخ صدوق]] که صحیحترین و معتبرترین [[حدیث]] این بخش بود، بر سه ویژگی [[اخلاقی]] او تأکید شده است: | ||
#[[سفیانی]] پلیدترین [[انسان]] روی [[زمین]] است. | # [[سفیانی]] پلیدترین [[انسان]] روی [[زمین]] است. | ||
#پرکینهترین [[انسان]] است و همواره فریاد میزند: [[انتقام]]، [[انتقام]]. | #پرکینهترین [[انسان]] است و همواره فریاد میزند: [[انتقام]]، [[انتقام]]. | ||
#سنگدلترین [[انسان]] است، بر احدی رحم نمیکند، حتی همسرش را زنده به [[گور]] میکند»<ref>[[علی اکبر مهدیپور|مهدیپور، علی اکبر]]، [[در آستانه ظهور (کتاب)|در آستانه ظهور]]، ص .</ref>. | #سنگدلترین [[انسان]] است، بر احدی رحم نمیکند، حتی همسرش را زنده به [[گور]] میکند»<ref>[[علی اکبر مهدیپور|مهدیپور، علی اکبر]]، [[در آستانه ظهور (کتاب)|در آستانه ظهور]]، ص .</ref>. |