پرش به محتوا

چگونه عبارت الذین آمنوا در آیه ولایت تنها شامل امام علی می‌شود؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جز (جایگزینی متن - 'پرسش)|بانک جمع پرسش' به 'پرسش)|بانک جامع پرسش')
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات پرسش
{{جعبه اطلاعات پرسش
| موضوع اصلی       = [[امامت (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ امامت]]
| موضوع اصلی = [[امامت (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ امامت]]
| موضوع فرعی       = چگونه عبارت الذین آمنوا در [[آیه ولایت]] تنها شامل [[امام علی]] {{ع}} می‌شود؟
| موضوع فرعی = چگونه عبارت الذین آمنوا در [[آیه ولایت]] تنها شامل [[امام علی]] {{ع}} می‌شود؟
| تصویر             = 110050.jpg
| تصویر = 110050.jpg
| اندازه تصویر     = 200px
| اندازه تصویر = 200px
| مدخل بالاتر     =  [[آیه ولایت]]
| مدخل بالاتر =  [[آیه ولایت]]
| مدخل اصلی   =  
| مدخل اصلی =  
| مدخل وابسته   =  
| مدخل وابسته =  
| پاسخ‌دهنده         =  
| پاسخ‌دهنده =  
| پاسخ‌دهندگان       = ۱
| پاسخ‌دهندگان = ۱
}}
}}
'''چگونه عبارت الذین آمنوا در [[آیه ولایت]] تنها شامل [[امام علی]] {{ع}} می‌شود؟''' یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث '''[[امامت (پرسش)|امامت]]''' است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی '''[[امامت]]''' مراجعه شود.
'''چگونه عبارت الذین آمنوا در [[آیه ولایت]] تنها شامل [[امام علی]] {{ع}} می‌شود؟''' یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث '''[[امامت (پرسش)|امامت]]''' است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی '''[[امامت]]''' مراجعه شود.
خط ۶۸: خط ۶۸:
[[راز]] کاربرد قسم دوم:
[[راز]] کاربرد قسم دوم:
گرچه این نوع کاربرد در لغت [[عرب]] رایج است، ولی راز این کاربرد در نکات زیر نهفته است:
گرچه این نوع کاربرد در لغت [[عرب]] رایج است، ولی راز این کاربرد در نکات زیر نهفته است:
#[[تشویق]] به انجام آن کار: گاه گوینده می‌خواهد دیگران نیز همانند این کار را انجام دهند. در این مورد کار انجام شده توسط یک نفر را با صیغه جمع بیان می‌کند که می‌رساند دیگران نیز باید چنین باشند.
# [[تشویق]] به انجام آن کار: گاه گوینده می‌خواهد دیگران نیز همانند این کار را انجام دهند. در این مورد کار انجام شده توسط یک نفر را با صیغه جمع بیان می‌کند که می‌رساند دیگران نیز باید چنین باشند.
#[[تهدید]] به انجام ندادن کار: گاه گوینده نمی‌خواهد دیگران این کار را انجام دهند. در این مورد ضمن [[توبیخ]] و [[سرزنش]] فاعل کار انجام شده آن را با صیغه جمع بیان می‌کند تا دیگران چنین کاری را انجام ندهند.
# [[تهدید]] به انجام ندادن کار: گاه گوینده نمی‌خواهد دیگران این کار را انجام دهند. در این مورد ضمن [[توبیخ]] و [[سرزنش]] فاعل کار انجام شده آن را با صیغه جمع بیان می‌کند تا دیگران چنین کاری را انجام ندهند.
#تعیین جایگاه فرد: گاه گوینده می‌خواهد نقش مهم و تعیین کننده شخص را بیان کند؛ به عنوان مثال [[خداوند]] وقتی می‌خواهد [[جایگاه حضرت ابراهیم]]{{ع}} و نقش تعیین کننده او را در نشر [[توحید]] بیان کند، می‌فرماید: {{متن قرآن|إِنَّ إِبْرَاهِيمَ كَانَ أُمَّةً قَانِتًا لِلَّهِ حَنِيفًا وَلَمْ يَكُ مِنَ الْمُشْرِكِينَ}}<ref>«به راستی ابراهیم (به تنهایی) امتی فروتن برای خداوند و درست‌آیین بود و از مشرکان نبود» سوره نحل، آیه ۱۲۰.</ref>.
#تعیین جایگاه فرد: گاه گوینده می‌خواهد نقش مهم و تعیین کننده شخص را بیان کند؛ به عنوان مثال [[خداوند]] وقتی می‌خواهد [[جایگاه حضرت ابراهیم]]{{ع}} و نقش تعیین کننده او را در نشر [[توحید]] بیان کند، می‌فرماید: {{متن قرآن|إِنَّ إِبْرَاهِيمَ كَانَ أُمَّةً قَانِتًا لِلَّهِ حَنِيفًا وَلَمْ يَكُ مِنَ الْمُشْرِكِينَ}}<ref>«به راستی ابراهیم (به تنهایی) امتی فروتن برای خداوند و درست‌آیین بود و از مشرکان نبود» سوره نحل، آیه ۱۲۰.</ref>.


۱۱۸٬۲۸۱

ویرایش