حفظ اتحاد در امت اسلامی: تفاوت میان نسخهها
جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵
جز (جایگزینی متن - '== پرسشهای وابسته ==↵== پرسشهای وابسته ==↵== پرسشهای وابسته ==↵{{پرسمان انتظار فرج}}' به '== پرسشهای وابسته == {{پرسمان انتظار فرج}}') |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
==[[اتحاد]] از [[آثار انتظار]]== | ==[[اتحاد]] از [[آثار انتظار]]== | ||
*[[انتظار]] ـ افزون بر آثار فردی ـ دارای آثار [[اجتماعی]] فراوانی نیز است که از مهمترین آنها میتوان به [[وحدت]]، [[انسجام]] و [[همدلی]] بین [[منتظران]] اشاره کرد. این [[همدلی]]، به سبب توجه به [[هدف]] مشترکی است که در مسئلۀ [[انتظار]] به روشنی تمام در چشم انداز آن، دیدنی است. امروزه ثابت شده افرادی که در پی هدفی مشترک هستند، از عملکردی همگون برخوردارند؛ به گونهای که همگرایی در آنها در مقایسه با گروههای دیگر، بیشتر به چشم میخورد. در جامعۀ [[شیعی]]، [[انتظار ظهور]] مردی از سلاله [[پاک]] [[رسول گرامی اسلام]]{{صل}} سبب شده همۀ [[پیروان]] این [[آرمان]] [[مقدس]]، از [[همدلی]] بسیار خوبی برخوردار باشند<ref>ر.ک: [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[انتظار و منتظران (مقاله)|انتظار و منتظران]]، ص ۱۹۷-۱۹۸.</ref>. جامعۀ [[منتظر]]، در حرکت به سوی [[هدف]] خویش، متحد و هماهنگ با [[امام]] خویش پیش میرود و [[راز]] موفقیت [[جامعه]] در رسیدن به [[سعادت]] و [[خوشبختی]]، [[همراهی]] و [[همیاری]] با [[امام]] خویش است<ref>ر.ک: نویسندگان کتاب آفتاب مهر، ج ۲، ص ۱۳۴ ـ ۱۳۷.</ref>. [[انتظار فرج]] [[امت اسلامی]] را بر اساس [[مهرورزی]] و [[اخوت اسلامی]] به سوی [[سعادت]] [[اجتماعی]] در سایۀ تشکیل [[حکومت واحد جهانی]] سوق میدهد و بر تعمیق روحیۀ [[تعاون]] و [[انسجام]] میافزاید. تلاش و سازندگیهای ناشی از [[انتظار فرج]] در [[زندگی]] عمومی [[جامعه]] تأثیر بسیار مثبت دارد؛ زیرا [[تربیت]] افراد و تجهیز آنان، [[جامعه]] را به سوی آرمانهای متعالی پیش میبرد و حرارت و [[جان]] تازهای به [[منتظران]] میبخشد و روحیۀ [[پایداری]] و [[مقاومت]] را بالا برده در نتیجه، [[آسایش]] نسبی برای همگان فراهم میآورد. [[فرهنگ انتظار]]، راهبردی است امیدبخش و سازنده که با [[دعوت]] [[مؤمنان]] به [[ظهور منجی]] [[مصلح]] و [[عدالتگستر]] [[الهی]]، [[بشر]] را به [[حکومت واحد جهانی]] آن [[مصلح]] [[عدالتگستر]] و [[وحدت]] [[دینی]]، [[وحدت]] [[نظام]]، [[وحدت قانون]] و [[وحدت]] [[جامعه بشری]] [[هدایت]] میکند<ref>ر.ک: [[مرتضی داوودپور|داوودپور، مرتضی]]، [[نقش انتظار فرج در انسجام اسلامی گروههای سیاسی اجتماعی و وظایف دولت زمینهساز (مقاله)|نقش انتظار فرج در انسجام اسلامی گروههای سیاسی اجتماعی و وظایف دولت زمینهساز]]، ص ۳۸ ـ ۳۹.</ref>. | * [[انتظار]] ـ افزون بر آثار فردی ـ دارای آثار [[اجتماعی]] فراوانی نیز است که از مهمترین آنها میتوان به [[وحدت]]، [[انسجام]] و [[همدلی]] بین [[منتظران]] اشاره کرد. این [[همدلی]]، به سبب توجه به [[هدف]] مشترکی است که در مسئلۀ [[انتظار]] به روشنی تمام در چشم انداز آن، دیدنی است. امروزه ثابت شده افرادی که در پی هدفی مشترک هستند، از عملکردی همگون برخوردارند؛ به گونهای که همگرایی در آنها در مقایسه با گروههای دیگر، بیشتر به چشم میخورد. در جامعۀ [[شیعی]]، [[انتظار ظهور]] مردی از سلاله [[پاک]] [[رسول گرامی اسلام]]{{صل}} سبب شده همۀ [[پیروان]] این [[آرمان]] [[مقدس]]، از [[همدلی]] بسیار خوبی برخوردار باشند<ref>ر.ک: [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[انتظار و منتظران (مقاله)|انتظار و منتظران]]، ص ۱۹۷-۱۹۸.</ref>. جامعۀ [[منتظر]]، در حرکت به سوی [[هدف]] خویش، متحد و هماهنگ با [[امام]] خویش پیش میرود و [[راز]] موفقیت [[جامعه]] در رسیدن به [[سعادت]] و [[خوشبختی]]، [[همراهی]] و [[همیاری]] با [[امام]] خویش است<ref>ر.ک: نویسندگان کتاب آفتاب مهر، ج ۲، ص ۱۳۴ ـ ۱۳۷.</ref>. [[انتظار فرج]] [[امت اسلامی]] را بر اساس [[مهرورزی]] و [[اخوت اسلامی]] به سوی [[سعادت]] [[اجتماعی]] در سایۀ تشکیل [[حکومت واحد جهانی]] سوق میدهد و بر تعمیق روحیۀ [[تعاون]] و [[انسجام]] میافزاید. تلاش و سازندگیهای ناشی از [[انتظار فرج]] در [[زندگی]] عمومی [[جامعه]] تأثیر بسیار مثبت دارد؛ زیرا [[تربیت]] افراد و تجهیز آنان، [[جامعه]] را به سوی آرمانهای متعالی پیش میبرد و حرارت و [[جان]] تازهای به [[منتظران]] میبخشد و روحیۀ [[پایداری]] و [[مقاومت]] را بالا برده در نتیجه، [[آسایش]] نسبی برای همگان فراهم میآورد. [[فرهنگ انتظار]]، راهبردی است امیدبخش و سازنده که با [[دعوت]] [[مؤمنان]] به [[ظهور منجی]] [[مصلح]] و [[عدالتگستر]] [[الهی]]، [[بشر]] را به [[حکومت واحد جهانی]] آن [[مصلح]] [[عدالتگستر]] و [[وحدت]] [[دینی]]، [[وحدت]] [[نظام]]، [[وحدت قانون]] و [[وحدت]] [[جامعه بشری]] [[هدایت]] میکند<ref>ر.ک: [[مرتضی داوودپور|داوودپور، مرتضی]]، [[نقش انتظار فرج در انسجام اسلامی گروههای سیاسی اجتماعی و وظایف دولت زمینهساز (مقاله)|نقش انتظار فرج در انسجام اسلامی گروههای سیاسی اجتماعی و وظایف دولت زمینهساز]]، ص ۳۸ ـ ۳۹.</ref>. | ||
==[[اعتقاد]] به [[توحید]] منشأ [[اتحاد]]== | ==[[اعتقاد]] به [[توحید]] منشأ [[اتحاد]]== | ||
*با توجه به [[آیات]] و تأکیدات [[قرآن]] بر نبود [[تفرقه]] و همچنین [[سنت]] و [[سیره عملی]] [[نبوی]] {{صل}} و [[ائمه اطهار]] {{ع}}، [[دعوت به وحدت]] و [[انسجام]] و [[لزوم]] حفظ آن، تنها یک توصیه [[اجتماعی]] و [[نیاز]] مقطعی و تاکتیک [[سیاسی]] و [[اقدام عملی]] برای حفظ [[منافع]] مشترک نیست، بلکه تلاش برای [[حفظ وحدت]] و پرهیز از [[تفرقه]]، [[واجب]] عینی است که ریشه در [[اعتقاد به وحدانیت]] الوهی دارد. به تعبیر جامعهشناسی، [[وحدت]]، هنجار پذیرفته شدهای از سوی [[مسلمانان]] به شمار میرود و اسلوب و متد [[رفتار پیامبر]] {{صل}}، مؤید آن است<ref>ر.ک: [[مرتضی داوودپور|داوودپور، مرتضی]]، [[نقش انتظار فرج در انسجام اسلامی گروههای سیاسی اجتماعی و وظایف دولت زمینهساز (مقاله)|نقش انتظار فرج در انسجام اسلامی گروههای سیاسی اجتماعی و وظایف دولت زمینهساز]]، ص ۳۸ ـ ۳۹.</ref>؛ از این رو مهمترین چیزی که در [[عصر غیبت]] [[واجب]] است، [[یکپارچگی]] و [[اتحاد]] [[شیعیان]] و [[پایبندی]] به عهدشان با [[امام زمان]]{{ع}} است. چرا که هرگونه اخلال در صفوف متحد [[منتظران]]، منافی با [[وظایف دینی]] آنان و [[کمک]] به [[دشمنان]] آن [[حضرت]] است. چنانچه [[امام]] در [[توقیع]] معروف خود به [[شیخ مفید]] مینویسد<ref>{{متن حدیث|"و لو انّ اشیاعنا ـ وفقهم الله لطاعة ـ علی اجتماع من القلوب فی الوفاء بالعهد علیهم لما تأخّر عنهم الیمن بلقائنا و لتعجلت لهم السعادة بمشاهدتنا علی حق المعرفة منهم بنا"}} بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۱۷۷، ح ۸.</ref>: «اگر [[شیعیان]] ما ـ که [[خداوند]] به [[اطاعت]] خویش موفقشان بدارد ـ در وفا به پیمانی که با ما دارند، یکپارچه میشدند، هرگز از میمنت [[ملاقات]] ما [[محروم]] نشده و [[ظهور]] ما به تأخیر نمیافتاد و البته [[سعادت]] حضور در محضر ما، با معرفتی [[حقیقی]] هرچه زودتر نصیبشان میشد».<ref>ر.ک: [[رحیم کارگر|کارگر، رحیم]]، [[مهدویت پیش از ظهور (کتاب)|مهدویت پیش از ظهور]]، ص ۲۲۱، ۲۱۷؛ نویسندگان کتاب آفتاب مهر، ج ۲، ص ۱۳۴ ـ ۱۳۷.</ref> طبق این [[حدیث]]، چنانچه جامعۀ [[منتظر]]، راه [[وحدت]] و [[یکدلی]] را در [[وفای به عهد]] [[امام]] خویش، پیش گیرد، به [[فیض]] [[حضور امام زمان]]{{ع}} نایل خواهد شد<ref>ر.ک: نویسندگان کتاب [[آفتاب مهر (کتاب)|آفتاب مهر]]، ج ۲، ص ۱۳۴ ـ ۱۳۷.</ref>. | *با توجه به [[آیات]] و تأکیدات [[قرآن]] بر نبود [[تفرقه]] و همچنین [[سنت]] و [[سیره عملی]] [[نبوی]] {{صل}} و [[ائمه اطهار]] {{ع}}، [[دعوت به وحدت]] و [[انسجام]] و [[لزوم]] حفظ آن، تنها یک توصیه [[اجتماعی]] و [[نیاز]] مقطعی و تاکتیک [[سیاسی]] و [[اقدام عملی]] برای حفظ [[منافع]] مشترک نیست، بلکه تلاش برای [[حفظ وحدت]] و پرهیز از [[تفرقه]]، [[واجب]] عینی است که ریشه در [[اعتقاد به وحدانیت]] الوهی دارد. به تعبیر جامعهشناسی، [[وحدت]]، هنجار پذیرفته شدهای از سوی [[مسلمانان]] به شمار میرود و اسلوب و متد [[رفتار پیامبر]] {{صل}}، مؤید آن است<ref>ر.ک: [[مرتضی داوودپور|داوودپور، مرتضی]]، [[نقش انتظار فرج در انسجام اسلامی گروههای سیاسی اجتماعی و وظایف دولت زمینهساز (مقاله)|نقش انتظار فرج در انسجام اسلامی گروههای سیاسی اجتماعی و وظایف دولت زمینهساز]]، ص ۳۸ ـ ۳۹.</ref>؛ از این رو مهمترین چیزی که در [[عصر غیبت]] [[واجب]] است، [[یکپارچگی]] و [[اتحاد]] [[شیعیان]] و [[پایبندی]] به عهدشان با [[امام زمان]]{{ع}} است. چرا که هرگونه اخلال در صفوف متحد [[منتظران]]، منافی با [[وظایف دینی]] آنان و [[کمک]] به [[دشمنان]] آن [[حضرت]] است. چنانچه [[امام]] در [[توقیع]] معروف خود به [[شیخ مفید]] مینویسد<ref>{{متن حدیث|"و لو انّ اشیاعنا ـ وفقهم الله لطاعة ـ علی اجتماع من القلوب فی الوفاء بالعهد علیهم لما تأخّر عنهم الیمن بلقائنا و لتعجلت لهم السعادة بمشاهدتنا علی حق المعرفة منهم بنا"}} بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۱۷۷، ح ۸.</ref>: «اگر [[شیعیان]] ما ـ که [[خداوند]] به [[اطاعت]] خویش موفقشان بدارد ـ در وفا به پیمانی که با ما دارند، یکپارچه میشدند، هرگز از میمنت [[ملاقات]] ما [[محروم]] نشده و [[ظهور]] ما به تأخیر نمیافتاد و البته [[سعادت]] حضور در محضر ما، با معرفتی [[حقیقی]] هرچه زودتر نصیبشان میشد».<ref>ر.ک: [[رحیم کارگر|کارگر، رحیم]]، [[مهدویت پیش از ظهور (کتاب)|مهدویت پیش از ظهور]]، ص ۲۲۱، ۲۱۷؛ نویسندگان کتاب آفتاب مهر، ج ۲، ص ۱۳۴ ـ ۱۳۷.</ref> طبق این [[حدیث]]، چنانچه جامعۀ [[منتظر]]، راه [[وحدت]] و [[یکدلی]] را در [[وفای به عهد]] [[امام]] خویش، پیش گیرد، به [[فیض]] [[حضور امام زمان]]{{ع}} نایل خواهد شد<ref>ر.ک: نویسندگان کتاب [[آفتاب مهر (کتاب)|آفتاب مهر]]، ج ۲، ص ۱۳۴ ـ ۱۳۷.</ref>. | ||
خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
# [[پرونده:Mahdaviat.jpg|22px]] [[رحیم کارگر|کارگر، رحیم]]، [[مهدویت پیش از ظهور (کتاب)|'''مهدویت پیش از ظهور''']] | # [[پرونده:Mahdaviat.jpg|22px]] [[رحیم کارگر|کارگر، رحیم]]، [[مهدویت پیش از ظهور (کتاب)|'''مهدویت پیش از ظهور''']] | ||
# [[پرونده:1403.jpg|22px]]محققین مرکز تخصصی مهدویت، [[آفتاب مهر ج۲ (کتاب)|'''آفتاب مهر''']] | # [[پرونده:1403.jpg|22px]]محققین مرکز تخصصی مهدویت، [[آفتاب مهر ج۲ (کتاب)|'''آفتاب مهر''']] | ||
# [[پرونده:152008.jpg|22px]] [[ محمد محمدی اشتهاردی|محمدی اشتهاردی، محمد]]، [[حضرت مهدی فروغ تابان ولایت (کتاب)|'''حضرت مهدی فروغ تابان ولایت''']] | # [[پرونده:152008.jpg|22px]] [[محمد محمدی اشتهاردی|محمدی اشتهاردی، محمد]]، [[حضرت مهدی فروغ تابان ولایت (کتاب)|'''حضرت مهدی فروغ تابان ولایت''']] | ||
# [[پرونده:11235.jpg|22px]] [[علی نقی فقیهی|فقیهی، علی نقی]]، [[سبک اخلاق اجتماعی مهدییاوران (مقاله)|'''سبک اخلاق اجتماعی مهدییاوران''']] | # [[پرونده:11235.jpg|22px]] [[علی نقی فقیهی|فقیهی، علی نقی]]، [[سبک اخلاق اجتماعی مهدییاوران (مقاله)|'''سبک اخلاق اجتماعی مهدییاوران''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
[[رده:حفظ اتحاد در امت اسلامی]] | [[رده:حفظ اتحاد در امت اسلامی]] | ||