حفظ اتحاد در امت اسلامی: تفاوت میان نسخهها
جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵، قسمت دوم
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مهدویت}} | {{مهدویت}} | ||
==[[اتحاد]]، [[وظیفه]] اصلی [[منتظران]]== | == [[اتحاد]]، [[وظیفه]] اصلی [[منتظران]] == | ||
*هر جامعهای همواره در پی عوامل همنوایی و [[استحکام]] [[نظم اجتماعی]] است و عوامل [[اختلاف]] را طرد میکند<ref>ر.ک: [[مرتضی داوودپور|داوودپور، مرتضی]]، [[نقش انتظار فرج در انسجام اسلامی گروههای سیاسی اجتماعی و وظایف دولت زمینهساز (مقاله)|نقش انتظار فرج در انسجام اسلامی گروههای سیاسی اجتماعی و وظایف دولت زمینهساز]]، ص ۳۸ ـ ۳۹.</ref>. بدون [[شک]] [[اتحاد]] نقش اعجازآمیزی در پیشبرد اهداف دارد، جمعیت و [[اتحاد]]، [[قدرت]] را چندین برابر میکند. مَثل [[اتحاد]] همچون مثل سد عظیمی است که مبدأ بزرگترین نیروهای صنعتی و آبیاری سرزمینهای بزرگ و [[روشنایی]] شهرهای زیاد میشود، چنین نیرویی بر اثر به هم پیوستن قدرتهای ناچیز دانههای [[باران]] به دست آمده است. [[پیامبر خدا]]{{صل}} فرمود: «افراد با [[ایمان]] نسبت به یکدیگر، همانند اجزای یک ساختمان هستند که هر جزئی از آن، جزء دیگر را محکم نگه میدارد».<ref>{{متن حدیث|"الْمُؤْمِنُ لِلْمُؤْمِنِ کَالْبُنْیَانِ یَشُدُّ بَعْضُهَا بَعْضا"}} تفسیر ابوالفتوح، ج ۲، ص ۴۵۰.</ref> حال اگر [[مسلمانان]] دست به دست هم دهند و با [[اتحاد]] و [[انسجام]] همه جانبه در محور [[اسلام]] حرکت کنند، همچون دریای خروشانی خواهند بود که در برابر امواج سهمگین طوفانها [[ایستادگی]] خواهند نمود. برای [[زمینهسازی ظهور]] [[حضرت مهدی]]{{ع}} و [[تشکیل حکومت]] جهانی، [[اتحاد]] و [[انسجام]] [[مسلمانان]] نقش اساسی را خواهد داشت و باید [[مسلمانان]] از هرگونه [[اختلاف]] فرعی و موسمی پرهیز کنند و در برابر [[دشمنان]] مشترک، با [[اتحاد]] و [[وحدت]] و هماهنگی خود بایستند، تا بتوانند راه را برای [[ظهور]] [[مصلح کل]] جهانی هموار سازند<ref>ر.ک: [[محمد محمدی اشتهاردی|محمدی اشتهاردی، محمد]]، [[حضرت مهدی فروغ تابان ولایت (کتاب)|حضرت مهدی فروغ تابان ولایت]]، ص ۱۰۷-۱۱۷.</ref>. لذا مهمترین چیزی که موجب فرا رسیدن [[ظهور]] [[حضرت بقیة الله]] {{ع}} میشود [[یکپارچگی]] [[شیعیان]] در وفای به عهدشان به [[امام زمان]] {{ع}} است [[حضرت ولی عصر]] {{ع}} در [[نامه]] معروف خود به [[شیخ مفید]] میفرمایند<ref>{{متن حدیث|"وَ لَوْ أَنَّ أَشْیَاعَنَا وَفَّقَهُمُ اللَّهُ لِطَاعَتِهِ عَلَی اجْتِمَاعٍ مِنَ الْقُلُوبِ فِی الْوَفَاءِ بِالْعَهْدِ عَلَیْهِمْ لَمَا تَأَخَّرَ عَنْهُمُ الْیُمْنُ بِلِقَائِنَا وَ لَتَعَجَّلَتْ لَهُمُ السَّعَادَةُ بِمُشَاهَدَتِنَا عَلَی حَقِّ الْمَعْرِفَةِ وَ صِدْقِهَا مِنْهُمْ بِنَا"}}؛ بحارالانوار، ج ۵۳، ص ۱۷۷، ح ۸.</ref>: «اگر [[شیعیان]] ما که [[خداوند]] به [[اطاعت]] خویش موفقشان بدارد در وفا به پیمانی که با ما دارند یکپارچه میشدند و هرگز از میمنیت [[ملاقات]] ما [[محروم]] نشده و [[ظهور]] ما به تاخیر نمیافتد و البته [[سعادت]] حضور در محضر ما با معرفتی [[حقیقی]] هر چه زودتر نصیبشان میشد». [[یکپارچگی]] فقط با [[اتحاد]] [[قلوب]] به دست میآید و [[اتحاد]] [[قلوب]] [[حقیقی]] وقتی حاصل میشود که همۀ [[دلها]] متوجه یک سخن بشود و این نمیشود مگر با [[وجود امام]] [[معصوم]] که همۀ [[انسانها]]، سخن او را قبول کنند که در [[زیارت جامعه کبیره]] میخوانیم: {{متن حدیث|"بِمُوَالاتِکُمْ... ائْتَلَفَتِ الْفُرْقَةُ"}}<ref>رک: [[معصوم علی قنبری|قنبری، معصوم علی]]، [[بررسی مسأله انتظار ادله فوائد و نقش آن (مقاله)|بررسی مسأله انتظار ادله فوائد و نقش آن]]، ص ۹۲ ـ ۹۳.</ref> [[اتحاد]] و همدلی، هم موفقیّت [[دنیوی]] [[منتظران]] را در پی دارد و هم زمینه [[تعجیل فرج]] و [[ظهور]] [[عدالت]] گستر [[جهان]] را فراهم میسازد<ref>ر.ک: [[علی نقی فقیهی|فقیهی، علی نقی]]، [[سبک اخلاق اجتماعی مهدییاوران (مقاله)|سبک اخلاق اجتماعی مهدییاوران]]، ص ۱۲۶.</ref>. | * هر جامعهای همواره در پی عوامل همنوایی و [[استحکام]] [[نظم اجتماعی]] است و عوامل [[اختلاف]] را طرد میکند<ref>ر. ک: [[مرتضی داوودپور|داوودپور، مرتضی]]، [[نقش انتظار فرج در انسجام اسلامی گروههای سیاسی اجتماعی و وظایف دولت زمینهساز (مقاله)|نقش انتظار فرج در انسجام اسلامی گروههای سیاسی اجتماعی و وظایف دولت زمینهساز]]، ص ۳۸ ـ ۳۹.</ref>. بدون [[شک]] [[اتحاد]] نقش اعجازآمیزی در پیشبرد اهداف دارد، جمعیت و [[اتحاد]]، [[قدرت]] را چندین برابر میکند. مَثل [[اتحاد]] همچون مثل سد عظیمی است که مبدأ بزرگترین نیروهای صنعتی و آبیاری سرزمینهای بزرگ و [[روشنایی]] شهرهای زیاد میشود، چنین نیرویی بر اثر به هم پیوستن قدرتهای ناچیز دانههای [[باران]] به دست آمده است. [[پیامبر خدا]] {{صل}} فرمود: «افراد با [[ایمان]] نسبت به یکدیگر، همانند اجزای یک ساختمان هستند که هر جزئی از آن، جزء دیگر را محکم نگه میدارد».<ref>{{متن حدیث|"الْمُؤْمِنُ لِلْمُؤْمِنِ کَالْبُنْیَانِ یَشُدُّ بَعْضُهَا بَعْضا"}} تفسیر ابوالفتوح، ج ۲، ص ۴۵۰.</ref> حال اگر [[مسلمانان]] دست به دست هم دهند و با [[اتحاد]] و [[انسجام]] همه جانبه در محور [[اسلام]] حرکت کنند، همچون دریای خروشانی خواهند بود که در برابر امواج سهمگین طوفانها [[ایستادگی]] خواهند نمود. برای [[زمینهسازی ظهور]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} و [[تشکیل حکومت]] جهانی، [[اتحاد]] و [[انسجام]] [[مسلمانان]] نقش اساسی را خواهد داشت و باید [[مسلمانان]] از هرگونه [[اختلاف]] فرعی و موسمی پرهیز کنند و در برابر [[دشمنان]] مشترک، با [[اتحاد]] و [[وحدت]] و هماهنگی خود بایستند، تا بتوانند راه را برای [[ظهور]] [[مصلح کل]] جهانی هموار سازند<ref>ر. ک: [[محمد محمدی اشتهاردی|محمدی اشتهاردی، محمد]]، [[حضرت مهدی فروغ تابان ولایت (کتاب)|حضرت مهدی فروغ تابان ولایت]]، ص ۱۰۷-۱۱۷.</ref>. لذا مهمترین چیزی که موجب فرا رسیدن [[ظهور]] [[حضرت بقیة الله]] {{ع}} میشود [[یکپارچگی]] [[شیعیان]] در وفای به عهدشان به [[امام زمان]] {{ع}} است [[حضرت ولی عصر]] {{ع}} در [[نامه]] معروف خود به [[شیخ مفید]] میفرمایند<ref>{{متن حدیث|"وَ لَوْ أَنَّ أَشْیَاعَنَا وَفَّقَهُمُ اللَّهُ لِطَاعَتِهِ عَلَی اجْتِمَاعٍ مِنَ الْقُلُوبِ فِی الْوَفَاءِ بِالْعَهْدِ عَلَیْهِمْ لَمَا تَأَخَّرَ عَنْهُمُ الْیُمْنُ بِلِقَائِنَا وَ لَتَعَجَّلَتْ لَهُمُ السَّعَادَةُ بِمُشَاهَدَتِنَا عَلَی حَقِّ الْمَعْرِفَةِ وَ صِدْقِهَا مِنْهُمْ بِنَا"}}؛ بحارالانوار، ج ۵۳، ص ۱۷۷، ح ۸.</ref>: «اگر [[شیعیان]] ما که [[خداوند]] به [[اطاعت]] خویش موفقشان بدارد در وفا به پیمانی که با ما دارند یکپارچه میشدند و هرگز از میمنیت [[ملاقات]] ما [[محروم]] نشده و [[ظهور]] ما به تاخیر نمیافتد و البته [[سعادت]] حضور در محضر ما با معرفتی [[حقیقی]] هر چه زودتر نصیبشان میشد». [[یکپارچگی]] فقط با [[اتحاد]] [[قلوب]] به دست میآید و [[اتحاد]] [[قلوب]] [[حقیقی]] وقتی حاصل میشود که همۀ [[دلها]] متوجه یک سخن بشود و این نمیشود مگر با [[وجود امام]] [[معصوم]] که همۀ [[انسانها]]، سخن او را قبول کنند که در [[زیارت جامعه کبیره]] میخوانیم: {{متن حدیث|"بِمُوَالاتِکُمْ... ائْتَلَفَتِ الْفُرْقَةُ"}}<ref>رک: [[معصوم علی قنبری|قنبری، معصوم علی]]، [[بررسی مسأله انتظار ادله فوائد و نقش آن (مقاله)|بررسی مسأله انتظار ادله فوائد و نقش آن]]، ص ۹۲ ـ ۹۳.</ref> [[اتحاد]] و همدلی، هم موفقیّت [[دنیوی]] [[منتظران]] را در پی دارد و هم زمینه [[تعجیل فرج]] و [[ظهور]] [[عدالت]] گستر [[جهان]] را فراهم میسازد<ref>ر. ک: [[علی نقی فقیهی|فقیهی، علی نقی]]، [[سبک اخلاق اجتماعی مهدییاوران (مقاله)|سبک اخلاق اجتماعی مهدییاوران]]، ص ۱۲۶.</ref>. | ||
* در [[مکتب]] [[تشیع]]، "[[فرهنگ انتظار]]" به همۀ ابعاد فردی و [[اجتماعی]] توجه کرده و گروهها و احزاب را جهتدهی و به همبستگی [[اجتماعی]] [[راهنمایی]] و [[تشویق]] میکند. با فراگیر شدن این [[فرهنگ]] در [[جامعه]]، نه تنها بر تعداد [[منتظران]] [[عاشق]] [[مهدی]] {{ع}} افزوده میشود، بلکه پذیرش ارزشهای [[مهدوی]] نیز همگانی میگردد، زیرا همنوایی فرآیندی است روانی ـ [[اجتماعی]] که با [[کمک]] آن شخص، همان نگرشها و [[ارزشها]] را میپذیرد که دیگر افراد [[صاحب]] نفوذ و گروههای [[سیاسی]] ـ [[اجتماعی]] در محیط [[اجتماعی]] و پیرامونش پذیرفتهاند<ref>ر. ک: [[مرتضی داوودپور|داوودپور، مرتضی]]، [[نقش انتظار فرج در انسجام اسلامی گروههای سیاسی اجتماعی و وظایف دولت زمینهساز (مقاله)|نقش انتظار فرج در انسجام اسلامی گروههای سیاسی اجتماعی و وظایف دولت زمینهساز]]، ص ۳۸ ـ ۳۹.</ref>. | |||
*در [[ | == [[اتحاد]] از [[آثار انتظار]] == | ||
* [[انتظار]] ـ افزون بر آثار فردی ـ دارای آثار [[اجتماعی]] فراوانی نیز است که از مهمترین آنها میتوان به [[وحدت]]، [[انسجام]] و [[همدلی]] بین [[منتظران]] اشاره کرد. این [[همدلی]]، به سبب توجه به [[هدف]] مشترکی است که در مسئلۀ [[انتظار]] به روشنی تمام در چشم انداز آن، دیدنی است. امروزه ثابت شده افرادی که در پی هدفی مشترک هستند، از عملکردی همگون برخوردارند؛ به گونهای که همگرایی در آنها در مقایسه با گروههای دیگر، بیشتر به چشم میخورد. در جامعۀ [[شیعی]]، [[انتظار ظهور]] مردی از سلاله [[پاک]] [[رسول گرامی اسلام]] {{صل}} سبب شده همۀ [[پیروان]] این [[آرمان]] [[مقدس]]، از [[همدلی]] بسیار خوبی برخوردار باشند<ref>ر. ک: [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[انتظار و منتظران (مقاله)|انتظار و منتظران]]، ص ۱۹۷-۱۹۸.</ref>. جامعۀ [[منتظر]]، در حرکت به سوی [[هدف]] خویش، متحد و هماهنگ با [[امام]] خویش پیش میرود و [[راز]] موفقیت [[جامعه]] در رسیدن به [[سعادت]] و [[خوشبختی]]، [[همراهی]] و [[همیاری]] با [[امام]] خویش است<ref>ر. ک: نویسندگان کتاب آفتاب مهر، ج ۲، ص ۱۳۴ ـ ۱۳۷.</ref>. [[انتظار فرج]] [[امت اسلامی]] را بر اساس [[مهرورزی]] و [[اخوت اسلامی]] به سوی [[سعادت]] [[اجتماعی]] در سایۀ تشکیل [[حکومت واحد جهانی]] سوق میدهد و بر تعمیق روحیۀ [[تعاون]] و [[انسجام]] میافزاید. تلاش و سازندگیهای ناشی از [[انتظار فرج]] در [[زندگی]] عمومی [[جامعه]] تأثیر بسیار مثبت دارد؛ زیرا [[تربیت]] افراد و تجهیز آنان، [[جامعه]] را به سوی آرمانهای متعالی پیش میبرد و حرارت و [[جان]] تازهای به [[منتظران]] میبخشد و روحیۀ [[پایداری]] و [[مقاومت]] را بالا برده در نتیجه، [[آسایش]] نسبی برای همگان فراهم میآورد. [[فرهنگ انتظار]]، راهبردی است امیدبخش و سازنده که با [[دعوت]] [[مؤمنان]] به [[ظهور منجی]] [[مصلح]] و [[عدالتگستر]] [[الهی]]، [[بشر]] را به [[حکومت واحد جهانی]] آن [[مصلح]] [[عدالتگستر]] و [[وحدت]] [[دینی]]، [[وحدت]] [[نظام]]، [[وحدت قانون]] و [[وحدت]] [[جامعه بشری]] [[هدایت]] میکند<ref>ر. ک: [[مرتضی داوودپور|داوودپور، مرتضی]]، [[نقش انتظار فرج در انسجام اسلامی گروههای سیاسی اجتماعی و وظایف دولت زمینهساز (مقاله)|نقش انتظار فرج در انسجام اسلامی گروههای سیاسی اجتماعی و وظایف دولت زمینهساز]]، ص ۳۸ ـ ۳۹.</ref>. | |||
== [[اعتقاد]] به [[توحید]] منشأ [[اتحاد]] == | |||
* با توجه به [[آیات]] و تأکیدات [[قرآن]] بر نبود [[تفرقه]] و همچنین [[سنت]] و [[سیره عملی]] [[نبوی]] {{صل}} و [[ائمه اطهار]] {{ع}}، [[دعوت به وحدت]] و [[انسجام]] و [[لزوم]] حفظ آن، تنها یک توصیه [[اجتماعی]] و [[نیاز]] مقطعی و تاکتیک [[سیاسی]] و [[اقدام عملی]] برای حفظ [[منافع]] مشترک نیست، بلکه تلاش برای [[حفظ وحدت]] و پرهیز از [[تفرقه]]، [[واجب]] عینی است که ریشه در [[اعتقاد به وحدانیت]] الوهی دارد. به تعبیر جامعهشناسی، [[وحدت]]، هنجار پذیرفته شدهای از سوی [[مسلمانان]] به شمار میرود و اسلوب و متد [[رفتار پیامبر]] {{صل}}، مؤید آن است<ref>ر. ک: [[مرتضی داوودپور|داوودپور، مرتضی]]، [[نقش انتظار فرج در انسجام اسلامی گروههای سیاسی اجتماعی و وظایف دولت زمینهساز (مقاله)|نقش انتظار فرج در انسجام اسلامی گروههای سیاسی اجتماعی و وظایف دولت زمینهساز]]، ص ۳۸ ـ ۳۹.</ref>؛ از این رو مهمترین چیزی که در [[عصر غیبت]] [[واجب]] است، [[یکپارچگی]] و [[اتحاد]] [[شیعیان]] و [[پایبندی]] به عهدشان با [[امام زمان]] {{ع}} است. چرا که هرگونه اخلال در صفوف متحد [[منتظران]]، منافی با [[وظایف دینی]] آنان و [[کمک]] به [[دشمنان]] آن [[حضرت]] است. چنانچه [[امام]] در [[توقیع]] معروف خود به [[شیخ مفید]] مینویسد<ref>{{متن حدیث|"و لو انّ اشیاعنا ـ وفقهم الله لطاعة ـ علی اجتماع من القلوب فی الوفاء بالعهد علیهم لما تأخّر عنهم الیمن بلقائنا و لتعجلت لهم السعادة بمشاهدتنا علی حق المعرفة منهم بنا"}} بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۱۷۷، ح ۸.</ref>: «اگر [[شیعیان]] ما ـ که [[خداوند]] به [[اطاعت]] خویش موفقشان بدارد ـ در وفا به پیمانی که با ما دارند، یکپارچه میشدند، هرگز از میمنت [[ملاقات]] ما [[محروم]] نشده و [[ظهور]] ما به تأخیر نمیافتاد و البته [[سعادت]] حضور در محضر ما، با معرفتی [[حقیقی]] هرچه زودتر نصیبشان میشد».<ref>ر. ک: [[رحیم کارگر|کارگر، رحیم]]، [[مهدویت پیش از ظهور (کتاب)|مهدویت پیش از ظهور]]، ص ۲۲۱، ۲۱۷؛ نویسندگان کتاب آفتاب مهر، ج ۲، ص ۱۳۴ ـ ۱۳۷.</ref> طبق این [[حدیث]]، چنانچه جامعۀ [[منتظر]]، راه [[وحدت]] و [[یکدلی]] را در [[وفای به عهد]] [[امام]] خویش، پیش گیرد، به [[فیض]] [[حضور امام زمان]] {{ع}} نایل خواهد شد<ref>ر. ک: نویسندگان کتاب [[آفتاب مهر (کتاب)|آفتاب مهر]]، ج ۲، ص ۱۳۴ ـ ۱۳۷.</ref>. | |||
== پرسش مستقیم == | |||
==پرسش مستقیم== | |||
* [[منتظران راستین نسبت به حفظ اتحاد در امت اسلامی چه وظیفهای دارند؟ (پرسش)]] | * [[منتظران راستین نسبت به حفظ اتحاد در امت اسلامی چه وظیفهای دارند؟ (پرسش)]] | ||