خطبه ۲۲۵ نهج البلاغه: تفاوت میان نسخه‌ها

{{نهج البلاغه/بالا}}{{امامت}}

==مقدمه==

*عناصر پدیدآورنده جوهرل اصلی وجود [[انسان]] که [[امام]] از آن تعبیر به [[زمین]] شوره‌زار و گوارا و نرم و سفت می‌کند، کنایه از قوا و طبایع گوناگونی است که برای صاحبان طبیعت وجود دارد، مانند نیروی رشد گیاهی و تغذیه و سپس تشکیل نطفه و حالات پس از آن. موجودی که از قسمت‌های گوناگون [[زمین]] ترکیب یافته دارای اجزای فعّالی است که با تأثیر و تأثر خود، دارای استعدادهای گوناگون می‌شود و خود، مقدمات تشکیل مزاج و [[صاحب]] مزاج می‌شود. به عبارت دیگر از آن‌جا که [[شوری]] و شیرینی و [[نرمی]] و درشتی، صفات عارض بر موادّی است که طبیعت اصلی و عنصر حقیقی وجود [[انسان]] را تشکیل می‌دهند، در [[اختلاف]] استعدادهای گوناگون، طبایع و مزاج‌های مختلف مؤثرند و باعث [[اختلاف]] در چهره‌های ظاهری و خصلت‌ها و حالات معنوی می‌شوند.

#افرادی که ویژگی ظاهرشان با [[باطن]] آن‌ها تناسب ندارد. از این‌رو صورت کامل و چهره زیبا دارند، اما ویژگی معنوی آن‌ها [[نقص]] در [[عقل]] و بی‌خردی است.

#برخی [[انسان‌ها]] قامتی بلند و رسا دارند، ولی از نظر ویژگی [[باطنی]] کم‌همت و ترسو هستند.