روزه در معارف و سیره نبوی: تفاوت میان نسخه‌ها

{{مدخل مرتبط

| موضوع مرتبط = روزه

#'''[[سلامتی بدن]] :''' از اموری که در بیانات [[پیامبر خاتم]]{{صل}} از فواید [[روزه]] دانسته شده، [[سلامتی]] جسمانی است. [[رسول خدا]]{{صل}} روزه‌داری را مایه [[سلامت]] [[بدن]] دانسته<ref>دعائم الاسلام، ج ۱، ص ۳۴۲؛ الدعوات، ص ۷۶؛ عوالی اللآلی، ج ۱، ص ۲۶۸؛ الجامع الصغیر، ج ۲، ص ۱۰۳ و العهود المحمدیه، ص ۱۷۳.</ref>، درباره آن احادیثی را بیان فرموده‌اند. ایشان در روایتی ضمن اشاره به وجود [[روزه]] در گذشته، فرموده‌اند: "[[خداوند]] به یکی از [[پیامبران بنی اسرائیل]] [[وحی]] کرد که به [[قوم]] خودت بگو که هیچ بنده‌ای برای من [[روزه]] نمی‌گیرد، مگر آنکه تنش را سالم می‌سازم و [[پاداش]] او را بزرگ می‌دارم"<ref>تاریخ بغداد، ج ۸، ص ۳۱۵ و کنزالعمال، ج ۸، ص ۳۱۵.</ref>.

#'''دریافت [[حکمت]] :''' اجتناب از [[پرخوری]] و [[شکمبارگی]] از علت‌های اصلی به دست آوردن [[حکمت]] است، از این رو، [[رسول خدا]]{{صل}} به [[مسلمانان]] چنین توصیه می‌فرمود: "هرگاه اهل [[گرسنگی]] و [[اندیشه]] را دیدید، به آنان نزدیک شوید؛ زیرا [[حکمت]]، با آنها همراه است"<ref>کنزالعمال، ج ۹، ص ۳۷.</ref>.

#'''آسودگی در روز حساب‌:''' [[روزه]] در [[احادیث نبوی]] از عوامل آسودگی و [[آرامش]] خاطر [[مؤمنان]] در [[روز قیامت]] دانسته شده و [[رسول خدا]]{{صل}} در روایتی خطاب به یارانش فرموده است: "چون [[روز قیامت]] شود، روزه‌داران از گورهای خود بیرون می‌آیند. آنان با بوی روزه‌داری‌شان شناخته می‌شوند و دهان‌هایشان خوشبوتر از بوی مُشک است و [[[فرشتگان]]] همراه سفره‌ها و تُنگ‌های مُهر خورده با مشک، با آنان [[دیدار]] می‌کنند و به آنها گفته می‌شود: "بخورید که [[گرسنگی]] کشیدید و بنوشید که [[تشنگی]] را [[تحمل]] کردید؛ [[مردم]] را واگذارید و به [[آسایش]] بپردازید؛ زیرا آن گاه که آنان آسوده بودند، شما [[رنج]] کشیدید". پس می‌خورند، می‌آشامند و می‌آسایند؛ در حالی که [[مردم]] در [[رنج]] و تشنگی‌اند<ref>الدر المنثور، ج ۳، ص ۱۸۲.</ref>. همچنین ایشان فرموده‌اند: "هرکس برای [[رضای خدا]] یک روز را [[روزه]] بدارد، به اندازه بیست سال از توقفش در [[روز قیامت]] کاسته می‌شود"<ref>تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۲۳۷ و ابن جوزی، الموضوعات، ج۲، ص۲۲۸.</ref>.

#'''[[شفاعت]] در [[آخرت]] :'''[[روزه]] در [[روایات]] [[رسول خدا]]{{صل}} از [[شفاعت]] کنندگان در روز [[محشر]] برشمرده شده است؛ [[شافعی]] که شفاعتش درباره صاحبش رد نمی‌شود<ref>مسند احمد، ج۲، ص۱۷۴؛ مستدرک، ج۱،‌ ص۵۵۴ و الجامع الصغیر، ج۲، ص۱۲۲-۱۲۳.</ref>.

{{ماه رمضان}}

[[رده:روزه]]

[[رده:فروع دین]]

[[رده:عبادت]]