نذر در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

#{{متن قرآن|إِنَّ الْأَبْرَارَ يَشْرَبُونَ مِنْ كَأْسٍ كَانَ مِزَاجُهَا كَافُورًا * يُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَيَخَافُونَ يَوْمًا كَانَ شَرُّهُ مُسْتَطِيرًا}}<ref>«نیکان از پیاله‌ای می‌نوشند که آمیخته به بوی خوش است * به پیمان خود وفا می‌کنند و از روزی می‌هراسند که شرّ آن همه‌گیر است» سوره انسان، آیه ۵ و ۷.</ref>. راجع به [[نزول]] [[سوره]] هل أتی در [[شأن]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} و [[فاطمه]]{{س}} و در [[تفسیر کشاف]] است که از [[ابن عباس]] [[روایت]] آمده که [[حسن]] و [[حسین]] [[بیمار]] شدند، و [[رسول خدا]]{{صل}} با جمعی از [[صحابه]] از ایشان [[عیادت]] کرد، [[مردم]] به [[علی]]{{ع}} گفتند چه خوب است برای بهبودی فرزندت - فرزندانت - نذری کنی، [[علی]] و [[فاطمه]]، و فضه [[کنیز]] آن دو [[نذر]] کردند که اگر [[کودکان]] بهبودی یافتند سه روز [[روزه]] بدارند، بچه‌ها بهبودی یافتند، و اثری از آن کسالت باقی نماند<ref>المیزان، ج۲۰، ص۲۱۲.</ref>.

#{{متن قرآن|وَمَا أَنْفَقْتُمْ مِنْ نَفَقَةٍ أَوْ نَذَرْتُمْ مِنْ نَذْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ يَعْلَمُهُ وَمَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنْصَارٍ}}<ref>«و هر دهشی بکنید و هر نذری بجای آورید خداوند آن را می‌داند؛ و ستمگران را یاوری نیست» سوره بقره، آیه ۲۷۰.</ref><ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۲، ص ۸۷۳.</ref>.

== منابع ==

[[رده:نذر در قرآن]]