نذر در لغت: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\[\[(.*)\]\](.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\>\n\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\>\n\n' به '{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = $2 | عنوان مدخل = $4 | مداخل مرتبط = $6 | پرسش مرتبط = }} ') |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
==نکاتی درباره واژه «[[نذر]]»== | ==نکاتی درباره واژه «[[نذر]]»== | ||
#[[خداوند]] در [[قرآن]] [[رسولان الهی]]{{عم}} را «منذِر» و یا «[[نذیر]]» که جمع آن «نُذُر» است نامیده. ظرافت این کاربرد آن است که [[انبیاء الهی]]{{عم}} در کاروان بشریّت به سوی [[عالم قیامت]]، به منزله دیدهبانان [[مهربانی]] محسوب شده‌اند که چشم آنها به [[عوالم غیب]] باز است و در نتیجه، عواقب [[انسان‌ها]] را در این حرکت [[عظیم]] به خوبی می‌بینند و از سر [[شفقت]] و دلسوزی، [[اخبار]] [[غیب]] را به [[مردم]] [[ابلاغ]] می‌کنند؛ تا در آینده‌ای نه چندان دور، در [[دنیا]] و [[آخرت]] دچار [[مشکلات]] و عواقب نگردند. | # [[خداوند]] در [[قرآن]] [[رسولان الهی]]{{عم}} را «منذِر» و یا «[[نذیر]]» که جمع آن «نُذُر» است نامیده. ظرافت این کاربرد آن است که [[انبیاء الهی]]{{عم}} در کاروان بشریّت به سوی [[عالم قیامت]]، به منزله دیدهبانان [[مهربانی]] محسوب شده‌اند که چشم آنها به [[عوالم غیب]] باز است و در نتیجه، عواقب [[انسان‌ها]] را در این حرکت [[عظیم]] به خوبی می‌بینند و از سر [[شفقت]] و دلسوزی، [[اخبار]] [[غیب]] را به [[مردم]] [[ابلاغ]] می‌کنند؛ تا در آینده‌ای نه چندان دور، در [[دنیا]] و [[آخرت]] دچار [[مشکلات]] و عواقب نگردند. | ||
#در [[آیه]] مورد [[استدلال]]، بنا بر آنکه [[لام]] در {{متن قرآن|لِيُنْذِرُوا قَوْمَهُمْ}} به معنای تعلیل باشد، معنای عبارت چنین می‌شود: «علت و [[هدف]] از [[تفقّه]] دینیِ گروهی که [[مهاجرت]] کردند تا در [[امور دینی]] کارشناس شوند، آن است که در مراجعت به [[وطن]] خود، دیگران را نسبت به [[امور اخروی]] و [[معارف دینی]] مطلع سازند؛ تا از [[عاقبت]] امور خود نگران باشند و در [[زندگی]] حساب شده عمل کنند».<ref>[[محمد تقی فیاض‌بخش|فیاض‌بخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۶ (کتاب)|ولایت و امامت از منظر عقل و نقل]]، ج۶ ص ۵۶۶.</ref> | #در [[آیه]] مورد [[استدلال]]، بنا بر آنکه [[لام]] در {{متن قرآن|لِيُنْذِرُوا قَوْمَهُمْ}} به معنای تعلیل باشد، معنای عبارت چنین می‌شود: «علت و [[هدف]] از [[تفقّه]] دینیِ گروهی که [[مهاجرت]] کردند تا در [[امور دینی]] کارشناس شوند، آن است که در مراجعت به [[وطن]] خود، دیگران را نسبت به [[امور اخروی]] و [[معارف دینی]] مطلع سازند؛ تا از [[عاقبت]] امور خود نگران باشند و در [[زندگی]] حساب شده عمل کنند».<ref>[[محمد تقی فیاض‌بخش|فیاض‌بخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۶ (کتاب)|ولایت و امامت از منظر عقل و نقل]]، ج۶ ص ۵۶۶.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۳۱: | خط ۲۹: | ||
[[رده:نذر]] | [[رده:نذر]] | ||