پرش به محتوا

هجرت امام علی به مدینه: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\'\'\'\[\[(.*)\]\]\'\'\'(.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\sn...)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = امام علی
| موضوع مرتبط = امام علی
خط ۱۹: خط ۱۸:
در این [[آیات]] منظور از ذَکَر، [[امام علی]]{{ع}} و منظور از أُنثی، فواطم هستند و [[علی]]{{ع}} از فواطم و آنها از [[علی]]{{ع}} هستند. در ادامه [[آیه]] آمده است: {{متن قرآن|فَالَّذِينَ هَاجَرُوا وَأُخْرِجُوا مِنْ دِيَارِهِمْ وَأُوذُوا فِي سَبِيلِي وَقَاتَلُوا وَقُتِلُوا لَأُكَفِّرَنَّ عَنْهُمْ سَيِّئَاتِهِمْ وَلَأُدْخِلَنَّهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ثَوَابًا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ وَاللَّهُ عِنْدَهُ حُسْنُ الثَّوَابِ}}<ref>«بنابراین بی‌گمان از گناه آنان که مهاجرت کردند و از دیار خود رانده شدند و در راه من آزار دیدند و کارزار کردند یا کشته شدند چشم می‌پوشم و آنان را به بوستان‌هایی در خواهم آورد که از بن آنها جویباران روان است، به پاداشی از نزد خداوند؛ و پاداش نیک (تنها) نزد خداوند است» سوره آل عمران، آیه ۱۹۵.</ref>.
در این [[آیات]] منظور از ذَکَر، [[امام علی]]{{ع}} و منظور از أُنثی، فواطم هستند و [[علی]]{{ع}} از فواطم و آنها از [[علی]]{{ع}} هستند. در ادامه [[آیه]] آمده است: {{متن قرآن|فَالَّذِينَ هَاجَرُوا وَأُخْرِجُوا مِنْ دِيَارِهِمْ وَأُوذُوا فِي سَبِيلِي وَقَاتَلُوا وَقُتِلُوا لَأُكَفِّرَنَّ عَنْهُمْ سَيِّئَاتِهِمْ وَلَأُدْخِلَنَّهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ثَوَابًا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ وَاللَّهُ عِنْدَهُ حُسْنُ الثَّوَابِ}}<ref>«بنابراین بی‌گمان از گناه آنان که مهاجرت کردند و از دیار خود رانده شدند و در راه من آزار دیدند و کارزار کردند یا کشته شدند چشم می‌پوشم و آنان را به بوستان‌هایی در خواهم آورد که از بن آنها جویباران روان است، به پاداشی از نزد خداوند؛ و پاداش نیک (تنها) نزد خداوند است» سوره آل عمران، آیه ۱۹۵.</ref>.


پس از رسیدن [[امام علی]]{{ع}} و همراهان به [[رسول خدا]]{{صل}}، ایشان به [[علی]]{{ع}} فرمود: "ای [[علی]]! تو اولین نفر از این [[امت]] هستی که به [[خدا]] و رسولش [[ایمان]] آوردی و اولین کسی هستی که به سوی [[خدا]] و رسولش [[هجرت]] کردی و آخرین کسی هستی که از [[رسول خدا]] (جدا می‌شوی)؛ قسم به آنکه جانم در [[دست]] اوست، هیچ مؤمنی تو را [[دوست]] ندارد، مگر کسی که [[خداوند]] [[قلب]] او را برای [[ایمان]] [[امتحان]] کرده باشد و کسی به جز [[منافق]] یا [[کافر]] با تو [[دشمنی]] نمی‌ورزد"<ref>الامالی، شیخ طوسی، ص۴۶۹-۴۷۲؛ مناقب آل ابی طالب، ابن شهر آشوب، ج۱، ص۱۵۹.</ref>.<ref>[[ حبیب عباسی| عباسی، حبیب]]، [[علی بن ابی‌طالب (مقاله)| مقاله «علی بن ابی‌طالب»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۱، ص۱۳۸-۱۴۱.</ref>
پس از رسیدن [[امام علی]]{{ع}} و همراهان به [[رسول خدا]]{{صل}}، ایشان به [[علی]]{{ع}} فرمود: "ای [[علی]]! تو اولین نفر از این [[امت]] هستی که به [[خدا]] و رسولش [[ایمان]] آوردی و اولین کسی هستی که به سوی [[خدا]] و رسولش [[هجرت]] کردی و آخرین کسی هستی که از [[رسول خدا]] (جدا می‌شوی)؛ قسم به آنکه جانم در [[دست]] اوست، هیچ مؤمنی تو را [[دوست]] ندارد، مگر کسی که [[خداوند]] [[قلب]] او را برای [[ایمان]] [[امتحان]] کرده باشد و کسی به جز [[منافق]] یا [[کافر]] با تو [[دشمنی]] نمی‌ورزد"<ref>الامالی، شیخ طوسی، ص۴۶۹-۴۷۲؛ مناقب آل ابی طالب، ابن شهر آشوب، ج۱، ص۱۵۹.</ref>.<ref>[[حبیب عباسی| عباسی، حبیب]]، [[علی بن ابی‌طالب (مقاله)| مقاله «علی بن ابی‌طالب»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۱، ص۱۳۸-۱۴۱.</ref>


==[[هجرت]] [[امام علی]]{{ع}}==
==[[هجرت]] [[امام علی]]{{ع}}==
خط ۳۸: خط ۳۷:
قبل از ورود آنان به مدینه در بیان [[مقام]] و [[منزلت]] پاداشی که [[خداوند]] برای آنان مهیا کرده بود [[وحی الهی]] نازل شد که:
قبل از ورود آنان به مدینه در بیان [[مقام]] و [[منزلت]] پاداشی که [[خداوند]] برای آنان مهیا کرده بود [[وحی الهی]] نازل شد که:
{{متن قرآن|الَّذِينَ يَذْكُرُونَ اللَّهَ قِيَامًا وَقُعُودًا وَعَلَى جُنُوبِهِمْ وَيَتَفَكَّرُونَ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ... فَاسْتَجَابَ لَهُمْ رَبُّهُمْ... فَالَّذِينَ هَاجَرُوا وَأُخْرِجُوا مِنْ دِيَارِهِمْ وَأُوذُوا فِي سَبِيلِي وَقَاتَلُوا... وَلَأُدْخِلَنَّهُمْ جَنَّاتٍ... وَاللَّهُ عِنْدَهُ حُسْنُ الثَّوَابِ}}<ref>«(همان) کسان که خداوند را ایستاده و نشسته و آرمیده بر پهلو یاد می‌کنند و در آفرینش آسمان‌ها و زمین می‌اندیشند: پروردگارا! این (ها) را بیهوده نیافریده‌ای، پاکا که تویی! ما را از عذاب آتش (دوزخ) باز دار *آنگاه پروردگارشان به آنان پاسخ داد که: من پاداش انجام دهنده هیچ کاری را از شما چه مرد و چه زن -که همانند یکدیگرید- تباه نمی‌گردانم بنابراین بی‌گمان از گناه آنان که مهاجرت کردند و از دیار خود رانده شدند و در راه من آزار دیدند و کارزار کردند یا کشته شدند چشم می‌پوشم و آنان را به بوستان‌هایی در خواهم آورد که از بن آنها جویباران روان است، به پاداشی از نزد خداوند؛ و پاداش نیک (تنها) نزد خداوند است.».. سوره آل عمران، آیه ۱۹۱-۱۹۵.</ref><ref>بحار الانوار، ج۱۹، ص۶۶- ۶۷.</ref>؛
{{متن قرآن|الَّذِينَ يَذْكُرُونَ اللَّهَ قِيَامًا وَقُعُودًا وَعَلَى جُنُوبِهِمْ وَيَتَفَكَّرُونَ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ... فَاسْتَجَابَ لَهُمْ رَبُّهُمْ... فَالَّذِينَ هَاجَرُوا وَأُخْرِجُوا مِنْ دِيَارِهِمْ وَأُوذُوا فِي سَبِيلِي وَقَاتَلُوا... وَلَأُدْخِلَنَّهُمْ جَنَّاتٍ... وَاللَّهُ عِنْدَهُ حُسْنُ الثَّوَابِ}}<ref>«(همان) کسان که خداوند را ایستاده و نشسته و آرمیده بر پهلو یاد می‌کنند و در آفرینش آسمان‌ها و زمین می‌اندیشند: پروردگارا! این (ها) را بیهوده نیافریده‌ای، پاکا که تویی! ما را از عذاب آتش (دوزخ) باز دار *آنگاه پروردگارشان به آنان پاسخ داد که: من پاداش انجام دهنده هیچ کاری را از شما چه مرد و چه زن -که همانند یکدیگرید- تباه نمی‌گردانم بنابراین بی‌گمان از گناه آنان که مهاجرت کردند و از دیار خود رانده شدند و در راه من آزار دیدند و کارزار کردند یا کشته شدند چشم می‌پوشم و آنان را به بوستان‌هایی در خواهم آورد که از بن آنها جویباران روان است، به پاداشی از نزد خداوند؛ و پاداش نیک (تنها) نزد خداوند است.».. سوره آل عمران، آیه ۱۹۱-۱۹۵.</ref><ref>بحار الانوار، ج۱۹، ص۶۶- ۶۷.</ref>؛


[[رسول خدا]]{{صل}} در منطقه «[[قبا]]» بر [[عمرو بن عوف]] وارد شد و بیش از ده روز نزد آنان اقامت فرمود و نمازهای پنجگانه را شکسته به جا آورد، [[مردم]] به [[حضرت]] عرضه می‌داشتند: آیا نزد ما اقامت می‌فرمایی تا برایتان منزل و مسجدی [[تدارک]] ببینیم؟ در پاسخ می‌فرمود: «من در [[انتظار]] [[علی بن ابی طالب]] هستم و به او [[فرمان]] داده‌ام به من بپیوندد و تا علی نزدم نیاید اقامتگاهی [[انتخاب]] نمی‌کنم و إن شاء [[الله]] به زودی از راه خواهد رسید!»<ref>روضه کافی، ص۳۳۹.</ref>.
[[رسول خدا]]{{صل}} در منطقه «[[قبا]]» بر [[عمرو بن عوف]] وارد شد و بیش از ده روز نزد آنان اقامت فرمود و نمازهای پنجگانه را شکسته به جا آورد، [[مردم]] به [[حضرت]] عرضه می‌داشتند: آیا نزد ما اقامت می‌فرمایی تا برایتان منزل و مسجدی [[تدارک]] ببینیم؟ در پاسخ می‌فرمود: «من در [[انتظار]] [[علی بن ابی طالب]] هستم و به او [[فرمان]] داده‌ام به من بپیوندد و تا علی نزدم نیاید اقامتگاهی [[انتخاب]] نمی‌کنم و إن شاء [[الله]] به زودی از راه خواهد رسید!»<ref>روضه کافی، ص۳۳۹.</ref>.
خط ۴۵: خط ۴۳:


آن‌گاه که علی{{ع}} [[خدمت]] رسول خدا{{صل}} رسید [[حضرت]] به اتفاق علی{{ع}} از [[قبا]] رهسپار منطقه [[بنی سالم بن عوف]] گردید و برای آنان نقشه مسجدی طراحی و [[قبله]] آن را تعیین فرمود و در آن، دو رکعت [[نماز]] گزارد و دو [[خطبه]] خواند و همان [[روز]] سوار بر شتری که با آن از [[مکه]] آمده بود، راهی [[مدینه]] شد و علی{{ع}} گام به گام [[پیامبر]] در حال حرکت بود و لحظه‌ای از آن بزرگوار جدا نمی‌شد. سرانجام رسول خدا{{صل}} به اتفاق علی{{ع}} بر [[ابو ایوب انصاری]] وارد شد و به بنای [[مسجد]] خویش پرداخت و پس از آماده شدن [[خانه]] خود و علی، به منازل خویش منتقل شدند<ref>روضه کافی، ص۳۳۹- ۳۴۰.</ref>.<ref>[[سید منذر حکیم|حکیم، سید منذر]]، [[‌پیشوایان هدایت ج۲ (کتاب)|‌پیشوایان هدایت ج۲]] ص ۹۰.</ref>
آن‌گاه که علی{{ع}} [[خدمت]] رسول خدا{{صل}} رسید [[حضرت]] به اتفاق علی{{ع}} از [[قبا]] رهسپار منطقه [[بنی سالم بن عوف]] گردید و برای آنان نقشه مسجدی طراحی و [[قبله]] آن را تعیین فرمود و در آن، دو رکعت [[نماز]] گزارد و دو [[خطبه]] خواند و همان [[روز]] سوار بر شتری که با آن از [[مکه]] آمده بود، راهی [[مدینه]] شد و علی{{ع}} گام به گام [[پیامبر]] در حال حرکت بود و لحظه‌ای از آن بزرگوار جدا نمی‌شد. سرانجام رسول خدا{{صل}} به اتفاق علی{{ع}} بر [[ابو ایوب انصاری]] وارد شد و به بنای [[مسجد]] خویش پرداخت و پس از آماده شدن [[خانه]] خود و علی، به منازل خویش منتقل شدند<ref>روضه کافی، ص۳۳۹- ۳۴۰.</ref>.<ref>[[سید منذر حکیم|حکیم، سید منذر]]، [[‌پیشوایان هدایت ج۲ (کتاب)|‌پیشوایان هدایت ج۲]] ص ۹۰.</ref>
== جستارهای وابسته ==


== منابع ==
== منابع ==
خط ۵۷: خط ۵۳:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:مدخل]]
[[رده:امام علی]]
[[رده:امام علی]]
۱۱۸٬۲۸۱

ویرایش