پرش به محتوا

پیامبر در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\'\'\'\[\[(.*)\]\]\'\'\'(.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\sn...)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = پیامبر
| موضوع مرتبط = پیامبر
خط ۱۰: خط ۹:
[[پیامبر]]، اصل آن "نبو" به معنای [[رفعت]] چیزی بر چیز دیگر<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۵، ص۳۸۴.</ref> یا ارتفاع در [[حق]] چیزی که [[شأن]] او نیست<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۱۲، ص۱۵.</ref>. [[نبوّت]] یعنی ارتفاع و رفعت [[منزلت]] یک [[انسان]] نسبت به انسان‌های دیگر<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۷۹۰.</ref>.
[[پیامبر]]، اصل آن "نبو" به معنای [[رفعت]] چیزی بر چیز دیگر<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۵، ص۳۸۴.</ref> یا ارتفاع در [[حق]] چیزی که [[شأن]] او نیست<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۱۲، ص۱۵.</ref>. [[نبوّت]] یعنی ارتفاع و رفعت [[منزلت]] یک [[انسان]] نسبت به انسان‌های دیگر<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۷۹۰.</ref>.


{{متن قرآن|النَّبِيُّ أَوْلَى بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ}}<ref>«پیامبر بر مؤمنان از خودشان سزاوارتر است » سوره احزاب، آیه ۶.</ref>.
{{متن قرآن|النَّبِيُّ أَوْلَى بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ}}<ref>«پیامبر بر مؤمنان از خودشان سزاوارتر است» سوره احزاب، آیه ۶.</ref>.


[[نبوت]] رابطی میان [[خداوند]] و [[بندگان]] صاحب [[عقل]] اوست که [[مشکلات]] آنان را در امر معاش و معادشان برطرف کند. [[نبیّ]] به این [[دلیل]] به او اطلاق می‌شود که خبری دارد که [[عقول]] [[پاک]] با آن [[آرامش]] می‌یابند. [[نبی]] مترادف [[رسول]] است و به هر دو عنوان، [[پیامبر اکرم]]{{صل}} مورد خطاب قرار گرفته است: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِنَّا أَرْسَلْنَاكَ شَاهِدًا وَمُبَشِّرًا وَنَذِيرًا}}<ref>«ای پیامبر! ما تو را گواه و نویدبخش و بیم‌دهنده فرستاده‌ایم؛» سوره احزاب، آیه ۴۵.</ref> و {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ}}<ref>«ای پیامبر!  آنچه را از پروردگارت به سوی تو فرو فرستاده شده است برسان و اگر نکنی پیام او را نرسانده‌ای؛ و خداوند تو را از (گزند) مردم در پناه می‌گیرد، خداوند گروه کافران را راهنمایی نمی‌کند» سوره مائده، آیه ۶۷.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۹۷.</ref>
[[نبوت]] رابطی میان [[خداوند]] و [[بندگان]] صاحب [[عقل]] اوست که [[مشکلات]] آنان را در امر معاش و معادشان برطرف کند. [[نبیّ]] به این [[دلیل]] به او اطلاق می‌شود که خبری دارد که [[عقول]] [[پاک]] با آن [[آرامش]] می‌یابند. [[نبی]] مترادف [[رسول]] است و به هر دو عنوان، [[پیامبر اکرم]]{{صل}} مورد خطاب قرار گرفته است: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِنَّا أَرْسَلْنَاكَ شَاهِدًا وَمُبَشِّرًا وَنَذِيرًا}}<ref>«ای پیامبر! ما تو را گواه و نویدبخش و بیم‌دهنده فرستاده‌ایم؛» سوره احزاب، آیه ۴۵.</ref> و {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ}}<ref>«ای پیامبر!  آنچه را از پروردگارت به سوی تو فرو فرستاده شده است برسان و اگر نکنی پیام او را نرسانده‌ای؛ و خداوند تو را از (گزند) مردم در پناه می‌گیرد، خداوند گروه کافران را راهنمایی نمی‌کند» سوره مائده، آیه ۶۷.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۹۷.</ref>
== جستارهای وابسته ==


== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
#[[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
# [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


۱۱۸٬۲۸۱

ویرایش