پیامبر در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

== مقدمه ==

[[نبوت]] رابطی میان [[خداوند]] و [[بندگان]] صاحب [[عقل]] اوست که [[مشکلات]] آنان را در امر معاش و معادشان برطرف کند. [[نبیّ]] به این [[دلیل]] به او اطلاق می‌شود که خبری دارد که [[عقول]] [[پاک]] با آن [[آرامش]] می‌یابند. [[نبی]] مترادف [[رسول]] است و به هر دو عنوان، [[پیامبر اکرم]] {{صل}} مورد خطاب قرار گرفته است: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِنَّا أَرْسَلْنَاكَ شَاهِدًا وَمُبَشِّرًا وَنَذِيرًا}}<ref>«ای پیامبر! ما تو را گواه و نویدبخش و بیم‌دهنده فرستاده‌ایم؛» سوره احزاب، آیه ۴۵.</ref> و {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ}}<ref>«ای پیامبر! آنچه را از پروردگارت به سوی تو فرو فرستاده شده است برسان و اگر نکنی پیام او را نرسانده‌ای؛ و خداوند تو را از (گزند) مردم در پناه می‌گیرد، خداوند گروه کافران را راهنمایی نمی‌کند» سوره مائده، آیه ۶۷.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۹۷.</ref>