پرش به محتوا

التفسیر الصوفی للقرآن عند الصادق: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵، مرحله دوم حذف منبع‌شناسی جامع
جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵، مرحله دوم حذف منبع‌شناسی جامع)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
==مقدمه==
==مقدمه==
کتابی با نام فوق اثر دکتر [[علی زیعور]]، در سال ۱۹۷۹ میلادی در بیروت به چاپ رسیده است. این کتاب دو باب دارد و آن بخش از [[حقائق التفسیر]] که از [[امام جعفر صادق]]{{ع}} نقل شده و در مجموعه آثار [[ابو عبدالرحمان سلمی]] با عنوان {{عربی|"تفسير جعفر الصادق حققه الاب بولس نويا نقلاً عن حقائق التفسير للسلمي"}}، ذکر شده<ref>ر.ک: پورجوادی، مجموعه آثار ابو عبد الرحمان سلمی، ج۱، ص۲۰-۶۳.</ref>، با عنوان «التفسیر الصوفی الصادقی للقرآن الکریم» فصل اول باب دوم این کتاب قرار داده است<ref>ر.ک: زیعور، علی، التفسیر الصوفی للقرآن عند الصادق، ص۱۲۳-۲۱۲.</ref> و در آغاز آن فصل به‌عنوان مقدمه، [[روایت]] {{متن حدیث|كِتَابُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَى أَرْبَعَةِ أَشْيَاءَ عَلَى الْعِبَارَةِ وَ الْإِشَارَةِ وَ اللَّطَائِفِ وَ الْحَقَائِقِ فَالْعِبَارَةُ لِلْعَوَامِّ وَ الْإِشَارَةُ لِلْخَوَاصِّ وَ اللَّطَائِفُ لِلْأَوْلِيَاءِ وَ الْحَقَائِقُ لِلْأَنْبِيَاءِ{{عم}}}}؛ با تعبیر {{عربی|"حكى عن جعفر بن محمد انه قال ذکر"}}<ref>زیعور، علی، التفسیر الصوفی للقرآن عند الصادق، ص۱۲۳.</ref> و پس از آن برای حروف و کلماتی از ۶۳ [[سوره]] [[قرآن]] مطالبی متناسب با مسلک [[صوفیه]] و مشابه با اصطلاحات و الفاظ‍ رایج در بین آنان به ترتیب سور و [[آیات قرآن]] از آن [[حضرت]] نقل شده و از سوره فاتحة آغاز و به [[سوره دهر]] پایان یافته است؛ برای نمونه، در ابتدای [[سوره فاتحه]] در بیان معنای {{متن قرآن|بِسْمِ}} از آن حضرت چنین نقل کرده است: {{عربی|"الباء بقاؤه و السّین اسماؤه و المیم ملكه. فایمان المؤمن، ذكره ببقائه و خدمة المرید، ذكره باسمائه و العارف فناؤه عن المملكة بالمالك لها"}}<ref>زیعور، علی، التفسیر الصوفی للقرآن عند الصادق، ص۱۲۵.</ref>.
کتابی با نام فوق اثر دکتر [[علی زیعور]]، در سال ۱۹۷۹ میلادی در بیروت به چاپ رسیده است. این کتاب دو باب دارد و آن بخش از [[حقائق التفسیر]] که از [[امام جعفر صادق]]{{ع}} نقل شده و در مجموعه آثار [[ابو عبدالرحمان سلمی]] با عنوان {{عربی|"تفسير جعفر الصادق حققه الاب بولس نويا نقلاً عن حقائق التفسير للسلمي"}}، ذکر شده<ref>ر.ک: پورجوادی، مجموعه آثار ابو عبد الرحمان سلمی، ج۱، ص۲۰-۶۳.</ref>، با عنوان «التفسیر الصوفی الصادقی للقرآن الکریم» فصل اول باب دوم این کتاب قرار داده است<ref>ر.ک: زیعور، علی، التفسیر الصوفی للقرآن عند الصادق، ص۱۲۳-۲۱۲.</ref> و در آغاز آن فصل به‌عنوان مقدمه، [[روایت]] {{متن حدیث|كِتَابُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَى أَرْبَعَةِ أَشْيَاءَ عَلَى الْعِبَارَةِ وَ الْإِشَارَةِ وَ اللَّطَائِفِ وَ الْحَقَائِقِ فَالْعِبَارَةُ لِلْعَوَامِّ وَ الْإِشَارَةُ لِلْخَوَاصِّ وَ اللَّطَائِفُ لِلْأَوْلِيَاءِ وَ الْحَقَائِقُ لِلْأَنْبِيَاءِ{{عم}}}}؛ با تعبیر {{عربی|"حكى عن جعفر بن محمد انه قال ذکر"}}<ref>زیعور، علی، التفسیر الصوفی للقرآن عند الصادق، ص۱۲۳.</ref> و پس از آن برای حروف و کلماتی از ۶۳ [[سوره]] [[قرآن]] مطالبی متناسب با مسلک [[صوفیه]] و مشابه با اصطلاحات و الفاظ‍ رایج در بین آنان به ترتیب سور و [[آیات قرآن]] از آن [[حضرت]] نقل شده و از سوره فاتحة آغاز و به [[سوره دهر]] پایان یافته است؛ برای نمونه، در ابتدای [[سوره فاتحه]] در بیان معنای {{متن قرآن|بِسْمِ}} از آن حضرت چنین نقل کرده است: {{عربی|"الباء بقاؤه و السّین اسماؤه و المیم ملكه. فایمان المؤمن، ذكره ببقائه و خدمة المرید، ذكره باسمائه و العارف فناؤه عن المملكة بالمالك لها"}}<ref>زیعور، علی، التفسیر الصوفی للقرآن عند الصادق، ص۱۲۵.</ref>.
۱۱۸٬۲۸۱

ویرایش