مخالفان امام علی در معارف و سیره نبوی: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'جلیل' به 'جلیل'
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
جز (جایگزینی متن - 'جلیل' به 'جلیل') |
||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
[[عمرو]] بن [[شاس]] الاسلمی گفت: در [[سفر]] یمن با علی{{ع}} بودم و از ایشان چیزهایی در [[دل]] من بود تا به مدینه که رسیدم، بعضی جاها شروع کردم از علی [[بدگویی]] کردن، تا اینکه روزی نظر [[رسول خدا]] به من افتاد، به حالت [[خشم]] چشم خود را به طرف من خواباند و فرمود: ای [[عمرو]] چقدر مرا [[اذیت]] میکنی؟ گفتم: [[پناه]] میبرم به [[خدا]] از اینکه من شما را اذیت کنم! فرمود: بلی هر کس علی را اذیت کند مرا اذیت نموده است. [[خداوند]] میفرماید: {{متن قرآن|إِنَّ الَّذِينَ يُؤْذُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَأَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا مُهِينًا}}<ref>«خداوند آنان را که خداوند و فرستاده او را میآزارند در این جهان و جهان بازپسین لعنت میکند و برای آنها عذابی خوارساز آماده کرده است» سوره احزاب، آیه ۵۷.</ref><ref>صحیح بخاری، ج۴، ص۴۰۰؛ حاکم در مستدرک، ج۳، ص۴۸۳؛ ابن حجر، در اصابه، ج۴؛ استیعاب، ج۲، ص۴۴۲؛ کنز العمال، ج۶، ص۱۵۳؛ اسدالغابه، ج۴، ص۱۱۳.</ref>. | [[عمرو]] بن [[شاس]] الاسلمی گفت: در [[سفر]] یمن با علی{{ع}} بودم و از ایشان چیزهایی در [[دل]] من بود تا به مدینه که رسیدم، بعضی جاها شروع کردم از علی [[بدگویی]] کردن، تا اینکه روزی نظر [[رسول خدا]] به من افتاد، به حالت [[خشم]] چشم خود را به طرف من خواباند و فرمود: ای [[عمرو]] چقدر مرا [[اذیت]] میکنی؟ گفتم: [[پناه]] میبرم به [[خدا]] از اینکه من شما را اذیت کنم! فرمود: بلی هر کس علی را اذیت کند مرا اذیت نموده است. [[خداوند]] میفرماید: {{متن قرآن|إِنَّ الَّذِينَ يُؤْذُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَأَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا مُهِينًا}}<ref>«خداوند آنان را که خداوند و فرستاده او را میآزارند در این جهان و جهان بازپسین لعنت میکند و برای آنها عذابی خوارساز آماده کرده است» سوره احزاب، آیه ۵۷.</ref><ref>صحیح بخاری، ج۴، ص۴۰۰؛ حاکم در مستدرک، ج۳، ص۴۸۳؛ ابن حجر، در اصابه، ج۴؛ استیعاب، ج۲، ص۴۴۲؛ کنز العمال، ج۶، ص۱۵۳؛ اسدالغابه، ج۴، ص۱۱۳.</ref>. | ||
[[پیامبر اکرم]]{{صل}} فرمود: {{متن حدیث|یَا عَلِیُّ اتَّقِ الضَّغَائِنَ الَّتِي لَكَ فِي صُدُورِ مَنْ لَا يُظْهِرُهَا إِلَّا بَعْدَ مَوْتِي {{متن قرآن|أُولَئِكَ يَلْعَنُهُمُ اللَّهُ وَيَلْعَنُهُمُ اللَّاعِنُونَ}}<ref>«خداوند و لعنتکنندگان، کسانی را لعنت میکنند» سوره بقره، آیه ۱۵۹.</ref> ثُمَّ بَكَى النَّبِيُّ وَ قَالَ أَخْبَرَنِي جَبْرَئِيلُ{{ع}} أَنَّهُمْ يَظْلِمُونَهُ بَعْدِي وَ إِنَّ ذَلِكَ الظُّلْم یَبْقَي إِذَا قَامَ قَائِمُمْ}}؛ [[پیامبر]]{{صل}} به علی{{ع}} فرمود: [[حذر]] کن از کینههای نهانی که از تو در دلهای [[دشمنان]] توست و آشکار نمیکنند [[کینه]] خود را مگر بعد از [[مرگ]] من. {{متن قرآن|أُولَئِكَ يَلْعَنُهُمُ اللَّهُ وَيَلْعَنُهُمُ اللَّاعِنُونَ}}<ref>«خداوند و لعنتکنندگان، کسانی را لعنت میکنند» سوره بقره، آیه ۱۵۹.</ref>. پس آن [[حضرت]] [[گریه]] آغاز کرد، عرض کردند: چرا گریه میکنی یا [[رسول الله]]؟ فرمود: [[جبرئیل]] مرا خبر داد که پس از من بر علی [[ظلم]] خواهند کرد و او را از حقش منع مینمایند و با او [[قتال]] نمایند و [[اولاد]] او را [[شهید]] کنند و پس از او بر ایشان [[ستم]] نمایند و باز جبرئیل از جانب [[رب]] | [[پیامبر اکرم]]{{صل}} فرمود: {{متن حدیث|یَا عَلِیُّ اتَّقِ الضَّغَائِنَ الَّتِي لَكَ فِي صُدُورِ مَنْ لَا يُظْهِرُهَا إِلَّا بَعْدَ مَوْتِي {{متن قرآن|أُولَئِكَ يَلْعَنُهُمُ اللَّهُ وَيَلْعَنُهُمُ اللَّاعِنُونَ}}<ref>«خداوند و لعنتکنندگان، کسانی را لعنت میکنند» سوره بقره، آیه ۱۵۹.</ref> ثُمَّ بَكَى النَّبِيُّ وَ قَالَ أَخْبَرَنِي جَبْرَئِيلُ{{ع}} أَنَّهُمْ يَظْلِمُونَهُ بَعْدِي وَ إِنَّ ذَلِكَ الظُّلْم یَبْقَي إِذَا قَامَ قَائِمُمْ}}؛ [[پیامبر]]{{صل}} به علی{{ع}} فرمود: [[حذر]] کن از کینههای نهانی که از تو در دلهای [[دشمنان]] توست و آشکار نمیکنند [[کینه]] خود را مگر بعد از [[مرگ]] من. {{متن قرآن|أُولَئِكَ يَلْعَنُهُمُ اللَّهُ وَيَلْعَنُهُمُ اللَّاعِنُونَ}}<ref>«خداوند و لعنتکنندگان، کسانی را لعنت میکنند» سوره بقره، آیه ۱۵۹.</ref>. پس آن [[حضرت]] [[گریه]] آغاز کرد، عرض کردند: چرا گریه میکنی یا [[رسول الله]]؟ فرمود: [[جبرئیل]] مرا خبر داد که پس از من بر علی [[ظلم]] خواهند کرد و او را از حقش منع مینمایند و با او [[قتال]] نمایند و [[اولاد]] او را [[شهید]] کنند و پس از او بر ایشان [[ستم]] نمایند و باز جبرئیل از جانب [[رب]] جلیل مرا خبر داد که این [[ستم و جور]] برطرف نگردد تا آن [[زمان]] که [[قائم]] ایشان خروج کند<ref>کفایة الخصام، ص۳۸۱؛ ینابیع الموده، باب ۷۵.</ref>. | ||
[[ابوسعید خدری]] گوید که [[رسول خدا]]{{صل}} فرمود: ای [[مردم]] «[[مؤمنان]]»! علی را [[دوست]] بدارید زیرا که گوشت او گوشت من و [[خون]] او خون من است، [[خداوند]] [[لعنت]] کند دستههایی از [[امت]] مرا که [[پیمان]] مرا درباره او تباه ساختند و سفارش مرا دربارهاش به [[فراموشی]] سپردند، به [[راستی]] که آنان هیچگونه بهرهای نزد [[خدا]] ندارند<ref>{{متن حدیث|قَالَ رَسُولُ اللَّهِ{{صل}}: مَعَاشِرَ النَّاسِ أَحِبُّوا عَلِيّاً فَإِنَّ لَحْمَهُ لَحْمِي وَ دَمَهُ دَمِي لَعَنَ اللَّهُ أَقْوَاماً مِنْ أُمَّتِي ضَيَّعُوا فِيهِ عَهْدِي وَ نَسُوا فِيهِ وَصِيَّتِي مَا لَهُمْ عِنْدَ اللَّهِ مِنْ خَلَاقٍ}}؛ امالی المفید، ص۲۹۴.</ref>. | [[ابوسعید خدری]] گوید که [[رسول خدا]]{{صل}} فرمود: ای [[مردم]] «[[مؤمنان]]»! علی را [[دوست]] بدارید زیرا که گوشت او گوشت من و [[خون]] او خون من است، [[خداوند]] [[لعنت]] کند دستههایی از [[امت]] مرا که [[پیمان]] مرا درباره او تباه ساختند و سفارش مرا دربارهاش به [[فراموشی]] سپردند، به [[راستی]] که آنان هیچگونه بهرهای نزد [[خدا]] ندارند<ref>{{متن حدیث|قَالَ رَسُولُ اللَّهِ{{صل}}: مَعَاشِرَ النَّاسِ أَحِبُّوا عَلِيّاً فَإِنَّ لَحْمَهُ لَحْمِي وَ دَمَهُ دَمِي لَعَنَ اللَّهُ أَقْوَاماً مِنْ أُمَّتِي ضَيَّعُوا فِيهِ عَهْدِي وَ نَسُوا فِيهِ وَصِيَّتِي مَا لَهُمْ عِنْدَ اللَّهِ مِنْ خَلَاقٍ}}؛ امالی المفید، ص۲۹۴.</ref>. |