احسان در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

احسان در قرآن (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۳۰

۴ بایت حذف‌شده ، ‏۴ اوت ۲۰۲۲

جز

جایگزینی متن - 'سری' به 'سری'

دیداریویکی‌متن

Wasity

دیوان‌سالاران، مدیران

۲۱۸٬۲۲۶

ویرایش

@@ خط ۲۲۶: / خط ۲۲۶: @@
 '''کیفیت بیان در [[آیات]] [[مدنی]]''': در آیات مدنی مصادیق موضوع به صورت شخصی و جزئی، و متفرعات آن: جهات منفی [[انحرافی]]، جهات مثبت و مستقیم آن و نتیجه و [[پاداش]] موضوع در صورت محقق‌شدن آن و یا [[خسران]] و [[کیفر]] آن در صورت [[مخالفت]] با موضوع، در مجموع آیات بیان شده است.
-'''یک وجه کلی در کیفیت بیان [[آیات مقید]] [[مکی و مدنی]]''': هم در آیات مکی و هم در آیات مدنی، قبل از بیان: {{متن قرآن|وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا}}، امر به [[توحید]] در لسان مؤکد؛ یعنی [[نهی]] از [[عبادت]] غیر [[پروردگار]]، قوله تعالی: {{متن قرآن|أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِيَّاهُ وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا}}؛ همین‌طور نهی از [[شرک به پروردگار]]، قوله عزوجل: {{متن قرآن|أَلَّا تُشْرِكُوا بِهِ شَيْئًا وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا}} و نیز نهی از عبادت غیر [[الله]]، قوله سبحانه: {{متن قرآن|لَا تَعْبُدُونَ إِلَّا اللَّهَ وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا}} وجود دارد و در آیه‌ای که مخاطب آن مفعول است، [[ضمیر]] [[متکلم]] که اشاره به الله ([[خدای یکتا]]) یا اشاره به [[رب]] (پروردگار [[یکتا]]) دارد، در [[آیه]] بیان شده. قوله عزّ اسمه: {{متن قرآن|وَوَصَّيْنَا الْإِنْسَانَ بِوَالِدَيْهِ إِحْسَانًا}} و در آخرین آیه از [[سری]] آیات مقید به [[احسان به والدین]] قبل از بیان: {{متن قرآن|وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا}}، هم امر به عبادت الله و هم نهی از [[شرک]] به او شده است، قوله جلّ وعلا: {{متن قرآن|وَاعْبُدُوا اللَّهَ وَلَا تُشْرِكُوا بِهِ شَيْئًا وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا}}.
+'''یک وجه کلی در کیفیت بیان [[آیات مقید]] [[مکی و مدنی]]''': هم در آیات مکی و هم در آیات مدنی، قبل از بیان: {{متن قرآن|وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا}}، امر به [[توحید]] در لسان مؤکد؛ یعنی [[نهی]] از [[عبادت]] غیر [[پروردگار]]، قوله تعالی: {{متن قرآن|أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِيَّاهُ وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا}}؛ همین‌طور نهی از [[شرک به پروردگار]]، قوله عزوجل: {{متن قرآن|أَلَّا تُشْرِكُوا بِهِ شَيْئًا وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا}} و نیز نهی از عبادت غیر [[الله]]، قوله سبحانه: {{متن قرآن|لَا تَعْبُدُونَ إِلَّا اللَّهَ وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا}} وجود دارد و در آیه‌ای که مخاطب آن مفعول است، [[ضمیر]] [[متکلم]] که اشاره به الله ([[خدای یکتا]]) یا اشاره به [[رب]] (پروردگار [[یکتا]]) دارد، در [[آیه]] بیان شده. قوله عزّ اسمه: {{متن قرآن|وَوَصَّيْنَا الْإِنْسَانَ بِوَالِدَيْهِ إِحْسَانًا}} و در آخرین آیه از سری آیات مقید به [[احسان به والدین]] قبل از بیان: {{متن قرآن|وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا}}، هم امر به عبادت الله و هم نهی از [[شرک]] به او شده است، قوله جلّ وعلا: {{متن قرآن|وَاعْبُدُوا اللَّهَ وَلَا تُشْرِكُوا بِهِ شَيْئًا وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا}}.
 '''یک وجه کلی در کیفیت بیان آیات غیر [[مقید]] مکی و مدنی''': در ذیل آیات غیر مقیّد، برای تحقق [[احسان]] به طور کلی، به [[وعظ]] و [[تذکّر]] و برای مخالفت‌کردن به منظور عدم تحقق موضوع جزئی و یا شخصی [[احسان]]، به [[انذار]] و برای موافقت نمودن به جهت محقق‌شدن موضوع احسان، به [[تبشیر]] ختم شده است؛ چنان‌که برای تحقق احسان به طور کلی، قوله تعالی: {{متن قرآن|... يَعِظُكُمْ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ}} و برای مخالفت‌کردن به منظور عدم تحقق موضوع جزئی احسان به قوله عزوجل: {{متن قرآن|فَمَنِ اعْتَدَى بَعْدَ ذَلِكَ فَلَهُ عَذَابٌ أَلِيمٌ}} و برای مخالفت‌نمودن به منظور عدم تحقق موضوع شخصی احسان به قوله سبحانه: {{متن قرآن|... فَلَا تَعْتَدُوهَا وَمَنْ يَتَعَدَّ حُدُودَ اللَّهِ فَأُولَئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ}} و برای موافقت نمودن به جهت محقق‌شدن موضوع احسان به قوله عزّ اسمه: {{متن قرآن|وَالَّذِينَ اتَّبَعُوهُمْ بِإِحْسَانٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ وَأَعَدَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي تَحْتَهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ}}<ref>«و کسانی که به نیکی از آنان پیروی کرده‌اند خشنود است و آنها نیز از وی خشنودند و او برای آنان بوستان‌هایی فراهم آورده که جویبارها در بن آنها روان است، هماره در آن جاودانند، رستگاری سترگ، این است» سوره توبه، آیه ۱۰۰.</ref> ختم شده است.