بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «==مقدمه== {{همچنین|آیه مودت}} *از مسائلی که در آیات متعددی از قرآن کریم یادآوری شده است، محبت امت به خاندان پیامبران است<ref>ر.ک. کبیر، یحیی، جهانبینی و معارف تطبیقی، ص ۳۰۵-۳۰۷.</ref>. بناب...» ایجاد کرد) برچسب: پیوندهای ابهامزدایی |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | |||
| موضوع مرتبط = اهل بیت | |||
| عنوان مدخل = مودت اهل بیت | |||
| مداخل مرتبط = [[مودت اهل بیت در قرآن]] - [[مودت اهل بیت در حدیث]] - [[مودت اهل بیت در نهج البلاغه]] - [[مودت اهل بیت در کلام اسلامی]] - [[مودت اهل بیت در گفتگوهای بینالمذاهب]] | |||
| پرسش مرتبط = مودت اهل بیت (پرسش) | |||
}} | |||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
{{همچنین|آیه مودت}} | {{همچنین|آیه مودت}} | ||
*از مسائلی که در [[آیات]] متعددی از [[قرآن کریم]] [[یادآوری]] شده است، [[محبت]] [[امت]] به [[خاندان]] [[پیامبران]] است<ref>ر.ک. [[یحیی کبیر|کبیر، یحیی]]، [[جهانبینی و معارف تطبیقی (کتاب)|جهانبینی و معارف تطبیقی]]، ص ۳۰۵-۳۰۷.</ref>. بنابر [[نص]] [[قرآن کریم]]، مودت اهل بیت بر هر [[مسلمانی]] [[واجب]] است: {{متن قرآن|قُلْ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى}}<ref>«بگو: برای این (رسالت) از شما مزدی نمیخواهم جز دوستداری خویشاوندان (خود) را» سوره شوری، آیه ۲۳.</ref>. دو [[شأن نزول]] برای [[آیه]] بیان شده است، در [[شأن نزول]] اول که [[آیه]] مکی محسوب میشود، آمده است که روزی [[مشرکان]] [[مکه]] در جایی گرد آمدند و گفتند: «آیا [[محمد]] در برابر آنچه آورده است، مزدی میخواهد؟» این [[آیه]] در پاسخ آنان فرود آمد و [[مردم]] را بر [[مودت]] [[پیامبر]] و [[خویشاوندان]] [[مأمور]] ساخت<ref>ر.ک: تفسیر آیة المودة، ص۲۵؛ روح المعانی، ج۲۵، ص۳۰؛ المیزان، ج۱۸، ص ۴۳.</ref>. در [[شأن نزول]] دوم که [[مدنی]] بودن [[آیه]] از آن فهمیده میشود، [[نقل]] شده زمانی که [[پیامبر]]{{صل}} [[حکومت اسلامی]] را در [[مدینه]] برقرار رکد به دشواریهای [[مالی]] دچار شد. [[انصار]] نزد او آمدند و [[اموال]] خویش را به [[حضرت]] عرضه کردند. در این هنگام [[آیه]] نازل<ref>مجمع البیان، ج۹، ص۲۹؛ تفسیر نمونه، ج۲۰، ص ۴۰۲</ref>.<ref>ر.ک: [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۵۱.</ref> | *از مسائلی که در [[آیات]] متعددی از [[قرآن کریم]] [[یادآوری]] شده است، [[محبت]] [[امت]] به [[خاندان]] [[پیامبران]] است<ref>ر.ک. [[یحیی کبیر|کبیر، یحیی]]، [[جهانبینی و معارف تطبیقی (کتاب)|جهانبینی و معارف تطبیقی]]، ص ۳۰۵-۳۰۷.</ref>. بنابر [[نص]] [[قرآن کریم]]، مودت اهل بیت بر هر [[مسلمانی]] [[واجب]] است: {{متن قرآن|قُلْ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى}}<ref>«بگو: برای این (رسالت) از شما مزدی نمیخواهم جز دوستداری خویشاوندان (خود) را» سوره شوری، آیه ۲۳.</ref>. دو [[شأن نزول]] برای [[آیه]] بیان شده است، در [[شأن نزول]] اول که [[آیه]] مکی محسوب میشود، آمده است که روزی [[مشرکان]] [[مکه]] در جایی گرد آمدند و گفتند: «آیا [[محمد]] در برابر آنچه آورده است، مزدی میخواهد؟» این [[آیه]] در پاسخ آنان فرود آمد و [[مردم]] را بر [[مودت]] [[پیامبر]] و [[خویشاوندان]] [[مأمور]] ساخت<ref>ر.ک: تفسیر آیة المودة، ص۲۵؛ روح المعانی، ج۲۵، ص۳۰؛ المیزان، ج۱۸، ص ۴۳.</ref>. در [[شأن نزول]] دوم که [[مدنی]] بودن [[آیه]] از آن فهمیده میشود، [[نقل]] شده زمانی که [[پیامبر]]{{صل}} [[حکومت اسلامی]] را در [[مدینه]] برقرار رکد به دشواریهای [[مالی]] دچار شد. [[انصار]] نزد او آمدند و [[اموال]] خویش را به [[حضرت]] عرضه کردند. در این هنگام [[آیه]] نازل<ref>مجمع البیان، ج۹، ص۲۹؛ تفسیر نمونه، ج۲۰، ص ۴۰۲</ref>.<ref>ر.ک: [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۵۱.</ref> | ||
*مراد از "[[مودت به قربی]]" که در [[آیه]] ذکر شده است [[دوستی]] با [[خویشاوندان پیامبر]]{{صل}} یعنی [[عترت]] و [[اهل بیت]] است<ref>ر.ک: [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۵۳.</ref>. این [[خویشاوندان]] همان کسانیاند که [[آیه تطهیر]]<ref>{{متن قرآن|إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا}}«جز این نیست که خداوند میخواهد از شما اهل بیت هر پلیدی را بزداید و شما را به شایستگی پاک گردان» سوره احزاب، آیه ۳۳.</ref> در مورد آنان نازل شده است. [[ابن عباس]] میگوید: زمانی که آیۀ {{متن قرآن|قُلْ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى}} نازل شد، از [[پیامبر]]{{صل}} سؤال شد: [[خویشاوندان]] تو که [[مودت]] آنان بر ما [[واجب]] شده، چه کسانیاند؟ [[حضرت]] فرمودند: «[[علی]]{{ع}}، [[فاطمه]]{{س}} و دو پسر آنها»<ref>المناقب، حدیث ۲۶۳.</ref>.<ref>[[علی ربانی گلپایگانی|ربانی گلپایگانی، علی]]، [[اهل بیت - ربانی گلپایگانی (مقاله)|مقاله «اهل بیت»]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی ج۱]] ص ۵۳۹-۵۴۹.</ref> | *مراد از "[[مودت به قربی]]" که در [[آیه]] ذکر شده است [[دوستی]] با [[خویشاوندان پیامبر]]{{صل}} یعنی [[عترت]] و [[اهل بیت]] است<ref>ر.ک: [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۵۳.</ref>. این [[خویشاوندان]] همان کسانیاند که [[آیه تطهیر]]<ref>{{متن قرآن|إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا}}«جز این نیست که خداوند میخواهد از شما اهل بیت هر پلیدی را بزداید و شما را به شایستگی پاک گردان» سوره احزاب، آیه ۳۳.</ref> در مورد آنان نازل شده است. [[ابن عباس]] میگوید: زمانی که آیۀ {{متن قرآن|قُلْ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى}} نازل شد، از [[پیامبر]]{{صل}} سؤال شد: [[خویشاوندان]] تو که [[مودت]] آنان بر ما [[واجب]] شده، چه کسانیاند؟ [[حضرت]] فرمودند: «[[علی]]{{ع}}، [[فاطمه]]{{س}} و دو پسر آنها»<ref>المناقب، حدیث ۲۶۳.</ref>.<ref>[[علی ربانی گلپایگانی|ربانی گلپایگانی، علی]]، [[اهل بیت - ربانی گلپایگانی (مقاله)|مقاله «اهل بیت»]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی ج۱]] ص ۵۳۹-۵۴۹.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | |||
== منابع == | |||
{{منابع}} | |||
# [[پرونده:1414.jpg|22px]] [[فرهنگ شیعه (کتاب)|پژوهشکده علوم اسلامی امام صادق (ع)، '''فرهنگ شیعه''']] | |||
# [[پرونده:440259451.jpg|22px]] [[علی ربانی گلپایگانی|ربانی گلپایگانی، علی]]، [[اهل بیت - ربانی گلپایگانی (مقاله)|مقاله «اهل بیت»]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|'''دانشنامه کلام اسلامی ج۱''']] | |||
# [[پرونده:1379110.jpg|22px]] [[یحیی کبیر|کبیر، یحیی]]، [[جهانبینی و معارف تطبیقی (کتاب)|'''جهانبینی و معارف تطبیقی''']] | |||
{{پایان منابع}} | |||
== پانویس == | |||
{{پانویس}} | |||
[[رده:مودت اهل بیت]] | |||
[[رده:مدخل]] |