آبرو در فقه اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

}}

[[آبرو]] بر حیثیّتی از [[انسان]] اطلاق می‏‌شود که درخور [[ستایش]] یا [[سرزنش]] است؛ خواه در خود او باشد یا در [[خانواده]] و کسانی که به گونه‏‌ای با او پیوند دارند. از آبرو به [[ناموس]] نیز تعبیر می‏‌شود. از این عنوان در باب‌های گوناگون [[فقهی]]، مانند [[طهارت]]، [[صلات]]، [[حج]]، [[جهاد]] و [[تجارت]] [[سخن]] رفته و احکامی بر آن مترتّب گشته است.