آفرینش در عرفان اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

| موضوع مرتبط = آفرینش

| عنوان مدخل  = [[آفرینش]]

| پرسش مرتبط  =  

}}

تفاوت مبنایی [[جهان‌بینی عرفانی]] با [[فلسفی]]، در نحوه نگرش به [[توحید]] است؛ به این ترتیب که وجود و موجود در جهان‌بینی عرفانی، منحصر در [[حق]] است و ماسوای [[باری تعالی]]، نمودها و مظاهر او هستند؛ در حالی که در [[فلسفه]] و [[کلام]]، موجودات عالم [[مخلوقات]] [[الهی]] هستند که رابطه آنها با [[خداوند]]، رابطه معلول با علت خود است و در نتیجه، هر دو موجود و [[واجب]] الوجودند؛ با این تفاوت که خداوند واجب الوجود بالذات است و مخلوقات واجب الوجود بالغیرند و در هر صورت هردو موجودند. ولی در [[عرفان]]، رابطه مخلوقات با [[خالق یکتا]]، رابطه نمود با بود و [[مظهر]] با ظاهر است. به این ترتیب، بساط علت و معلولیت - به معنای فلسفی - برچیده می‌شود؛ زیرا به تعبیر [[قرآن]]، حق یکی بیش نیست و بقیه در [[قیاس]] با حق محض، [[باطل]] هستند و اگر بهره‌ای از [[حقیقت]] دارند، در پرتو حق مطلق است. بر این اساس، موجودات، [[فیض]] حق و ظهورات [[خداوند یکتا]] می‌باشند.